Σε κλίμα συγκίνησης αλλά παράλληλα κοιτώντας μπροστά στους αγώνες που μέλλονται να έρθουν, όπως πάντα έκανε και ο σύντροφος Ντίνος, αρκετοί Τρικαλινοί αλλά και συναγωνιστές από κοντινές περιοχές, βρέθηκαν στην εκδήλωση που διοργανώθηκε από την κομματική οργάνωση Τρικάλων του ΚΚΕ(μ-λ) την Κυριακή 12 Φλεβάρη στην αίθουσα του ξενοδοχείου «Πανελλήνιον», για να τιμήσουμε τη μνήμη του συντρόφου που έφυγε από τη ζωή πριν από ένα χρόνο.
Σύντροφοι, συναγωνιστές και συνάδελφοί του γέμισαν από νωρίς την αίθουσα καθώς ο Ντίνος Παπαδόπουλος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στην πόλη μας τόσο κοινωνικά όσο και για την σταθερή και συνεπή αγωνιστική του δράση σε όλα τα κινηματικά γεγονότα της πόλης και ευρύτερα της περιοχής. Στην εκδήλωση που ακολούθησε μίλησαν η Λίτσα Σαπουνά εκ μέρους της οργάνωσης Τρικάλων του ΚΚΕ(μ-λ), ο Στέφανος Καπνιάς εκ μέρους του ΚΟ του ΚΚΕ(μ-λ), ο αδερφός του Σάκης Παπαδόπουλος, ο συναγωνιστής Γιάννης Ρίτσιος, η Συλβί Τσάλα από το Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο και ο συνάδελφός του Χριστόφορος Σαργιώτης. Όλοι μίλησαν για τη σχέση τους με τον Ντίνο, την πολιτική του διαδρομή, τη συμμετοχή του σε κάθε κινηματική δράση του λαού όλα αυτά τα χρόνια και την αταλάντευτη στάση του απέναντι σε κάθε είδους καταπίεση και αδικία.
Ακολουθεί η τοποθέτηση της οργάνωσης Τρικάλων του ΚΚΕ(μ-λ)
Εκ μέρους της κομματικής οργάνωσης Τρικάλων του ΚΚΕ(μ-λ) σας καλωσορίζω σε αυτήν την εκδήλωση που διοργανώσαμε για τον σύντροφο Ντίνο.
Ένας χρόνος πέρασε από τότε που χάσαμε τον σύντροφό μας και όμως η θλίψη μας για την απώλεια του είναι μεγάλη. Η προσωπικότητά του και η δράση του άφησαν το στίγμα τους τόσο σε μας, τους συντρόφους του, όσο και στο κίνημα.
Αυτά που τον διέκριναν ήταν η ιδεολογική και πολιτική του συγκρότηση, η συνέπεια λόγων και πράξεων, η καθαρότητα της σκέψης του, χαρακτηριστικά που είχαν ως αποτέλεσμα την ένταξή του στο κίνημα μέσα από τις γραμμές της ΠΠΣΠ αρχικά και του ΚΚΕ(μ-λ) στη συνέχεια για σχεδόν 50 χρόνια. Ακόμα ήταν μέλος του καθοδηγητικού οργάνου του ΚΚΕ(μ-λ) για πολλά χρόνια.
Η είσοδός του στο πανεπιστήμιο τον έφερε κοντά στις επαναστατικές ιδέες. Για την συμμετοχή του στην εξέγερση του Πολυτεχνείου λίγοι σύντροφοι από τους νεότερους ξέραμε. Δεν πολυμιλούσε. Ίσως γιατί απεχθάνονταν την εξαργύρωση της συμμετοχής κάποιων σε συστημικούς θώκους. Ίσως γιατί θεωρούσε απόλυτα φυσιολογική την συμμετοχή του σε αυτήν την λαϊκή και νεολαιίστικη εξέγερση.
Ακόμα και σε δύσκολες στιγμές για την οργάνωσή μας επέλεξε να ακολουθήσει και να στρατευτεί στην κατεύθυνση της ανασυγκρότησης της οργάνωσης και να απορρίψει τον «δημοφιλή» τότε δρόμο της δήθεν αλλαγής, που θα έφερνε το ΠΑΣΟΚ.
Οι καταρρεύσεις των καθεστώτων του ανατολικού μπλοκ και στο εσωτερικό οι συγκυβερνήσεις οδήγησαν στην αποστράτευση από το κίνημα και ιδιώτευση πλήθος αγωνιστών. Ήταν η εποχή που οι συστημικοί παράγοντες μιλούσαν για τον θρίαμβο του καπιταλισμού, για το τέλος της ιστορίας και οι ρεφορμιστές κάθε είδους έμπαιναν και επίσημα πλέον κάτω από τις φτερούγες του συστήματος.
Ο σύντροφός μας στάθηκε όρθιος και μέσα από τις γραμμές της οργάνωσής μας έδωσε μάχες για την αναγκαιότητα συνέχισης της προσπάθειας οικοδόμησης κομμουνιστικού κινήματος, μέσα από την συμμετοχή στην ταξική πάλη και τα καθήκοντα που αυτή έβαζε, στηρίζοντας τους συναγωνιστές άλλων ρευμάτων. Τότε συμμετείχε ενεργά και στην Μαχόμενη Αριστερά.
Πρωτοστατούσε στην δημιουργία στην πόλη μας πλατιών κινήσεων που ευνοούν την κοινή δράση και δίνουν την δυνατότητα μαζικότερων κινητοποιήσεων. «Βαδίζουμε παράλληλα, χτυπάμε από κοινού» έλεγε συχνά. Χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις είναι η δημιουργία της «Αντιπολεμικής-Αντιιμπεριαλιστικής Κίνησης Τρικάλων» την περίοδο της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας και της δεύτερης εισβολής στο Ιράκ. Επίσης η δημιουργία της «Πρωτοβουλίας εργαζομένων – ανέργων για την κοινή δράση» την περίοδο των μνημονίων στην κατεύθυνση ανάπτυξης εστιών αντίστασης απέναντι στον οδοστρωτήρα των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων.
Σημαντική επίσης ήταν η συμβολή του στις αγροτικές διεκδικήσεις τόσο στη διαμόρφωση θέσεων όσο και στην διαμόρφωση γραμμής πάλης.
Η στάση που κρατούσε όλα τα χρόνια της ζωής του δεν ήταν με το πού πάει το ρεύμα αλλά με το δίκαιο των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων. Ήταν βαθιά πεπεισμένος ότι το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα θα ξεδιπλώσει όλη την επιθετικότητά του, θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στην βαρβαρότητα, θα προσπαθήσει να πάρει την ιστορική ρεβάνς και να ακυρώσει τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα που είχαν κατοχυρώσει η εργατική τάξη και οι λαοί με τους αγώνες τους, κάτω από την καθοριστική βέβαια επίδραση του κομμουνιστικού κινήματος στους αγώνες αυτούς.
Ειδικά σήμερα που οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών έχουν οξυνθεί και οδηγούν τους λαούς σε μια νέα αλληλοσφαγή, που γκρεμίζονται κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα (όπως λέει και το σύνθημα), που η ακρίβεια εξανεμίζει τα πενιχρά εισοδήματα και διευρυμένα λαϊκά στρώματα οδηγούνται στην φτώχεια και την εξαθλίωση.
Σήμερα, που το βάθεμα της εξάρτησης της αστικής τάξης από τους ιμπεριαλιστές έχει μετατρέψει την χώρα μας σε μια απέραντη αμερικανονατοϊκή βάση και έχει διαλύσει την όποια παραγωγική δυνατότητα είχε, η θύμηση της ζωής και της δράσης του συντρόφου μας θα μας δίνει δύναμη και πείσμα να βαδίσουμε τον όμορφο δρόμο της διεκδίκησης μιας ζωής που μας αρμόζει.
Να αγωνιστούμε για την δημιουργία Μετώπου Αντίστασης και Διεκδίκησης. Για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος σαν απαραίτητη προϋπόθεση ώστε οι λαϊκοί και εργατικοί αγώνες που ξεσπούν να μην επενδύονται σε «σωτήρες» στυλοβάτες του συστήματος αλλά στην υπόθεση ανατροπής των δυσμενών συσχετισμών και στην οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς πολέμους, χωρίς φτώχεια και εξαθλίωση.
Τιμούμε τον σύντροφο Ντίνο για την προσφορά του στην οργάνωσή μας, για την προσφορά του στο λαϊκό κίνημα. Είμαστε περήφανοι που είχαμε έναν τέτοιο αγωνιστή στις γραμμές μας.