Το κλίμα είναι γιορτινό, οι δρόμοι γύρω στολισμένοι…
Λίγες μέρες πριν πέσει η αυλαία, πριν βρεθούμε στο ζεστό μας σπίτι και κλείσουμε τα φώτα μετρώντας αντίστροφα… Λίγο πριν βρεθούμε στα γιορτινά τραπέζια, γνωστοί και άγνωστοι, συγγενείς ξεχασμένοι, αγρίμια και ονειροπόλοι…
Μένουν μόνο κάποιες μέρες, εκείνες οι λατρεμένες του κόσμου, για τα Χριστούγεννα και για την Πρωτοχρονιά. Κι όμως όλοι χαίρονται για τα φωτάκια στον δρόμο, όλοι στόλισαν και φέτος την θλίψη τους με λαμπιόνια…
Τα Χριστούγεννα, είναι μάλλον η αγαπημένη μου γιορτή. Όμως, όχι για τα στολισμένα δέντρα, τους φωτισμένους δρόμους, τα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και τα δώρα.
Όλο τον χρόνο, ο κόσμος μιζεριάζει. Ανυπομονεί τα Χριστούγεννα για το καλοκαίρι και το καλοκαίρι για τα επόμενα Χριστούγεννα. Δημιουργεί έναν προσωπικό φαύλο κύκλο από τον οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει, επειδή επιλέγει να μένει ο ίδιος φυλακισμένος μέσα σε αυτόν. Ο κόσμος ζει για τις γιορτές και τις διακοπές. Δεν ζει όμως, γενικότερα. Οι άνθρωποι ανυπομονούν για τα Χριστούγεννα για έναν βασικό λόγο. Επειδή, είναι ο μόνος μήνας που βλέπουν την αλήθεια στους γύρω τους. Επειδή, κάτι αλλάζει μεταξύ μας τον Δεκέμβρη. Στην πραγματικότητα χαιρόμαστε γιατί βλέπουμε στον κόσμο αυτό που θα επιθυμούσαμε να υπάρχει ήδη μεταξύ μας χωρίς να χρειάζεται να μας το φέρουν οι γιορτές.
Οι γιορτές είναι όμως η αφορμή. Αυτό είναι κάτι που έχει να κάνει με το υποσυνείδητο και με την αντίληψη που διαιωνίζεται επί αιώνες πως όλοι γινόμαστε λίγο καλύτεροι αυτές τις μέρες. Δυστυχώς, εμείς οι άνθρωποι μάθαμε να περιμένουμε μέρες να έρθουν αντί να δημιουργούμε οι ίδιοι τις ημέρες που θα θέλαμε να δούμε να έρχονται στον κόσμο… Σαν τις όμορφες εκείνες μέρες που ζούμε στα Χριστούγεννα. Άλλωστε, αν το σκεφτούμε δεν είναι καθόλου τυχαίο που όλες οι εκδηλώσεις για καλούς σκοπούς πολλαπλασιάζονται τον μήνα του Δεκέμβρη.
Είναι λυπηρό να ξέρεις πως ο κόσμος γίνεται περισσότερο ανθρώπινος μόνο για έναν μήνα. Όμως, ακόμα και έτσι, εγώ ελπίζω στους καλούς ανθρώπους ανεξαρτήτως εποχής. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο μου αρέσουν οι γιορτές.
.Μαρίνα Βαρβάρα Παυλικάκη