Είναι κανείς εδώ; Μας ακούει κανείς;(4ον)
όταν λέμε πως οι ιδεολογίες πέθαναν τις τελευταίες δεκαετίας του πε-ρασμένου αιώνα και τα κόμματα διεκπεραιώνουν εντολές ή διαταγές της Νέας Τάξης Πραγμάτων, είναι γεγονός. Το μόνο που μπορεί να την ανατρέψει είναι η ένωση του λαού σε ένα βραχώδη όγκο που, όμως η «σύγχρονη» τάξη μπορεί και διασπάει. Ο λαός οδεύει αδέσποτος και αν όχι, μοιρασμένος σε πολλά κομμάτια και ακόμα όταν δείχνει πως κάποια στιγμή κάτι πάει να κάνει…
Αμείλικτος διώκτης η δική μας σκιά…
Το πρώτο δεκαήμερο του Ιούλη του 2015, η Ελλάδα, τα «κόμματα», όλα τα κόμματα των προσωπικών συμφερόντων και φιλοδοξιών μιας διεστραμμένης «πολιτικά» ευρωσυντήρησης και όλοι οι …κρατικοί μηχανισμοί του νότιου τμήματος της Ευρώπης, λειτούργησαν κατασταλτικά προς όφελος της Νομισματικής Ένωσης…, κακώς, κάκιστα που μας συνήθισαν να την ονομάζουμε «Ευρωπαϊκή Ένωση» «Ε.Ε»)…, μαγαρίζοντας τη νεότερη ιστορίας της Ελλάδας με μασκαρέματα και μασκαράδες, οι οποίοι, όπως αναφέραμε, νοιάζονται μόνο για την προσωπική τους ζωή-καρέκλα κατά την άποψη του λαού.
Και εκείνοι οι …πολιτικοί-βουλευτές που συγκροτούν μια κυβέρνηση ή μια συμμαχία κομμάτων και προσώπων ή ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα ανεξάρ-τητα αν πρεσβεύουν κάποια ιδεολογία…, οι ιδεολογίες πέθαναν στις τελευταίες δεκαετίας του περασμένου αιώνα…, το μόνο που τους επιτρέπεται να κάνουν είναι να διεκπεραιώνουν εντολές ή διαταγές της Νέας Τάξης Πραγμάτων…. Ας ξυπνήσουμε κάποτε και ας δούμε τον πραγματικό εχθρό.
Οι «αντιπαραθέσεις» μεταξύ των κομμάτων αποτελούν κούφιες αλεπο-πορδές…(σαν αυτές που συναντούμε στα δάση και όταν της πατάς βρωμάνε…) όπως τις ζήσαμε από την εποχή του ΓΑΠ και δώθε. Μια εποχή που κράτησε έξι (6) ολόκληρα χρόνια με τους δανειστές μας που εξελίχθηκαν σε ληστές, χώρια η επικράτηση της ατιμώρητης διαφθοράς… οι κλέφτες τριγυρνούν ανάμεσά μας, τα λαμόγια διεκδικούν ψήφους και η ανικανότητα των κομμάτων νουδούδων, ΠαΣΟΚων και λοιπών κομματικών παρασίτων, γονάτισαν τον ελληνικό λαό. Με βεβαιότητα θα μπορούσαμε να είχαμε πετάξει από πάνω μας και τους ΓΑΠηδες και τα καταπιεστικά ευαγγέλια της «ΕΕ», -της λυκοφωλιάς, όπως σωστά λέει το ΚΚΕ, αλλά η ανατροπή της «ΕΕ» γίνεται ΜΟΝΟ από μέσα και όχι απ’ έξω-, σήμερα θα το είχαμε πάρει πάνω μας! Δεν φτάνουν μόνο τα μεγάλα λόγια όσο επαναστατική χροιά και να έχουν όσο ο λαός μένει διαλυμένος.
Λοιπόν: Είναι κανείς εδώ; Μας ακούει κανείς; Ας αναλογιστούμε τα θετικά και τα αρνητικά που παρ’ όλες τις αντίξοες συνθήκες, ο λαός στις πέντε (5) του Ιούλη του 2015, ο λαός επέλεξε ένα μεγάλο ΟΧΙ.
Στάθηκε ορθός απέναντι στις κλειστές τράπεζες, με την αξιοπρέπειά α-φαιρεμένη, την πρωτοφανή διχαστική και τρομοκρατική προπαγάνδα της «ΕΕ», των ελληνικών κομμάτων, την ξεπεσμένη όσο και δηλητηριασμένη αλλοίωση της αλήθειας των μουμουαποβλάκωσης και μεγάλης μερίδας προβληματισμένων, παγιδευμένων-τρομοκρατημένων πολιτών για το αύριο της Ελλάδας, με ή χωρίς ευρωνόμισμα και «ΕΕ».
Σήμερα, χαράματα της 11ης Ιουλίου 2015, οι …εκπρόσωποι του λαού λες και προέρχονταν από εξωγήινο αστέρι ανέτρεψαν και μετέτρεψαν το παντοδύναμο ΟΧΙ του λαού σε ένα ακόμα μεγαλύτερο ΝΑΙ: Στην υποταγή, στην εξαθλίωση, στο «σύγχρονο» ραγιαδισμό, στον καθημερινό και αναξιοπρεπή θάνατο που ΚΑΙ αυτόν τον έχουν ταπεινώσει.
Τέλος όσο τα λαμόγια κυκλοφορούν ελεύθερα, τα μουμουε κυκλοφορούν το σάπιο και η συγκυβέρνηση δεν έκανε τίποτα ούτε για το ένα ούτε για το άλ-λο. Όσο οι πεντάμηνες διαπραγματεύσεις αποδείχτηκαν χαμένος χρόνος, χα-μένα ταξίδια, χαμένα έξοδα, χαμένη, άκαρπη, επικίνδυνη πεντάμηνη «αντιπαράθεση», διέγραφε αμή τι άλλο από το μετά της 30ης του Ιούνη τι μέλει γενέσθαι για τη Χώρα μας, χαμένη αγωνία και χαμένα όνειρα και ελπίδες.
Και όσο λοιπόν δεν μπορούμε να συμμορφώσουμε τον δικό μας ατίθασο, άναρχο, κακομαθημένο και βολεμένο εαυτό, θα λέμε πάντα μας φταίνε οι ξέ-νοι καλύπτοντας τα δικά μας αμαρτήματα με τη σκιά μας βαριά να πέφτει πά-νω μας και να μεταβάλλεται σε αμείλικτο διώκτης μας.
.