Πώς να κόψουμε το περιττό «φαγητό της παρηγοριάς»

Η εικόνα μιας απογοητευμένης γυναίκας που καταβροχθίζει ένα μπολ παγωτού κάτω από ένα πάπλωμα, είναι ένα καθιερωμένο τηλεοπτικό κλισέ – σκεφτείτε την Bridget Jones!

Αυτό πιθανότατα οφείλεται στο γεγονός ότι είναι στην πραγματικότητα μια συνηθισμένη συμπεριφορά καθώς το 38% των ενηλίκων λένε ότι τρώνε περισσότερο όταν αγχώνονται ή είναι στενοχωρημένοι.

Έχει συμβεί στους περισσότερους από εμάς να καταφεύγουμε στη λύση του φαγητού όταν νιώθουμε ζορισμένοι. Πώς όμως μπορούμε να αποφύγουμε αυτή την κατάσταση και κυρίως όταν πρόκειται για μικρά παιδιά.

Επίλυση του προβλήματος

Είναι χρήσιμο να κατανοήσουμε πώς διαμορφώνονται οι τάσεις μας. Αυτή η γνώση παρέχει καθοδήγηση σχετικά με το πού να επικεντρωθούν οι προσπάθειες για να σταματήσει η προβληματική συμπεριφορά.

Το φαγητό ως λύση στην κατάθλιψη

Οι πρώιμες περιβαλλοντικές εμπειρίες που οδηγούν στην κατανάλωση άσκοπου φαγητού, είναι πιθανό να περιλαμβάνουν εμπειρίες πρώιμης σίτισης. Πολλοί γονείς χρησιμοποιούν το φαγητό για να απαλύνουν την ανησυχία του παιδιού τους, προσφέροντας τους ένα αγαπημένο τους σνακ, όταν το παιδί τους είναι πληγωμένο. Οι ερευνητές ονομάζουν αυτή την τάση “συναισθηματική σίτιση”. Αλλά η χρήση τροφής για να φτιάξει τη διάθεση μπορεί ακούσια να διδάξει στο παιδί να εφαρμόζει την ίδια τακτική όταν βρίσκεται σε ευάλωτη κατάσταση.

Ένα παιδί που τρέφεται άσκοπα επανειλημμένα όταν είναι αναστατωμένο ή όταν εκφράζει αρνητικά συναισθήματα, μαθαίνει ότι η κατανάλωση τροφής βοηθά στη ρύθμιση των συναισθημάτων και έτσι μπορεί να μάθει να τρώει άσκοπα.

Για να δοκιμάσουν αυτή τη θεωρία, ερευνητές μελέτησαν τη συναισθηματική διατροφή των γονιών και τη συναισθηματική υπερκατανάλωση των παιδιών τους σε σχεδόν 1.000 οικογένειες από το Trondheim της Νορβηγίας.

Οι γονείς αξιολόγησαν την τάση τους να προσφέρουν στα παιδιά τους γλυκά ή σνακ για να τα καθησυχάσουν ή να τα ηρεμούν, καθώς και την τάση των παιδιών τους να συντηρούνται έτσι συναισθηματικά. Οι γονείς απάντησαν σε σχετικές ερωτήσεις αρκετές φορές όταν τα παιδιά τους ήταν έξι, οκτώ και δέκα χρονών.

Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι η συναισθηματική διατροφή ενθαρρύνει τα παιδιά σε συναισθηματικές υπερβολικές τάσεις. Τα παιδιά των οποίων οι γονείς συχνά χρησιμοποιούσαν τρόφιμα για να τα ηρεμήσουν, εμφάνιζαν περισσότερη συναισθηματική υπερκατανάλωση με την πάροδο του χρόνου.

Η ανακάλυψη ότι η κατανάλωση συναισθηματικού φαγητού ή αλλιώς «φαγητού της παρηγοριάς» στην παιδική ηλικία μαθαίνεται και δεν κληρονομείται, υποδηλώνει ότι μπορεί να αποφευχθεί.

Πρέπει να βοηθήσουμε τους γονείς να βρουν εναλλακτικές στρατηγικές για να διευκολύνουν το συναισθηματικά ευάλωτο παιδί τους, όπως η προσφορά ενός αγαπημένου τηλεοπτικού προγράμματος ή ενός παιχνιδιού, παρά ενός αναψυκτικού. Φυσικά, το επόμενο στάδιο της έρευνας θα ήταν να βρεθούν οι εναλλακτικές λύσεις που λειτουργούν καλύτερα.

http://www.newmoney.gr