Ομιλία του Περιφερειάρχη στην ετήσια γενική συνέλευση του Συνδέσμου Θεσσαλικών Βιομηχανιών

agorastos stheb

 Ομιλητής στην ετήσια γενική συνέλευση του Συνδέσμου Θεσσαλικών Βιομηχανιών ο Πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας και Περιφερειάρχης Θεσσαλίας

Κάλεσμα στο κεντρικό κράτος να “τολμήσει” και να ακολουθήσει το επιτυχημένο μοντέλο της αιρετής Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, απηύθυνε ο Πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας και Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κώστας Αγοραστός, μιλώντας στην ετήσια γενική συνέλευση του Συνδέσμου Θεσσαλικών Βιομηχανιών που πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα.

Αναλυτικά η ομιλία του κ. Αγοραστού:

“Θέλω να σας ευχαριστήσω πολύ για την πρόσκληση για να μιλήσουμε εδώ σήμερα, σε ανθρώπους ήρωες. Γιατί για να επιχειρείς σήμερα στην Ελλάδα πρέπει να είσαι ήρωας. Και ξεκαθαρίζω τα πράγματα:
Ασφυξία ρευστότητας. Οι τράπεζες πλέον από τη μεγάλη ευκολία, τώρα έφθασαν στη μεγάλη ασφυξία.
Επενδυτικός νόμος δεν υπάρχει. Μέχρι τέλος του 2014 εδώ στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, είχαμε εξοφλήσει όλες τις υποχρεώσεις. Από εκείνη τη στιγμή μέχρι και σήμερα δεν πληρώνονται τα επενδυτικά σχέδια.
Η γραφειοκρατία καλά κρατεί. Σήμερα αναγκάζεσαι να επιχειρείς στη χώρα μας με κόστος ενέργειας πολλαπλάσιο από διπλανές ή ανταγωνίστριες χώρες.

Η γραφειοκρατία σπάζει κόκκαλα. Για να κάνεις μία επιχείρηση χρειάζεσαι τις χρήσεις γης σε μία διαδικασία που οδηγεί στην τρέλα. Για τις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις, έχεις δεν έχεις δίκιο, έχεις άδικο! Ξεκινάς τη λειτουργία του εργοστασίου σου και μετά από χρόνια παίρνεις την άδεια…. να μη συνεχίσω και με άλλα παραδείγματα.

Συνεπώς μόνο με ηρωικές προσπάθειες μπορούν κάποιοι και διατηρούν εδώ τις επιχειρήσεις.

Για πέστε μου, υπάρχει σταθερό φορολογικό σύστημα; Κάθε κυβέρνηση που έρχεται και φεύγει επαγγέλλεται ένα “νέο και δίκαιο φορολογικό σύστημα”. Το δίκιο όμως πώς ορίζεται; Λένε από την άλλη “να πληρώσουν οι έχοντες και οι πλούσιοι”. Πώς ορίζεται κι αυτό; Μήπως χανόμαστε σε παλαιολιθικές – θα έλεγα – διατυπώσεις κάθε φορά και ανακυκλώνουμε το ίδιο πεπαλαιωμένο σύστημα;
Χρειαζόμαστε ένα νέο μοντέλο παραγωγής. Νέο μοντέλο σοβαρό το οποίο θα εφαρμοστεί με συνέργεια από κάτω προς τα πάνω.

Κοιτάξτε, εμείς κάναμε μία δημιουργική ανατροπή το 2010 και πετύχαμε μέσα σε χρόνο ρεκόρ, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, με τέσσερις κυβερνήσεις, πολλούς υπουργούς και πάρα πολύ σφιχτά χρονοδιαγράμματα, να αλλάξουμε τα πράγματα.

Όταν αναλάβαμε, 77 έργα ήταν ημιτελή και κινδύνευε η ελληνική οικονομία να επιστρέψει πίσω χρήματα και να μη λειτουργούν τα έργα. Τα ολοκληρώσαμε και φθάσαμε μέσα στα τέσσερα χρόνια με ένα μοντέλο κοινής λογικής, ευσυνειδησίας και πραγματικής αίσθησης ευθύνης και υπεύθυνης στάσης όλων των παρατάξεων στο περιφερειακό συμβούλιο, να αντιστρέψουμε το αρνητικό κλίμα.
Είχαμε θέσει ως στόχο στο μυαλό μας “κάθε μέρα και μία δημιουργία”. Έτσι, φθάσαμε σήμερα να υλοποιούμε και να έχουμε υλοποιήσει 1.300 περίπου έργα και πάνω από 2.000 επενδύσεις και πόσες άλλες ενέργειες και δραστηριότητες.

Ο χρόνος όμως στη χώρα μας είχε και έχει σταματήσει. Δυστυχώς δεν έχουμε αντιληφθεί ότι ο χρόνος είναι χρήμα, ευκαιρίες, θέσεις εργασίας, είναι το παν. Κάθε μέρα που περνάει κοστίζει ακριβά.
Δείτε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ένα έργο το οποίο ωρίμαζε μετά από χρόνια και εντάσσονταν, από την ένταξη μέχρι την πρώτη εκταμίευση, χρειάζονταν να μεσολαβήσουν 636 ημέρες. Πώς να πάει λοιπόν μπροστά η χώρα; Πώς να δημιουργηθεί εθνικός πλούτος και θέσεις εργασίας; Εμείς μειώσαμε αυτό το διάστημα στις 323 ημέρες. Απλοποιήσαμε τις διαδικασίες και θα θέλαμε να το κάνουμε ακόμη περισσότερο.

Άν δεν αλλάξει το μοντέλο παραγωγής, κάθε χρόνο θα είναι και δυσκολότερα τα πράγματα διότι τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα τα οποία έχει η χώρα μας, δεν τα εκμεταλλευόμαστε.
Εμείς καταφέραμε σε αυτό το διάστημα να έχουμε πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ έργα στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, αλλά ταυτόχρονα πετύχαμε να τολμήσουμε με το να ενωθούμε και να συνεργαστούμε.

Να διεκδικούμε το δικαίωμα στο λάθος αλλά να μη διεκδικούμε το δικαίωμα στην ατολμία, στην απραξία, στη μετάθεση ευθυνών, στη δειλία ή στο να μην πράττουμε γιατί φοβόμαστε το πολιτικό κόστος.
Τολμήσαμε και τα αποτελέσματα είναι ορατά. Προσπαθήσαμε να είμαστε συνεπείς και καταφέραμε να μη χρωστάμε. Πιστέψαμε παράλληλα, πως δεν πρέπει να τάζουμε τα πάντα στους πάντες. Το καταφέραμε κι αυτό. Πιστέψαμε ότι δεν πρέπει να εφαρμόσουμε στρίβειν δια της πολιτικής απόφασης ή άποψης. Γιατί ότι δεν φθάνει η αλεπού τα κάνει άποψη.

Προσπαθήσαμε να λέμε την αλήθεια και να παράξουμε έργο, δείχνοντας ένα άλλο μοντέλο αυτοδιοίκησης στην περιφέρεια. Το πετύχαμε ανεβάζοντας την απορροφητικότητα από το 15% στο 85%, μέχρι και το 105%. Αυτό σημαίνει ότι έπεσαν χρήματα στην τοπική οικονομία, έγιναν χρήσιμα έργα και παράχθηκε εθνικός πλούτος.

Αυτό το πρότυπο της Περιφέρειας είναι πολύ ισχυρό και δίνει ευκαιρίες προόδου. Πρέπει να ακολουθήσει και το κεντρικό κράτος. Δεν πρέπει φοβάται γιατί ακολουθεί επιτυχημένα μοντέλα. Χρειάζεται βέβαια να γίνει επιτελικό το κράτος.

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες αναδείχθηκε με μόνη δεξιότητα αξιολόγησης από το λαό, την ικανότητα διαχείρισης των πελατειακών ρουσφετιών και όχι των κοινών υποθέσεων της κοινωνίας και της χώρας. Αυτό πρέπει να πάψει. Πρέπει να κοιτάμε τα μεγάλα: τη χώρα, την οικονομία, τις ζωές των ανθρώπων και την κοινωνία.
Το μοντέλο πρέπει να αλλάξει, αλλά πώς θα αλλάξει αν δεν γίνουμε εμείς οι ίδιοι η αλλαγή που θέλουμε;

Η χώρα αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι συμμετοχής στο ευρώ; Χρηματοδότηση των ελληνικών αναγκών εκτός ευρωζώνης δεν υπάρχει. Η χρεωκοπία είναι εναλλακτική λύση αλλά έχει καταστροφικές συνέπειες. Είναι δύσκολα. Άκουσα και για τη δραχμή. Ναι, υπάρχουν θιασώτες αυτής της άποψης και άνθρωποι που επιμένουν για “grexit”. Δεν είναι τυχαίο όμως αυτό που συμβαίνει, αλλά δεν νομίζω πως θα δικαιωθεί αυτή η ομάδα ανθρώπων γιατί θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την Ελλάδα.

Υπάρχει ασφυξία ρευστότητας αυτή τη στιγμή και στην ομαλή εκτέλεση των έργων του ΕΣΠΑ. Γι’ αυτό και ζητήσαμε την ετήσια παράταση. Για να μη χαθούν χρήματα και να μη “ναυαγήσει” η εθνική οικονομία. Αν δε θέλαμε να βοηθήσουμε, θα λέγαμε να ολοκληρωθεί το ΕΣΠΑ στο τέλος του 2015. Αυτό θα ζητούσαμε αν θα επιδιώκαμε να ζημιώσουμε τη χώρα. Εμείς όμως ζητάμε παράταση του ΕΣΠΑ, προκειμένου μέσα στο 2016 να τρέξουν ταυτόχρονα και τα δύο προγράμματα.

Από την άλλη, το νέο ΕΣΠΑ, το ΣΕΣ, έχει αργήσει. Κάποιοι λένε πως αυτό συμβαίνει σε όλες τις προγραμματικές περιόδους. Ότι δηλαδή χρειάζονται δύο χρόνια για να ξεκινήσουν. Επειδή όμως το κάνανε όλα τα προηγούμενα χρόνια λάθος, αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να συνεχίσουμε να επιμένουμε σε αυτό το λάθος; Εάν ξεκινήσει άμεσα το νέο ΕΣΠΑ, θα έχουμε περισσότερα έργα, περισσότερο χρήμα στην αγορά και περισσότερες ευκαιρίες προόδου για νέους ανθρώπους.

Παράλληλα, πρέπει να παντρέψουμε τη γνώση με την επιχειρηματικότητα και το παραγόμενο προϊόν. Γι’ αυτό εμείς μετά από μεγάλη διαβούλευση, έχουμε δημιουργήσει ένα μοντέλο πρότυπο με το συμβούλιο καινοτομίας στη Θεσσαλία σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Ένα μοντέλο που διδάσκεται ως μάθημα πλέον και στο Πανεπιστήμιο. Κάναμε αυτή τη συνεργασία γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι στο μέλλον θα μας χρειαστεί η γνώση.

Οπωσδήποτε, για να επιστρέψουμε στην κανονικότητα, θα πρέπει όλοι μας να κάνουμε μία θεραπεία αλήθειας. Να λέμε την αλήθεια. Δεν μπορεί να υπάρχουν πολλές γνώμες, να απαντάμε με δημιουργική ασάφεια, να είμαστε στο χώρο του ανείπωτου για μεγάλη διάρκεια, γιατί δε θα αντέξει η χώρα. Αυτή είναι η αλήθεια.

Αυτή είναι η δημιουργική αλλαγή που πρέπει να φέρουμε… αλήθεια, ταχύτητα, απλοποίηση, συνεργασία, συνέργεια για να φθάσουμε στο αποτέλεσμα. Αυτό είναι το δικό μας μοντέλο.
Η ιστορία δικαιώνει τους τολμηρούς, είναι πάντα όμως με το μέρος των ισχυρών. Ουαί τοις ηττημένοις. Εύχομαι η χώρα μου να μην είναι ηττημένη. Κι εμείς κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να μην είναι ηττημένη.

Συγχαρητήρια σε όλους εσάς οι οποίοι επιχειρείτε σ’ αυτό το δύσκολο περιβάλλον.”

.