Στη γωνία Πανεπιστημίου και Βουκουρεστίου, έστεκε τη Πέμπτη το μεσημέρι που πέρασα από κει, ολομόναχο και εγκαταλελειμμένο το περίπτερο των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Του κόμματος του Πάνου Καμένου, που στήριξε την κυβέρνηση Τσίπρα μέχρι την τελευταία στροφή του δρόμου, και την εγκατέλειψε για το Μακεδονικό.
Στο μεταξύ, του είχαν ήδη φύγει μια χούφτα από βουλευτές, που προφανώς δεν ήταν τόσο εθνικά υπερήφανοι όσο αυτός, και εξαργύρωσαν την πίστη τους στον Πρωθυπουργό με υπουργικά χαρτοφυλάκια και θέση στο ευρωψηφοδέλτιο. Μετά την πανωλεθρία του κόμματος Καμμένου στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής (κατετάγη 15ο με ποσοστό 0,8%, πιο κάτω, σκεφθείτε, από το κόμμα «Οι Πολίτες του Ηλία Ψηνάκη»), οι Ανεξάρτητοι Έλληνες πνέουν τα λοίσθια. Τη Δευτέρα, λέει, θα ανακοινωθεί, εάν θα κατέβουν στις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουνίου.
Αυτό, διαβάζω, θα αποφασιστεί από τον Π. Καμμένο και το επιτελείο του. Ποιο επιτελείο, μωρέ; Υπήρξε ποτέ τέτοιο; Η πόρτα στο περίπτερο των ΑΝΕΛ είναι μισόκλειστη. Μοιάζει παραβιασμένη, και με ένα λουκέτο να κρέμεται. Ίσως γίνει εκεί η συνεδρίαση του επιτελείου και των μελών του κόμματος. Δεν ξέρω αν θα είναι εκεί κι ο Θανάσης. Ο σκύλος-μασκότ του Καμμένου, ο οποίος και πρωταγωνίστησε στην διαφημιστική καμπάνια των ΑΝΕΛ στις ευρωεκλογές. Όπως και νάχει, ας θυμηθούμε ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν μέχρι πρότινος Υπουργός Άμυνας της Ελλάδος. Στο άλλο καίριο υπουργείο, των Εξωτερικών, ήταν ο Νίκος Κοτζιάς. Ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος ολοκλήρωσαν την θητεία τους. Σκόρπισαν. Ο δεύτερος υποχρεώθηκε σε παραίτηση επειδή ο Πρωθυπουργός δεν τον κάλυψε μέσα στο Υπουργικό Συμβούλιο, όταν ο πρώτος τον είπε ανοικτά «άνθρωπο του Σόρος» και υπαινίχθητε χρηματισμό του.
Ιστορικό είναι το sms που του έστειλε λίγο μετά ο Καμμένος, λέγοντας: «Θα απολογηθείς για τα 24 εκατ. ευρώ, αλήτη. Θα σε τελειώσω». Ο Κοτζίας, από τη μεριά του, τον χαρακτήρισε «εθνικό συκοφάντη», και τον προκάλεσε να δεχτεί άρση της βουλευτικής ασυλίας του, για να τον πάει στα δικαστήρια. Εννοείται ότι ο Καμμένος δεν ανταποκρίθηκε. Η ουσία όμως αυτής της θλιβερής ιστορίας, είναι ότι και οι δύο ήσαν επιλογή του Πρωθυπουργού. Ο οποίος και στις επερχόμενες εκλογές θα κριθεί και για το ταλέντο του να μην επιλέγει ικανούς ανθρώπους στις κατάλληλες σχέσεις – μεγάλο είναι το δείγμα γραφής.
Είμαι βέβαιος ότι δεν θεωρεί «ίδιες περιπτώσεις» τον Καμένο και τον Κοτζιά. Γιατί τότε δεν κάλυψε τον ΥΠΕΞ όταν τον «στόλισε» ο Υπουργός Άμυνας στο περιβόητο Υπουργικό Συμβούλιο; Την απάντηση την ξέρουμε, δυστυχώς.
Με τον Καμμένο, ο Τσίπρας μετρούσε ακόμα κουκιά τότε. Ο Κοτζιάς δεν είχε να του δώσει. Όσο τα θυμάμαι, τα ξανασκέφτομαι και τα γράφω, αναστατώνομαι πιο πολύ.
Πώς ξεπέσαμε έτσι;
Πηγή: Protagon.gr