Η Φώφη Γεννηματά παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ σχεδόν ανύπαρκτο οργανωτικά και πολιτικά, με ισχνή κοινοβουλευτική δύναμη και αντίπαλο τον Ανδρέα Λοβέρδο που είχε καεί με την ακατανόητη αποχώρηση του και τη ίδρυση αλλού κόμματος επί…Βενιζέλου. Οι άλλοι ενδιαφερόμενοι για την ηγεσία όπως η Άννα Διαμαντόπουλου δεν είχαν καταφέρει να εκλεγούν ούτε βουλευτές και είχαν αποχωρήσει ήδη για διάφορους λόγους.
Η Φώφη δεν είχε φήμη πολιτικού στελέχους με ικανότητες και ιδεολογική συγκρότηση αλλά ήταν πρακτική. Πρώτον, δέχτηκε την καθοδήγηση στελεχών όπως ο Κ. Λαλιώτης και φίλων του πατέρα της που έχουν αποσυρθεί, όπως ο έμπειρος Μιλτ. Παπαϊωάννου. Δεύτερον ευνοήθηκε από την αποχή στην πρώτη αναμέτρηση της με τις κάλπες και φάνηκε να ανεβάζει το ποσοστό του κόμματος. Ο συνδυασμός της απήχησης του ονόματος της με το ιστορικό βάρος του ΠΑΣΟΚ της εξασφάλιζε την παρουσία στην επόμενη Βουλή, από την οποία το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να οργανώσει την ανασύνταξη του, με νέα πρόσωπα και λοιπές προσαρμογές.
Η πόλωση σχηματοποιεί και ενισχύει το δικομματισμό. Το Ποτάμι ρευστοποιείται προς τη ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ βάζει εκ νέου το στοίχημα να παραμείνει στη Βουλή ως ΠΑΣΟΚ . Έχει καλές πιθανότητες να το πετύχει καθώς η πρόεδρός του προσπαθεί να το επαναφέρει στη φυσική ιστορική κοίτη του.
Όσο για την Κεντροαριστερά αν υπάρχει σήμερα αυτός ο πολιτικός χώρος, τον καταλαμβάνει όλο και περισσότερο ο ΣΥΡΙΖΑ που απορρόφησε τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και.. συνεχίζει να το κάνει -αντί να συμβεί το αντίθετο μετά τις παλινωδίες των κυβερνήσεων του.