Ηρακλής Φίλιος : OTAN O ISIS ΣΦΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

isis

Στη χώρα όπου γεννήθηκα και μέχρι στιγμής ζω, συμβαίνουν περισσότερο τραγικά γεγονότα. Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων και του δικαίου, έχει καταντήσει να έχει κατεύθυνση, χρώμα και έτσι φαντάζει ως ίδιον χαρακτηριστικό και προνόμιο συγκεκριμένων ομάδων.

Ως γνωστόν όλοι μιλούνε για δημοκρατία και όλοι ως όντα κοινωνικά δραστηριοποιούνται ενεργά σε κάθε δημοκρατική διαδικασία και σε κάθε έκφανση της ζωής. Βλέπεις δεξιούς με συγκεκριμένες κατευθύνσεις και αριστερούς με άλλες κατευθύνσεις. Δεν ξέρω αν πιστεύουν σήμερα στις ιδεολογίες, αλλά μία μελέτη στο έργο του Ιταλού φιλοσόφου Norberto Bobbio με τίτλο «Η δεξιά και η αριστερά» (Destra sinistris) σίγουρα προβληματίζει για τη διάκριση αυτή που είναι γνωστό πως έχει τις ρίζες της στη Γαλλική Επανάσταση.

Αυτό που παρατηρείται στη χώρα μας είναι εντελώς υποκριτικό. Γίνομαι συγκεκριμένος. Η ιδεολογία της αριστεράς που στη θεωρία της μοιάζει με τη «Βασιλεία των Ουρανών», εντούτοις στην πράξη είναι ίδιος ο Πύργος της Βαβέλ σε σκιτσογραφία. Άπειρες εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες γίνονται για να υπερασπιστεί η αριστερά τα δικαιώματα των αδικημένων. Αυτό είναι δίκαιο, αλλά αισθητικά ανάπηρο. Για να μην πω πως στη γλώσσα της γευσιγνωσίας θα ήταν άνοστο ή και δοκιμασμένο, άρα και συνηθισμένο

Δεν με ενδιαφέρουν οι ιδεολογίες οι οποίες έχουν τελειώσει και απέτυχαν να εφαρμοστούν σε άλλες χώρες. Σίγουρα δεν θέλω να εφαρμοστούν και στη δική μου χώρα. Πλέον η βάση της πολιτικής σκέψης έχει να κάνει με την πολιτική (ως τακτική) που παγιώνεται μέσα στο διεθνοποιημένο σύστημα των πολιτικών εξελίξεων και οι οποίες διαμορφώνονται από τις οικονομικές συγκυρίες. Οι ιδεολογίες δυστυχών κατέρρευσαν.

Αρνούμαι να συμμετέχω στον υποκριτικό χορό όσων μελών της αριστεράς διεκδικούν το δίκαιο συγκεκριμένων κοινωνικών και θρησκευτικών ομάδων, καθώς και συγκεκριμένων εθνικών μειονοτήτων. Όπως στο χορό αυτόν των εντυπώσεων, αρνήθηκε να μπει και ο μεγάλος επαναστάτης Μιχαήλ Μπακούνιν που ναι μεν θεωρείται ο θεωρητικός του αναρχισμού όπως τον ζούσε στην εποχή του. Όχι όπως νοείται σήμερα ο αναρχισμός. Αυτός σήμερα είναι ναρκισσισμός του πλούτου, όπου τα πλουσιόπαιδα της Αθήνας για να περάσουν την ώρα τους, μετά τον καφέ τους στα Εξάρχεια ή στο Malconi’s στο Κολωνάκι. Καμία σχέση ο Μπακούνιν και ο Ερρίκο Μαλατέστα με επιπόλαιες επαναστάσεις. Και οι δύο τους ήρθαν σε ρήξη με τα ανώτερα πολιτικά όργανα της αριστεράς.

Αρνούμαι να αποβλακώνομαι στη θέα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων συγκεκριμένων ομάδων από τους αριστερούς, να αγωνίζονται με όλες τους τις δυνάμεις και να τρέχουν σε πορείες και διαμαρτυρίες σε όλη την υφήλιο για να υπερασπιστούν αποκλειστικά μειονοτικές ομάδες και να αγνοούν αλαζονικά και προκλητικά άλλες θρησκευτικές ομάδες. Χωρίς να έχω τίποτε με τον άνθρωπο ως δημιούργημα του Θεού και τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, γιατί φίλοι της αριστεράς κόπτεστε για τα δίκαια των ομοφυλόφιλων για παράδειγμα και βουλώνεται τα αυτιά σας και κλείνετε τα μάτια σας μπροστά στις σφαγές των χριστιανών της Συρίας; Γιατί δεν βγήκατε αυτές τις μέρες στα Μ.Μ.Ε. να υπερασπιστείτε τους ορθόδοξους χριστιανούς της Αλβανίας όπου καίνε τις εκκλησίες σαν να είναι ο Varg Vikernes των Burzum.

Ύστερα από όλα αυτά και τη δράση των εξτρεμιστών του ISIS στη Συρία, τις σφαγές αθώων χριστιανών αλλά και συμπατριωτών τους, γυναικών και παιδιών, αυτές οι συγκρούσεις «θρησκευτικού τύπου» αρχίζουν να διαψεύδουν τη σιγουριά του Φράνσις Φουκουγιάμα και να επαληθεύουν τις ανησυχίες του Samuel Huntington περί συγκρούσεως των πολιτισμών, τους οποίους ο ίδιος χώρισε με βάση τη θρησκεία τους. Αν και σε κάποια σημεία η θεωρία του δεν περιγράφει ικανοποιητικά την αλήθεια των πραγμάτων, εντούτοις επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα της καταπάτησης των δικαιωμάτων των χριστιανών, ενός άλλου θρησκεύματος στη Συρία και δη της σφαγής και του αφανισμού τους από τα συριακά εδάφη.

Στην Αλβανία πριν λίγες μόλις μέρες υπάλληλοι του Δήμου της Χιμάρας έδιωξαν τους πιστούς από την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, αφαίρεσαν θρησκευτικά σύμβολα και εικόνες και προέβησαν σε σοβαρές ζημιές στον ιερό ναό. Θαυμάστε την Αλβανία του Έντι Ράμα που αν δεν σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο και τα εθνικά και μειονοτικά δικαιώματα που απορρέουν από αυτό, δεν υπάρχει περίπτωση η Αλβανία να εισέλθει στην Ε.Ε. και φυσικά ένας νέος Χότζα θα γκρεμίσει τις όποιες καλές προσπάθειες γίνονται όλα αυτά τα χρόνια στη γείτονα χώρα για τον εκδημοκρατισμό της και τον φιλελευθερισμό της.

Κι ερχόμαστε στη Συρία. Ένα μεγάλο ζήτημα. Κάθε μέρα σφάζονται άγνωστοι συνάνθρωποι μας από τους φανατικούς του ισλαμικού χαλιφάτου που αγωνίζονται να εδραιωθούν και στην Ευρώπη. Να δημιουργήσουν ένα κράτος το οποίο θα ελέγχουν. Και ήδη εδώ και χρόνια εκκαθαρίσεις κάνουν. Και το μένος τους είναι απίστευτο. Σκοτώνουν άνδρες, γυναίκες, μικρά παιδιά επειδή είναι χριστιανοί και δεν αρνούνται το Θεό. Δηλαδή δεν αποποιούνται τα θρησκευτικά τους δικαιώματα, τα οποία αναγνωρίζονται στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Γενική Συνέλευση Ο.Η.Ε. 1948), στις Διεθνείς Συνθήκες, στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, στο Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο, στο δίκαιο που επιτάσσει τον σεβασμό στη διαφορετικότητα του άλλου και στις πεποιθήσεις του και προέρχεται από τον άγραφο ηθικό νόμο.

Η μεγάλη απορία που δημιουργείται από τα όσα διαδραματίζονται στη Συρία, είναι γιατί η κυβέρνηση των Η.Π.Α. δεν επεμβαίνει, κάτι που δείχνει ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα είναι ειρηνιστής και δεν ξεκινάει πολέμους. Είναι όμως έτσι; Σίγουρα κρύβονται συμφέροντα και ο ίδιος δεν κυνηγάει τους δολοφόνους του ISIS. Στο σημείο αυτό δύο επισημάνσεις είναι σημαντικές για να κατανοηθεί πάνω σε πιο γεωστρατηγικό πλαίσιο, διαδραματίζεται το όλο σκηνικό. Από τη μία υπάρχουν τα συμφέροντα του Ισραήλ, τη στιγμή που κορυφαία στελέχη και διοικητικοί εβραϊκής καταγωγής έχουν διεισδύσει στις κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές δομές των Η.Π.Α. και έχουν απίστευτη επιρροή. Από την άλλη διακυβεύονται πολλά σε σχέση με τις εξαγωγές των πετρελαίων και μία ενδεχόμενη πολεμική επέμβαση των Η.Π.Α για την εξόντωση των στρατιωτών του ISIS θα έφερνε ανατίμηση στις τιμές του πετρελαίου και θα χτυπούσε στην ουσία ποιους; Τους πετρελαιοπαραγωγού, δηλαδή το κεφάλαιο που στηρίζει τον αγώνα του ISIS.

Λυπάμαι πραγματικά και θλίβομαι γιατί εκεί κάτω στη Συρία διώκονται με τον πιο βάναυσο τρόπο, χωρίς να απολογηθούν καν άνθρωποι χριστιανοί και μη. Το γεγονός ότι οι χριστιανοί σφάζονται δεν συγκινεί όσους αριστερούς αρέσκονται να γράφουν για ανασχηματισμούς κυβερνήσεων, για πολιτικές «κωλοτούμπες», για μετάλλαξη αντιμνημονιακών σε μνημονιακούς, για παραιτήσεις από τα πολιτικά όργανα, για τα ανθρώπινα δικαιώματα των άλλων, αλλά όχι των χριστιανών. Ποιος αριστερός ή από άλλους χώρους, αυτές τις μέρες διαμαρτυρήθηκε για τα γεγονότα στην Αλβανία; Ποιος αριστερός έκανε απεργία πείνας και έτρεξε σε συλλαλητήρια για να υπερασπιστεί τα δίκαια των χριστιανών αδελφών μας στη Συρία; Γιατί άλλωστε να τρέξει; Η πλειοψηφία όσων σφάζονται έκανα το λάθος στη ζωή τους να βαπτιστούν χριστιανοί και να μαρτυρήσουν για τον Χριστό. Δεν είναι δεξιοί, ούτε σοσιαλιστές, ούτε αριστεροί, ούτε ανήκουν στο κέντρο, ούτε φοράνε μπλούζες του Τσε, ούτε φωνάζουν στις συγκεντρώσεις. Δεν είναι «οι δικοί μας». Είναι οι «άλλοι». Κι εδώ φανερώνεται τραγικά η μη θέληση (όχι αδυναμία πάντως) πρόσληψης του άλλου, του διαφορετικού από εμάς, γιατί δεν είναι «δικός μας». Οι χριστιανοί λοιπόν της Συρίας έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν ένα «αθεράπευτο λάθος». Να μην είναι ιδεολογικά δικοί μας. Να μην ανήκουν στο club των δικών μας θρησκευτικών πεποιθήσεων. Αυτή είναι η ιδεολογία της αριστεράς. Ένα φουσκωμένο ιδεολόγημα που ενώπιον της αλήθειας των πραγμάτων, δεν ξεφουσκώνει σιγά σιγά, αλλά σκάει. Να σας χαίρεστε!
Όσο ο ISIS σφάζει τους χριστιανούς της Συρίας και πασχίζει να τους εξοντώσει, τόσο το ζήτημα του μεταναστευτικού θα είναι ένα όπλο στα χέρια των ισχυρών που θα δημιουργεί πρόβλημα στις χώρες που δέχονται τους μετανάστες. Αυτό είναι η συνέχεια μιας αρχής που έχω την αίσθηση ότι έχει ως στόχο και την Ελλάδα. Γιατί η Ελλάδα είναι χώρα με πολιτισμό που κατάφερε να σμίξει τη θεολογία της ορθόδοξης ανατολής με τη θύραθεν φιλοσοφία και να λάμψει στο διάβα των αιώνων Χριστό. Αυτό είναι που «πονάει» και φανατίζει κάθε έναν που θέλει να διαλύσει την Ελλάδα, την οικογένεια, τους νέους της ηλικίας μου και να σβήσει κάθε ελπίδα.

Ευχή μας ο Θεός να ενδυναμώνει τους χριστιανούς αδελφούς που βαπτίστηκαν στο Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος για να ζήσουν στη ζωή τους τον Χριστό. Παράκληση μας η Παναγιά μας που με θαύματα της έχει προστατέψει πιστούς, ακόμη και μοναστήρια εκεί στη Συρία, να τους αγκαλιάσει και παρηγορητικά να τους ενισχύει. Πολλά γεγονότα δείχνουν ότι οι εξελίξεις χειροτερεύουν και ο έλεγχος χάνεται. Αυτός είναι φόβος. Αληθινός φόβος και μας στεναχωρεί. Ο χριστιανός δεν φοβάται. Λυγίζει, αλλά δεν παραιτείται. Πέφτει, αλλά σηκώνεται. Δοκιμάζεται, αλλά αντέχει. Γιατί ο Θεός υπάρχει και είναι η μόνη αλήθεια στις τραγικές και «σκέτες» μέρες μας. Είναι δύσκολες οι μέρες που έρχονται και θα δυσκολεύονται με τόσο εθνικό και θρησκευτικό σοβινισμό. Όμως τον τελευταίο λόγο τον έχει ο Θεός…

Ηρακλής Φίλιος
Βαλκανιολόγος