Του Χρήστου Σταμόπουλου, δικηγόρου, υποψήφιου προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Τρικάλων.
Οι εκλογές στους Δικηγορικούς Συλλόγους, που γίνονται στις 23 Φλεβάρη, βρίσκουν τους δικηγόρους μπροστά σε πολύ μεγάλα προβλήματα. Η δικηγορία, η μαχόμενη δικηγορία, όπως τη γνωρίσαμε στην Ελλάδα, απειλείται με αφανισμό.
Η βίαιη καπιταλιστική αναδιάρθρωση που συντελείται στην ελληνική κοινωνία, ιδίως μετά την επιβολή των μνημονίων, προκαλεί καταρρακτώδεις αλλαγές στη δικαιοσύνη και στη δικηγορία.
Οι δυνάμεις του κεφαλαίου με ραγδαίους ρυθμούς προωθούν το «τέλος της μεταπολίτευσης» και στον χώρο της δικαιοσύνης. Βιάζονται να δώσουν τέλος στην εύκολη –λόγω σχετικά χαμηλού κόστους – πρόσβαση των πολιτών στη δικαιοσύνη και να πλήξουν τον λαϊκό και μαζικό χαρακτήρα του επαγγέλματος του δικηγόρου, που μαζί με τη απουσία κεφαλαιουχικών εταιριών παροχής νομικών υπηρεσιών, χαρακτήριζαν τη δικαιοσύνη και τη δικηγορία στη χώρα μας στα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης.
Είναι φανερό ότι αποσκοπούν σε μια δικαιοσύνη στην υπηρεσία των μεγάλων κεφαλαιουχικών ομίλων, των τραπεζών και των επενδυτών, ελλήνων και ξένων.
Έτσι με τα αλλεπάλληλα μνημονιακά νομοθετήματα, αφενός δυσκολεύεται αφάνταστα η προσφυγή των απλών πολιτών στη δικαιοσύνη, αφετέρου θεσπίζονται ειδικά προνόμια για τις τράπεζες και λοιπούς κεφαλαιούχους.
Οι μνημονιακές κυβερνήσεις, με πρόσχημα τα υπαρκτά προβλήματα στην ελληνική δικαιοσύνη, προωθούν μέτρα για:
α) αύξηση του κόστους πρόσβασης στη δικαιοσύνη,
β) συρρίκνωση των δικονομικών δικαιωμάτων των πολιτών και της δυνατότητας ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων (στην Ελλάδα ισχύει το σύστημα του διάχυτου ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων),
γ) αναδιάρθρωση του δικηγορικού επαγγέλματος με μείωση του αριθμού των δικηγόρων και την είσοδο κεφαλαιουχικών και πολυεπαγγελματικών εταιριών παροχής δικηγορικών υπηρεσιών.
Στο πλαίσιο των προωθούμενων αυτών αλλαγών ο ανεξάρτητος αυτοαπασχολούμενος δικηγόρος πρέπει να συντριβεί και να εξαφανισθεί, γιατί δρα ανασχετικά στα κέρδη των μεγάλων και «επιβαρύνει» τα δικαστήρια με μικροϋποθέσεις των απλών πολιτών!
Τα μνημόνια, που προωθούν τη στρατηγική του κεφαλαίου, διαμορφώνουν τον δικηγόρο –υπάλληλο των δικηγορικών εταιριών και των μεγάλων δικηγορικών γραφείων. Υπαλληλοποίηση του δικηγόρου με αμοιβές εξευτελιστικές, που θα τις καθορίζει εκβιαστικά ο εργοδότης (κατοχυρώθηκε στον νέο Κώδικα Δικηγόρων). Μιλάμε πλέον για βίαιη προλεταριοποίηση του επιστήμονα δικηγόρου. Η στρατηγική του κεφαλαίου και της τρόικας περιλαμβάνει περαιτέρω και την βίαιη εκδίωξη από το επάγγελμα χιλιάδων δικηγόρων.
Όλες οι αλλαγές που έγιναν μέχρι τώρα αποσκοπούν σ’ αυτό ακριβώς το πράγμα: επιβολή ΦΠΑ 23%, κατάργηση αφορολόγητου, επιβολή τέλους επιτηδεύματος, ετήσια αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών 10-20 % . Αν προσθέσετε και τη δραματική μείωση της δικηγορικής ύλης, λόγω της μνημονιακής εξαθλίωσης του ελληνικού λαού, αβίαστα προκύπτει το ασύμφορο της δικηγορίας.
Χιλιάδες στην Ελλάδα και δεκάδες στα Τρίκαλα δικηγόροι οδηγήθηκαν ήδη ή απειλούνται άμεσα με έξοδο από το επάγγελμα και το σπρώξιμο στην ανεργία.
Συγχρόνως οι συντελούμενες μεταβολές εντείνουν τις αντιθέσεις και τις ανισότητες μεταξύ των δικηγόρων. Αποκαλύπτεται η ταξική διαστρωμάτωση του χώρου. Προωθούνται και βαθαίνουν οι διαβαθμίσεις μέσα στο δικηγορικό σώμα (απασχολούμενοι σε άλλα γραφεία, ελεύθεροι επαγγελματίες, δικηγόροι χωρίς δουλειά, νέοι δικηγόροι, μεγάλα δικηγορικά γραφεία). Όλοι αυτοί όμως είναι τυπικά ίσοι στον Δικηγορικό Σύλλογο π.χ. Αθηνών ή Τρικάλων.
Οι διοικήσεις ξεπούλησαν τον αγώνα
Για να περάσουν τα μνημονιακά μέτρα βαρβαρότητας που διαλύουν τη μαχόμενη δικηγορία, έβαλαν πλάτη και οι διοικήσεις των δικηγορικών συλλόγων, με πρώτο το Δ.Σ. Αθηνών.
Μαζί τους και η απερχόμενη Διοίκηση του δικού μας Δικηγορικού Συλλόγου, που ιδίως ο απερχόμενος και …αείποτε πρόεδρος :
► Δεν πίστεψε ποτέ στον αγώνα των δικηγόρων ούτε φυσικά τον ήθελε, για να αποτραπούν τα μέτρα.
► Πολλές φορές σύρθηκε στον απεργιακό αγώνα απ’ την αγωνία των πληττόμενων συναδέλφων, ιδιαίτερα των νέων, χωρίς να τον προωθήσει, όπως έπρεπε.
► Αποσιωπά και κάνει πως δεν βλέπει τη διαίρεση που υπάρχει μέσα στο Δικηγορικό μας Σώμα. Αδρανεί και ουδέν πράττει για τη βελτίωση της θέσης των κυρίως πληττόμενων, ιδίως των νέων. Απαθής μπροστά στη φυγή συναδέλφων από το επάγγελμα.
► Καλλιεργεί την εμπέδωση κλίματος ήττας και απογοήτευσης μεταξύ των συναδέλφων και τους κατηγορεί ότι δεν αγωνίζονται. Λες και ο απερχόμενος …αγωνίζεται!!
► Οι Γενικές Συνελεύσεις, από κυρίαρχο δημοκρατικό σώμα των δικηγόρων, μεταβλήθηκαν συστηματικά σε ατέρμονους και ανούσιους «ενημερωτικούς» μονολόγους του απερχόμενου.
► Υιοθετήθηκε φοβική στάση απέναντι στην κοινωνία και τα ΜΜΕ, με το επιχείρημα ότι … «είμαστε στο στόχαστρο της κοινωνίας»!! Απόκοψε έτσι τον Δικηγορικό Σύλλογο και το Σώμα απ’ την κοινωνία και αδιαφόρησε γι’ αυτήν, ενώ εκεί βρίσκονται οι εντολείς, οι πελάτες μας.
► Ακόμα και σήμερα που η εξαθλίωση της κοινωνίας φέρνει και τη δική μας εξαθλίωση, ο απερχόμενος και αείποτε (!) πρόεδρος αδυνατεί να δει ότι αποτελούμε τμήμα της και πως δεν ανήκουμε σε καμιά ελίτ.
► Όταν δεν νιώθεις τμήμα της κοινωνίας, ξεχνάς ότι ο δικηγόρος είναι υπερασπιστής των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και της δημοκρατίας, που σήμερα απειλούνται με ισοπέδωση απ’ τη μνημονιακή λαίλαπα. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Τρικάλων στα χρόνια του απερχόμενου ήταν πάντα απών απ’ την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών και τους λαϊκούς αγώνες. Αντί για τις συγκεντρώσεις βλέπαμε τον απερχόμενο στα βάθρα των επισήμων!
► Η μακρόχρονη εξουσία του – ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΕΟΝ- απερχόμενου, κλειστή και αδιαφανής, είναι συντεχνιακή μέχρι το μεδούλι της. Πίσω της βρίσκονται 5-6 γραφεία. Τα μόνα ωφελημένα όλα αυτά τα χρόνια. Ας προσθέσουμε λίγους ακόμα συναδέλφους που είναι προσκολλημένοι μαζί τους. Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων έχει βάσιμους λόγους να είναι απέναντι στο καθεστώς Κοντογιάννη και να θέλει να το ρίξει. Η Κυριακή 23 Φεβρουαρίου προσφέρεται για τη δημοκρατική ανατροπή.
Απέναντι στη δεξιά και τη συντήρηση
Η δική μου υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου, κόντρα στις άλλες δύο υποψηφιότητες της δεξιάς, συνδέεται με τις αγωνίες της συντριπτικής πλειοψηφίας των συναδέλφων μου που πλήττονται, ωθούνται στο περιθώριο και κινούνται στα όρια της απλής επιβίωσης ή και της εξαθλίωσης ακόμη.
Απευθύνομαι ΠΟΛΙΤΙΚΑ στους προοδευτικούς, τους ριζοσπάστες, τους αριστερούς, τους κομμουνιστές, αλλά και τους συναδέλφους με συντηρητικούς προσανατολισμούς, που είναι καλής θέλησης, και ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ σ’ όλους τους πληττόμενους συναδέλφους, δηλαδή τη συντριπτική πλειοψηφία των δικηγόρων, που θέλουν ν’ αγωνιστούν μαζί μας για να βάλουμε φρένο και να αλλάξουν τα πράγματα στα Τρίκαλα και στη χώρα, συγκροτώντας, μετά και τις αναμενόμενες αλλαγές στους άλλους δικηγορικούς συλλόγους που θα προκύψουν απ’ τις εκλογές, μια ευρύτατη διατοπική και κοινωνική δικηγορική συμμαχία, που θα αγωνιστεί, με συγκεκριμένες προτάσεις και στόχους, κόντρα στην επελαύνουσα προλεταριοποίησή μας, τον αφανισμό και την υποτέλεια.
Ή ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!
Ή ΘΑ ΗΤΤΗΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!
.