Ηκρίση βαθαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ, πυροδοτώντας παράλληλα έντονες υπόγειες πολιτικές διεργασίες, καθώς ο αριστερός χώρος βρίσκεται πάλι σε φάση ανασύνταξης και αναδιάταξης δυνάμεων.
Μετά την δεύτερη διάσπαση και την “έξοδο της ομάδας Αχτσιόγλου, οι αποχωρήσεις στελεχών συνεχίζονται όχι μόνον σε όλες τις βαθμίδες κομματικής ιεραρχίας, αλλά και στις βάση, στις κομματικές οργανώσεις μελών.
Χθες αποχώρησε η πλειοψηφία των μελών του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας του κόμματος – τα 32 από τα 51 μέλη, ενώ άλλα 5 παραιτήθηκαν. Η οργάνωση Νεολαίας δεν είχε μαζικότητα ούτε σημαντική ενεργό παρουσία και δράση. Ομως η αποχώρηση της ηγεσίας της και τουλάχιστον 30 περιφερειακών οργανώσεων της είναι μιά άκρως αρνητική εξέλιξη για το κόμμα, με επιπτώσεις κυρίως σε επίπεδο εντυπώσεων.
“Αδειάζουν” οι οργανώσεις
Δηλώσεις αποχώρησης δημοσιοποίησαν τις τελευταίες μέρες πολλά διακεκριμένα στελέχη και υποστηρικτές του κόμματος που προέρχονται από τον πανεπιστημιακό και τον καλλιτεχνικό χώρο και δεν έχουν συνταχθεί από το ξεκίνημα της εσωκομματικής κρίσης με καμία από τις αντιμαχόμενες ομάδες.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το πολιτικό ρεπορτάζ και από στελέχη του μηχανισμού της Κουμουνδούρου, οι κομματικές οργανώσεις βάσης – που οι περισσότερες ήταν ουσιαστικά ανενεργές και υπήρχαν μόνο στα χαρτιά – “αδειάζουν” από κόσμο: Απλά μέλη και τοπικά στελέχη αποστασιοποιούνται ή δηλώνουν ότι εγκαταλείπουν το κόμμα. Είναι μια χιονοστιβάδα αποχωρήσεων που δεν παίρνει δημοσιότητα, καθώς οι “προβολείς” είναι στραμμένοι στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Ομογενοποίηση και νέα “ταυτότητα”
Οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για τη συγκρότηση νέου πολιτικού φορέα, που θα φιλοδοξεί να εκφράσει αυθεντικά την σύγχρονη, αδογμάτιστη και ανανεωτική Αριστερά.
Προς το παρόν, ο στόχος αυτός δεν αποτελεί προτεραιότητα για τα στελέχη της Ομπρέλας και της ομάδας Αχτσιόγλου. Προτιμούν να περιμένουν ώσπου να “καθίσει ο κουρνιαχτός” της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ, να δουν ποιοί θα μείνουν με τον Κασσελάκη, να βρουν μεταξύ τους modus vivendi, να “ομογενοποιηθούν” και στη συνέχεια να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν κόμμα, με μηχανισμό και με οργανώσεις βάσης.
Ενα κρίσιμο τεστ για τη δυνατότητα συμπόρευσης τους κάτω από κοινή κομματική στέγη θα είναι η λειτουργία της κοινοβουλευτικής ομάδας που θα συγκροτήσουν και θα επιδιώξει να κερδίσει τις εντυπώσεις στο “ντεμπούτο” της, κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού στη Βουλή.
Εκεί θα προσπαθήσουν να δώσουν το δικό τους ξεχωριστό “αριστερό” ιδεολογικοπολιτικό στίγμα, διαφοροποιούμενοι από τη γραμμή του νέου “μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ του κ. Κασσελάκη”, που όπως λένε, δεν θα έχει καθαρό “ταξικό πρόσημο”.
Σήμερα θα αποφασίσουν ποιό θα είναι το όνομα της ομάδας – που θα είναι πιθανότατα το όνομα του κυοφορούμενου κόμματος – καθώς και τα πρόσωπα που θα αναλάβουν καθήκοντα προέδρου και κοινοβουλευτικού εκπροσώπυ της ΚΟ.
Η εκλογική βάση
Εν πάση περιπτώσει, οι εξελίξεις οδηγούν στην αναδιάταξη του αριστερού-κεντροαριστερού χώρου, με την ανάδυση ενός νέου πολιτικού φορέα, που θα επιδιώξει να ασκήσει δομική αντιπολίτευση, χωρίς “εκπτώσεις” στις ιδεολογικοπολιτικές του θέσεις, προβάλλοντας την αριστερή του ταυτότητα.
Το ακροατήριο του θα είναι βέβαια οι πρώην και οι εναπομείναντες ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και οι “ευκαιριακοί” ψηφοφόροι του ΚΚΕ και του Μέρα25, που κινούνται στον χώρο της ακροαριστεράς. Θεωρητικά στο “target group” του νέου κόμματος περιλαμβάνονται και οι “αριστερόσρτροφοι” ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, τους οποίους υποτίθεται ότι διεκδικούσε ο ΣΥΡΙΖΑ με την προσπάθεια διεύρυνσης που επιχείρησε ο Αλέξης Τσίπρας.
Η επιτυχία του νέου φορέα θα εξαρτηθεί πρωτίστως από το βαθμό διείσδυσης του στην εκλογική βάση του “παλιού” ΣΥΡΙΖΑ. Το ζήτημα λοιπόν είναι αν οι μαζικές αποχωρήσεις στελεχών του κόμματος της – ακόμη – αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα “μεταφραστούν” σε ανάλογες μετατοπίσεις ψηφοφόρων του προς το νέο αριστερό κόμμα.