Πόσα λόγια άραγε να βρει να πει κάποιος για να περιγράψει την σημερινή κατάσταση με την παρουσία χιλιάδων – στην πλειοψηφία τους – ηλικιωμένων ανθρώπων έξω από τις τράπεζες…. Με τι λόγια να περιγράψει κανείς τη χαρά ενός ανθρώπου κρατώντας στο χέρι το μαγικό χαρτάκι της αναμονής με τον αριθμό 841… να του εξασφαλίζει τα 120 Euro; Σκηνές που δίχως άλλο δεν δείχνουν σεβασμό στην πορεία, στην προσφορά και στις προσπάθειες όλων.
Τι άραγε είναι αυτό το οποίο καλούμαστε να ψηφίσουμε την ερχόμενη Κυριακή;
Η κυβέρνηση αναφέρει ότι ψηφίζουμε την πρόταση που κατατέθηκε από τους δανειστές την 25η Ιουνίου. Για ποια πρόταση άραγε μιλάμε τη στιγμή που έχει επισήμως αποσυρθεί; Πόσο παράλογο μοιάζει να καλούμαστε να εκφράσουμε άποψη επί ενός σχεδίου το οποίο ήταν υπό διαμόρφωση και το οποίο δεν είναι πια στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων έχοντας από τότε υποστεί πολλές αλλαγές; Να επιλέξουμε ανάμεσα σε ένα Ναι ή ένα Όχι χωρίς να μας έχουν γνωστοποιηθεί οι συνέπειες; Αυτή η πράξη δείχνει την ολιγοψυχία της κυβέρνησης να θέσει το πραγματικό ερώτημα παραμονής ή όχι στην Ευρώπη και το Ευρώ καθώς και τη δυσκολία της να εξηγήσει τις συνέπειες του Όχι. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι για πρώτη φορά απουσιάζει η τρίτη επιλογή του δεν ξέρω ή δεν απαντώ. Θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί. Μήπως είναι πιο σωστό να απέχουμε ώστε να μην συμπληρωθεί το ποσοστό και να θεωρηθεί το δημοψήφισμα άκυρο; Σε καμία περίπτωση. Δεν είναι λογικό και σώφρον να απέχουμε, δίνοντας την δυνατότητα επικράτησης της άποψης μερικών που θέλουν την Ελλάδα εκτός Ευρώπης.
Δεν μπορώ ακόμη να καταλάβω γιατί μια κυβέρνηση έχοντας πάρει – μόλις πέντε μήνες πριν – καθαρή εντολή από τον ελληνικό λαό για νέα διαπραγμάτευση εντός της ευρωζώνης και του ευρώ, μια εντολή που της έδινε το δικαίωμα ακόμη και να ¨σκίσει τα μνημόνια¨ σε περίπτωση που η πρόταση δεν θα συνέφερε τη χώρα, λέει με πολύ μεγάλη ευκολία το όχι στις διαπραγματεύσεις οδηγώντας τα πράγματα εκεί που είναι σήμερα. Το δημοψήφισμα ήταν καθαρά μια προσχηματική πράξη προκειμένου να νομιμοποιήσει η κυβέρνηση την αποτυχία της να διαπραγματευτεί, ώστε να διατηρηθούν οι ισορροπίες στο εσωτερικό του κόμματό της, να καλύψει το αδιέξοδο στην τήρηση των προεκλογικών της δεσμεύσεων αλλά και να δικαιολογήσει την προαποφασισμένη έξοδο από την Ευρώπη και το Ευρώ.
Ας δούμε όμως και τι μπορεί να σημαίνει το Ναι. Ναι στην Ευρώπη και στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, Ναι στο Ευρώ, Ναι στη διασφάλιση των καταθέσεων και της ρευστότητας όπως και στην ομαλή αποκατάσταση της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, Ναι στη διασφάλιση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων (ΕΣΠΑ, Αγροτικές επιδοτήσεις), Ναι σε μια διαπραγμάτευση της δεινής κατάστασης στην οποία έχει έρθει η χώρα συμπεριλαμβανομένων και των λαθών ή παραλείψεων προηγουμένων κυβερνήσεων, Ναι στην προστασία και ισχυροποίηση του τουρισμού, της μεγαλύτερης ίσως πηγής εσόδων της χώρας.
Από την άλλη το Όχι θα επιφέρει αδυναμία ανταπόκρισης στις οικονομικές υποχρεώσεις της χώρας (χρεοκοπία), έξοδο από την Ευρώπη και το Ευρώ, απώλεια πόρων από τα ευρωπαϊκά προγράμματα, διακοπή έργων υποδομών, κατάρρευση των τραπεζών και απώλεια των καταθέσεων, αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων. Επιπλέον σημαίνει κλείσιμο επιχειρήσεων και απώλεια θέσεων εργασίας, εκτόξευση πληθωρισμού, εξευτελισμός των τιμών της ακίνητης περιουσίας, διατάραξη της δημόσια ασφάλειας και αύξηση της εγκληματικότητας, υποβάθμιση υπηρεσιών προς τους πολίτες (νοσοκομεία, σχολεία, δημόσιες υπηρεσίες, κοινωνικές δομές), διπλωματική και οικονομική απομόνωση της χώρας, ενώ σε καμία περίπτωση δεν θα διαγραφούν προσωπικά δάνεια η αποπληρωμή των οποίων θα γίνει πολύ πιο δύσκολη.
Η κυβέρνηση έχει εδώ και πέντε μήνες καθαρή εντολή. Να προκαλέσει και να πετύχει καλύτερη συμφωνία με την πλευρά των δανειστών, με την προϋπόθεση ότι αυτό θα γίνει εντός της Ευρωζώνης και του Ευρώ. Αντί γι΄ αυτό και μπροστά στον κίνδυνο μιας κακής συμφωνίας που προήλθε από δικά της λάθη και υπερβολική σιγουριά στην ανάληψη ρίσκου, μετακύλησε την ευθύνη της απόφασης στους πολίτες γεμίζοντάς τους με συναισθήματα που μόνο υπερηφάνεια δεν δείχνουν, φέρνοντας την χώρα μπροστά στο φάσμα της χρεοκοπίας και του εθνικού διχασμού. Κι αντί να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν επιλέγει να διασώσει την ενότητα του κόμματός της, αδιαφορώντας για τις τεράστιες συνέπειες για την πορεία της χώρας. Η οργανωμένη και προαποφασισμένη προσπάθεια να δημιουργηθούν συνθήκες κατάρρευσης της οικονομίας ώστε να φανεί η έξοδος από το ευρώ ως η μόνη λύση, είναι αν μη τι άλλο απαράδεκτη.
Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές έχουμε μια σημαντική ευκαιρία να διαφυλάξουμε την εθνική μας υπόσταση και ταυτότητα, να εξασφαλίσουμε την συνέχιση της πορεία μας ως έθνος, την αξιοπρέπεια μας ως πολιτών μέλη της Ευρώπης.
Στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 ψηφίζουμε ΝΑΙ στην Ευρώπη, ΝΑΙ στο Ευρωπαϊκό μέλλον των παιδιών μας.
.