Το πολιτικό ανέκδοτο που συγκροτούσε η εν πολλαίς ταλαιπωρίαις περιπεσούσα Κεντροαριστερά, φαίνεται να τελειώνει άδοξα, χωρίς φυσικά αυτό να προεικάζει οπωσδήποτε ελπιδοφόρο αύριο.
Δεν ξέρουμε αν είχε δίκιο ο ιδρυτής του Ανδρέας όταν έλεγε ότι το ΠΑΣΟΚ: «Δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται, δεν τεμαχίζεται σε τιμάρια» – αν και για το τελευταίο δεν είμαστε εντελώς σίγουροι. Πάντως δεν χαρίστηκε ούτε στον κ. Θεοδωράκη, που με σνομπισμό εισήλθε σε συνεργασία ελπίζοντας να κυριαρχήσει (να τους πάρει το κόμμα, που είπε ο ψαριανός), ούτε στον κατ΄ επιθυμία νέο αρχηγέτη της Κεντροαριστεράς, κ. Τσίπρα.
Παράλληλα το ΠΑΣΟΚ δεν κληρονομήθηκε. Δόθηκε προσωρινά η επικαρπία στον υιόν του ιδρυτή, ο οποίος το καταπόντισε και εξ αυτού του αφαιρέθη το σκήπτρο. Η κυριότητα θα έλεγε κανείς – έστω και καθ’ υπερβολήν – ανήκει σε εκείνο το τμήμα τη βάσης που συγκροτεί μια ιδιαίτερη πολιτική κοινότητα η οποία στην πολιτική φιλολογία έχει καταχωρηθεί ως «φυλή ΠΑΣΟΚ», τα μέλη της οποίας εντοπίζονται πλέον στη ζώνη της ηλικιακής ωριμότητας.
Αυτοί το διατήρησαν εν – κοινοβουλευτική – ζωή τα χρόνια της μεγάλης καταφρόνιας, τόσο στο «βρώμικο 89» όσο και τον Ιανουάριο του 2015, όπου είχε ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και η μαζική οργή, βοηθούντων Σαμαρά και Τσίπρα, του απέδωσε εξ ολοκλήρου την ευθύνη της χρεοκοπίας.
Η Φώφη Γεννηματά, εκ του αποτελέσματος, έκανε το λάθος να μην οχυρωθεί στο ποσοστό που παρέλαβε, και να αντιτάξει τις κατηγορίες, αντιπαρατάσσοντας το όποιο έργο είχε κάνει το ΠΑΣΟΚ, και παραδεχόμενη τις διαχρονικές αμαρτίες του. Επιχείρησε άλμα προς τα μπρος. Θέλησε να μεταγγίσει στο ΠΑΣΟΚ την έξωθεν καλή μαρτυρία μικρότερων κομμάτων, που δεν βαρύνονταν με τις αμαρτίες των κομμάτων εξουσίας. Κήρυξε «πανστρατιά», αρχικά με τη ΔΗΣΥ και στην συνέχεια με το ΚΙΝΑΛ.
Το αποτέλεσμα ήταν θνησιγενές – όπως άλλωστε έξωθεν παρατηρητές ανέμεναν. Κατά τα γνώμη της (και κατά τα ειωθότα) το μεγαλύτερο κόμμα θα είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων και την χάραξη στρατηγικής. Οι εταίροι όμως Ποτάμι και ΔΗΜΑΡ ζητούσαν ισότιμη συμμετοχή στις αποφάσεις, αλλά και αυτονομία κοινοβουλευτικής ψήφου!
Εκεί ήταν το δεύτερο λάθος της. Ενώ ήταν η μόνη εκλεγμένη στο όλο εγχείρημα, δεν προχώρησε σε εσωκομματικές εκλογές προκειμένου να αναδειχθούν τα κομματικά όργανα (Νομαρχιακές, Κεντρική Επιτροπή, Πολιτικό Συμβούλιο). Αυτό όφειλετο τόσο σε ηγεμονισμό της, όσο στην επίγνωση ότι οι αρχηγοί των άλλων κομμάτων δεν θα συγκέντρωναν τον αναγκαίο αριθμό ψήφων ώστε να εκλεγούν! Γι’ αυτό χαριστικά τους διόρισε!
Η όλη προσπάθεια κατέληξε σε μια δυστοπική Βαβυλωνία. Το έναυσμα αποχώρησης του Σταύρου δόθηκε με τη διαφορετική θέση στο Μακεδονικό. Στην πραγματικότητα δυσανασχετούσε μέσα στο «παλιό ΠΑΣΟΚ», στο οποίο όμως δεν θα τον πείραζε να γίνει συναρχηγός, παρά το μικρό ποσοστό του 10.80% που πήρε στις εσωκομματικές εκλογές. Την ίδια αφορμή – ισοτιμία στις αποφάσεις και αυτονομία ψήφου – είχε και η αποχώρηση Θεοχαρόπουλου!
Ο τρίτος των «μεγάλων» εταίρων, ο Γιώργος Παπανδρέου, παραμένει στο ΚΙΝΑΛ, και θα έχει χώρο για να υπάρχει ως διακριτή προσωπικότητα της πολιτικής ζωή. Πολλοί είχαν προβλέψει προβλήματα όταν τον κάλεσε η Γεννηματά, μια και ο ίδιος δεν εντάσσει εαυτόν στην καταστατική ευταξία, ενώ αδιαφορεί και για την περιρρέουσα ατμόσφαιρα κάθε χρονικής συγκυρίας. Το απέδειξε πρόσφατα με τον λάθος χρόνο της πρόσφατης συνέντευξης στην ΕφΣυν, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ διά του Κρατικού Πρακτορείου και των φιλικών του Μέσων, αξιοποίησε παραχαράσσοντας το πνεύμα της. Θα έπρεπε να το αναμένει αλλά ίσως και να μην τον ενδιαφέρει. Είναι γνωστή η προσήνειά του προς τον ΣΥΡΙΖΑ («προοδευτικές δυνάμεις»), παρότι ο Αλέξης τον είχε αποκαλέσει στη Βουλή Πινοσέτ!
Χτες τηλεφωνήθηκε με τον Θανάση Θεοχαρόπουλο τον οποίο είχε θέσει η Γεννηματά εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας και του εξέφρασε έκπληξη και τον προβληματισμό για τις εξελίξεις στον ΚΙΝΑΛ!
Επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ
Η κα Γεννηματά κατανοώντας το αδιέξοδο με τις συμμαχίες, επέλεξε το πλέον ενδεδειγμένο: Προσφυγή στη Βάση με κήρυξη συνεδρίου και εκλογή οργάνων. Το γεγονός ότι στο ΚΙΝΑΛ έχουν παραμείνει το ΠΑΣΟΚ και κάποιες συνεργασίες (π.χ. Καμίνης), σημαίνει κατ΄ ουσίαν επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ. Γι αυτό και δέχεται εισηγήσεις να επανέλθει και ο τίτλος ΠΑΣΟΚ, τις οποίες προς το παρόν δεν απορρίπτει! (θεωρείται ότι ο τίτλος είναι ελκυστικός τόσο για τους πιστούς ψηφοφόρους, όσο και για κάποιους πρώην – και νυν απογοητευμένους από τον ΣΥΡΙΖΑ).
ΥΓ: Ίσως αυτό να συμβάλει και στην αποσαφήνιση του πολιτικού σκηνικού. Το ΠΑΣΟΚ ή θα μπορέσει, ή θα εξαφανιστεί και θα ανατείλει κάτι άλλο στον χώρο της ΚΑ. Υπάρχει κόσμος που δεν θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (με την συγκεκριμένη πολιτική ηθική, ποιότητα, και αισθητική), μπορεί να εκπροσωπήσει την ΚΑ. Κόσμος που σα να περιμένει κάτι.
liberal.gr