Ένα από τα θέματα των ημερών είναι όλα αυτά που συνέβησαν στο κίνημά μας. Η αποχώρηση κάποιων στελεχών. Στην αρχή γρήγορα ήθελαν όλοι να περάσουν την εικόνα της διάλυσης του κινήματος των ανεξάρτητων Ελλήνων είναι κάτι που βολεύει βλέπεις στις μέρες μας. Έχω την εντύπωση ότι για να περάσουν αυτήν την εικόνα σύντομα θα δούμε και τα κλασικά στημένα γκάλοπ που θα μας ρίχνουν σε ποσοστά. Είναι μια κλασική κίνηση που γίνετε μετά από τέτοιου είδους γεγονότα ώστε να προσπαθήσουν να επιβάλλουν και στον κόσμο ότι η εικόνα αυτή είναι σονι και καλά υπαρκτή και αληθινή. Θα Διαψευστούν όμως πολύ γρήγορα και την ίδια στιγμή με αυτά και με αυτά βλέπω ότι θα καταφερουν και να μας συσπειρώσουν ίσως για πρώτη μετά της εκλογές. Πάντως είμαι σίγουρος πως έκαναν τον κόσμο να δει και κάποια πράγματα που παίζονται πίσω από τις κουρτίνες.
Άλλα ας πάμε παρακάτω και ας δούμε πως ξαφνικά από το πουθενά, αποχώρησαν κάποιοι με απολύτως ηλίθια προσχήματα. Γιατί τα λέω ηλίθια; Μα πώς να τα πω; Ειδικά για το Χρήστο Ζώη που βρεθήκαμε προεκλογικά τρεις με τέσσερις φορές σε Τρίκαλα και Λάρισα, δεν μπορώ να ξεχάσω με τί ζήλο μας τόνιζε τα προτερήματα του Πάνου Καμμένου, το πόσο τόνιζε ότι δεν υπήρχε κανένα non paper και πως όλα ήταν στημένα. Δεν θα πω ότι μέσα σε όλα αυτά, για να στηρίξει τα επιχειρήματα του, μας τόνιζε πως είναι οικογενειακοί φίλοι. Με τον κύριο Μαρκόπουλο είχαμε μιλήσει μονό προεκλογικά μια φορά στο τηλέφωνο, και δεν θυμάμαι πουθενά να έλεγε αυτά που λέει επικαλείται τώρα. Όσο για το Μανώλη δεν έχω να πω τίποτα. Εκεί τα λόγια είναι περιττά.
Όμως δεν έμεινα εκεί, κι επειδή ήθελα να έχω μια πιο σφαιρική άποψη, έκανα ένα γύρο στην πόλη και ως συνηθίζω, μίλησα με αρκετό κόσμο. Εκτός μικρών εξαιρέσεων, εκεί που περίμενα όλοι να λένε αυτά που ήθελαν να περάσουν τα μεγάλα ΜΜΕ, μου έλεγαν ακριβώς το αντίθετο. Όπως ότι τώρα τα σκεφτήκαν όλα αυτά και τους πείραξαν, τόσο καιρό αλλού ήταν. Φάνηκε τί κρύβεται πίσω από την κίνηση τους αυτή, δεν τρώμε πλέον κουτόχορτο και αλλά τέτοια. Ειλικρινά, για πρώτη φορά είδα με αφορμή αυτό το γεγονός, ότι αρχίζουμε και ξυπνάμε. Αρχίζουμε και φιλτράρουμε αυτά που μας πασάρουν και δεν τα τρώμε αμάσητα.
Οπότε με αυτά που είδα κι άκουσα έβγαλα δύο συμπεράσματα. Το ένα είναι πως αφού τόσο κόπτονται για αυτά, θα έπρεπε να μας τα είχαν πει από την αρχή, μια που όπως λένε τα ήξεραν και τότε θα δίναμε όλοι μας πραγματικά μια μεγάλη βαρύτητα. Αλλά όταν αυτά σου τα λένε μετά από εφτά μήνες και μάλιστα τυχαία όλοι μαζί, τότε καταλαβαίνεις ότι κάτι συμβαίνει και κάποιος <<κυβερνών>> δάκτυλος κρύβεται από πίσω. Βέβαια εγείρεται και ένα ερώτημα: Στον προεκλογικό τους αγώνα λέγανε ψέματα στους ιδίους τους ψηφοφόρους τους; Το δεύτερο είναι, ότι τελικά μέσα στην πολιτική υπάρχουν και παίζονται περίεργα παιχνίδια, που άλλες φορές αφορούν καρέκλες, θέσεις, δημοτικότητα κτλ και συνήθως όλα αυτά τα παιχνίδια, γίνονται με πισωμαχαιρώματα. Αυτά φυσικά τα γνωρίζουν οι άνθρωποι που ασχολούνται χρονιά με την πολιτική, αλλά εγώ τώρα τα μαθαίνω και δε σκοπεύω να τα ασπαστώ ούτε να μπω ποτέ σ’ ένα τέτοιο απαράδεκτο και ποταπό παιχνίδι.
Υ.Σ 1 Πίσω βέβαια απ’όλα αυτά που συνέβησαν, να έχετε στο μυαλό σας ότι κρύβεται η μελλοντική δημιουργία ενός μεγάλου κεντροδεξιού κόμματος. Μια παράταξης που θα είναι κάθετα μνημονιακη και με το πρόσχημα μπροστά της δήθεν ευρωπαϊκής αντίληψης. Αυτό, αν έχετε λίγο ανοιχτά τ’ αυτιά σας, πολλές φορές θα το ακούτε από τα παπαγαλοκάναλα. Ότι χρειάζεται και καλά ο τόπος, για να προχωρήσει η χωρά. Αυτό λοιπόν το κόμμα, θα είναι κατά πασά πιθανότητα μια ένωση της Ν.Δ. όταν θα φτάνει στα τελευταία της, του Π.Α.Σ.Ο.Κ και πολλών άλλων στελεχών που αποχώρισαν από όλες τις παρατάξεις. Άσχετα αν για λίγο ίσως ίδρυσαν και ιδρύουν και αλλά μικροκόμματα. Το μέλλον θα δείξει για όλα αυτά.
Υ.Σ 2 Με όλα τα παραπάνω που λέω, εννοείται πως δε θέλω να βγάλω τον Καμμενο Άγιο. Το μονό που κάνω, είναι να βλέπω τα γεγονότα να υποδεικνύω αυτά που γίνονται και να υπερασπίζομαι τις ιδέες που πρεσβεύω μέσα από το κίνημα. Έως ότου λοιπόν τις πρεσβεύει κι ο Καμμενος, κι ελπίζω να το κάνει, για πάντα θα είμαι μαζί του. Αν ποτέ στο μέλλον αλλάξει ρότα ή δω πράγματα που δεν πρέπει, να είστε σίγουροι πως θα είμαι ο πρώτος απέναντι του. Αλλά μέχρι τότε, δεν μπορώ να ανεχτώ ποταπά παιχνιδάκια από κανέναν.
.