Θανάσης Νάστας : Ψηφοφόροι απολείπειν Δημοτικήν Αρχήν

nastas 444

14-01-2014 πραγματοποιήθηκε Δημοτικό συμβούλιο. Σύμφωνα με ρεπορτάζ ηλεκτρονικής εφημερίδας οι δημότες του Δήμου Τρικκαίων πληροφορούνται, αφού δεν υπάρχει διάψευση από τη δημοτική αρχή, τα εξής καταπληκτικά, που μάλλον απευθύνονται σε ιθαγενείς παρά σε πολίτες δημότες:

{Ο Δήμαρχος Τρικκαίων Χρήστος Λάππας, ζήτησε δημόσια συγγνώμη από τους πολίτες, που η Δημοτική Αρχή Τρικάλων δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει την «καθημερινότητά» τους, και υποσχέθηκε ότι αυτό θα γίνει μέσα στο (προεκλογικό) 2014, αλλά επισήμανε πως «έπρεπε να δοθεί βάρος στην σωτηρία του υπερχρεωμένου Δήμου»}.

Αλλά και στο ρεπορτάζ στο σχετικό με την ανακοίνωση της εκ νέου υποψηφιότητάς του για τη διεκδίκηση του δημαρχιακού θώκου στις 17-01-2014 αναγράφεται:

{Ο Δήμαρχος δήλωσε ξεκάθαρα πως δεν είναι ικανοποιημένος από το έργο της Δημοτικής Αρχής, ζήτησε πάλι συγγνώμη από τους δημότες για μη αντιμετώπιση της καθημερινότητάς του, αλλά όπως επισήμανε «με οικονομικούς όρους έγιναν πάρα πολλά και το κυριότερο δεν χρεοκόπησε ο Δήμος»}.

Μέσα σε τέσσερες ημέρες διπλή ομολογία αποτυχίας αλλά και επαιτεία ψήφων! Δε φθάνει που δεν έπραξε η Δημοτική Αρχή τα αυτονόητα αλλά και συνεχίζει να εξαπατά τους δημότες για τη δήθεν μελλοντική της ικανότητά να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της Καθημερινότητας των δημοτών.

Μήπως πρέπει «να αποχαιρετήσει την Αλεξάνδρεια της εξουσίας» η Δημοτική Αρχή πριν την αποχαιρετήσουν οι ψηφοφόροι; Και τι εγγυάται ότι η επόμενη δημοτική αρχή θα είναι στοιχειωδώς καλή; Την απάντηση την έδωσε κατά διασκευή το 18ο αιώνα ο Γερμανός φυσικός Γκέοργκ Λίχτενμπεργκ: «Δεν μπορώ να πω ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα αν αλλάξει η Δημοτική Αρχή, αλλά μπορώ να πω ότι για να γίνουν καλύτερα πρέπει να αλλάξει».

Αφού η αντιμετώπιση της Καθημερινότητας ήταν υπόθεση χρημάτων, γιατί δεν ξεκαθάρισε από την αρχή της θητείας της ότι η επίλυση των προβλημάτων της Καθημερινότητας υπερβαίνει τις ικανότητές της και ότι αυτή μπαίνει στον αυτόματο πιλότο ή ότι ανατίθεται στις ενορίες και στα φιλανθρωπικά σωματεία; Τουλάχιστον θα της αναγνωριζόταν εντιμότητα, για την οποία τόσο επαίρεται.

Διατείνεται η Δημοτική Αρχή ότι «έπρεπε να δοθεί βάρος στην σωτηρία του υπερχρεωμένου Δήμου». Δηλαδή εκτός από το να αποδέχεται μοιραία να περικόπτονται αυτόματα και χωρίς δικό της κόπο η κρατική επιχορήγηση και κάθε άλλος οικονομικός πόρος, για να ικανοποιηθούν τα τοκοχρεολύσια, τι άλλο έκανε, που την απέτρεπε από το να ασχοληθεί με την καθημερινότητα των δημοτών;

Μήπως είχε υποχρέωση να εξηγήσει στους δημότες γιατί ο δήμος Τρικκαίων ήταν και είναι υπερχρεωμένος;

Δεν το έπραξε, διότι και η ίδια ως αντιπολίτευση έβαλε το χεράκι της, για να υπερχρεωθεί ο δήμος. Όχι, δεν τους αναγνωρίζεται ο ρόλος του σωτήρα των οικονομικών του δήμου. Την εξυγίανση την πληρώνουν εξαιτίας προηγούμενης σπατάλης και υπερδανεισμού οι δημότες, που στερούνται αυτονόητες δημοτικές υπηρεσίες..

Και αφού τόσο τους απασχολούσε «η σωτηρία του υπερχρεωμένου Δήμου» μήπως μπορεί η Δημοτική Αρχή να πληροφορήσει τους δημότες πώς αξιοποίησε τη δημοτική περιουσία, για να έχει έσοδα; Επιπλέον πόσα δεν εισέπραξε από δημοτικούς φόρους και από ιδιώτες, που εκμεταλλεύονται δημοτική περιουσία;

Συνδέει η Δημοτική Αρχή απόλυτα την αντιμετώπιση της καθημερινότητας με την έλλειψη οικονομικών πόρων. Αυτό λέγεται συνειδητή παραπλάνηση για απαλλαγή ευθυνών και ψηφοθηρικούς λόγους.

Για την απελευθέρωση των πεζοδρομίων, που είναι κατειλημμένα από εμπορεύματα και τραπεζοκαθίσματα χρειάζονται χρήματα ή πολιτική βούληση;

Για την ανεπαρκή οργάνωση των δημοτικών υπηρεσιών, που αναγκάζει τους δημότες να προστρέχουν στο γραφείο του δημάρχου και των αντιδημάρχων για παροχή αυτονόητων δημοτικών υπηρεσιών απαιτούνται χρήματα; Δυστυχώς η παροχή υπηρεσιών έχει οργανωθεί ψηφοθηρικά.

Για τις αφισοκολλήσεις και τα αιωρούμενα πανό που υποβαθμίζουν την αισθητική εικόνα της πόλης και κανένας δεν καθίζει τους παραβάτες στο σκαμνί υπάρχει ανάγκη ειδικών κονδυλίων και επιτροπών;

Για την ηχορύπανση, όταν κανένας δεν ελέγχει τα ντεσιμπέλ, που εκπέμπονται από τα πάσης φύσεως κέντρα ρέμβης και διασκέδασης, χρειάζονται κονδύλια ή κοινή λογική;

Για τον έλεγχο των πολεοδομικών παραβάσεων, που βγάζουν μάτι, να ζητήσουμε δάνειο από το Δ.Ν.Τ.; Μόνο η δημοτική αρχή δε βλέπει πώς με θαυμαστό τρόπο διώροφα κτίσματα εξελίσσονται σε τριώροφα και πώς τα κατά νόμο επίπεδα πεζοδρόμια καταλήγουν να θυμίζουν πλαγιές για επιδέξιους σκιέρ.

Για τους χώρους πρασίνου που έχουν καταντήσει «οικτρόν θέαμα», για την κοπή των χόρτων που λικνίζονται περήφανα και προκλητικά ενώπιον των δημοτών και για το κλάδεμα των δένδρων απαιτείται να εκδώσει η δημοτική αρχή πενταετή ομόλογα ή επαρκεί η κοινή λογική για τη διαχείριση του υπάρχοντος προσωπικού;

Για το ότι οι ποδηλατοδρόμοι στις οδούς Καποδιστρίου-Κοραή, Κονδύλη και Καλαμπάκας έχουν καταντήσει χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων φταίνε τα οικονομικά του δήμου ή η παροιμιώδης ανικανότητα και αδιαφορία της δημοτικής αρχής;

Για το ότι η φροντίδα για καθαριότητα έχει περιοριστεί στο κέντρο της πόλης και το ότι περιφερειακά αντιμετωπίζεται μόνο ως πανηγυρική εκδήλωση εξαιτίας κάποιου γεγονότος, όπως οι πανηγύρεις ιερών ναών, κύρια αιτία είναι η έλλειψη πόρων ή μήπως η παχυλή αδιαφορία;

Συμπολίτης ογδοήκοντα οκτώ (88) ετών έχει ζητήσει εγγράφως την επίλυση προβλήματος καθαριότητας μπροστά στο σπίτι του. Για το ότι το πρόβλημα δεν αντιμετωπίστηκε αρμοδίως παρά τις κατ’ επανάληψη υπενθυμίσεις του αλλά και το ότι δεν έλαβε κάποια λογική αρνητική απάντηση ενοχοποιούνται οι Αμερικάνοι, που δεν ενεργοποιούν ένα νέο οικονομικό σχέδιο Μάρσαλ ειδικώς για το Δήμο Τρικκαίων, ή η δασύτριχη αγένεια της δημοτικής αρχής προς ένα σεβάσμιο γέροντα;

 Για το ότι τα φρεάτια των ομβρίων έχουν καταντήσει εστία μόλυνσης, ενώ πολλά από αυτά δε διοχετεύουν ούτε σταγόνα νερού, φταίνε οι Μέρκελ-Σόϊμπλε, που δεν κουρεύουν τα χρέη του Δήμου Τρικκαίων ή η νοοτροπία της Δημοτικής Αρχής, που συνοψίζεται στη φράση «όταν πλημμυρήσουν θα πάμε να τους σώσουμε»;

Αυτά και πολλά άλλα θα μπορούσε να υπογραμμίσει κανείς, για να καταδειχθεί το μέγεθος της παχυλής αδιαφορίας  της Δημοτικής Αρχής για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Καθημερινότητας των δημοτών.

Και αφού η έλλειψη αντιμετώπισης των προβλημάτων της Καθημερινότητας δεν οφείλεται στην οικονομική καχεξία του Δήμου, τότε «τι πταίει»; Ο Σκωτσέζος συγγραφέας Ρόμπερτ Στίβενσον, λες και ακτινογράφησε τη Δημοτική μας Αρχή, μας λύνει την απορία: «Ήθελαν το καλό, προσπάθησαν λίγο και απέτυχαν πολύ», διότι αποδείχτηκε κατά τον Κ. Βάρναλη «Δειλή, μοιραία κι άβουλη αντάμα».

.