Ο Μπέος, τελικά, δεν είναι, μόνο, αυτός το πρόβλημα, αλλά είναι το σύμπτωμα.
Δεν βγήκε από μία κοινωνία αθλίων.
Αναδείχθηκε από μία εποχή που οι ιδέες θεωρούνται, για την πλειοψηφία, μόνο ζήτημα αισθητικής και ανεφάρμοστες για την καθημερινότητα των ανθρώπων.
Από μία κοινωνία, που οι συνδικαλισμοί και τα σωματεία φαντάζουν αδιάφορα.
Από μια κοινωνία, που τα δικαιώματα και οι ελπίδες των ανθρώπων, επαφίενται πρώτα και πάνω όλα σε έναν αφέντη ή σε έναν τραμπούκο δήμαρχο που θα την σώσει, και ας τους ρίξει και ένα χαστούκι αν αντιμιλήσουν.
Όταν, λοιπόν, μία τέτοια κοινωνία κοιτάξει στον καθρέφτη της, το πιο πιθανό είναι ότι απέναντί της δεν θα βρει τίποτα καλύτερο από έναν Μπέο.
Το πιο εύκολο, για όλους μας, είναι να τους ρίξουμε και δεύτερο χαστούκι για να γυρίσουν πληγωμένοι στην αγκαλιά του προστάτη τους. Το δύσκολο είναι, να τους δώσουμε μία προοπτική για μία άλλη κοινωνία στην οποία θα δικαιούνται περισσότερα και στην οποία οι Μπέοι θα βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της λάσπης, η οποία τους ανέδειξε!
Ο Θανάσης Μπουλογεώργος είναι εκπαιδευτικός και μέλος της ΝΕ Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ