Μόνο δέος μπορεί να αισθανθεί κάποιος, όταν πλησιάζει από κοντά τον «ζωντανό θρύλο» του λυρικού τραγουδιού Δημήτρη Καβράκο. Κάπως έτσι πρέπει να αισθάνθηκε και ο Τάσος Κατσιάνης, ο οποίος υποκλίθηκε ταπεινά στο μεγαλείο του κορυφαίου Τρικαλινού καλλιτέχνη, όταν είχε μαζί του ολιγόλεπτη συνάντηση στα παρασκήνια της συναυλίας.
Και βέβαια έβαλε και ο ίδιος ένα λιθαράκι, με την ψήφο του στο Δημοτικό Συμβούλιο, να τιμηθεί από την πόλη ο τεράστιος αυτός καλλιτέχνης και η κεντρική αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου να πάρει το όνομα του.
Το επιβάλει και η μουσική του παιδεία άλλωστε, που ταιριάζει με την ευγενική του καταγωγή…