(είναι ώρα να προλάβουμε τα χειρότερα)
Τα τελευταία χρόνια, όλοι εμείς που πιστεύουμε στη χρήση των μαζικών μέσων μεταφοράς (MMM), ειδικότερα στην αξιοποίηση του σιδηροδρόμου ως αντίδοτο στην κλιματική, ενεργειακή αλλά και οικονομική κρίση και επιμένουμε να ταξιδεύουμε με τρένο, βιώνουμε όλο και περισσότερο την απαξίωση του.
Η λεγόμενη ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και η εξαγορά της από την Trainitalia, απέφερε μεν στο Ελληνικό Δημόσιο εφάπαξ σαράντα πέντε εκατομμύρια ευρώ (45.000.000 €), αλλά το δημόσιο συνεχίζει να καταβάλλει στην εταιρία πενήντα εκατομμύρια ευρώ (50.000.000 €) κάθε χρόνο, για την επιδότηση των δρομολογίων της λεγόμενης άγονης σιδηροδρομικής γραμμής (στην οποία περιλαμβάνεται και η Δυτική Θεσσαλία).
Παρόλα αυτά, η επένδυση – εξαγορά κάθε άλλο παρά την εξυγίανση και την εξέλιξη του σιδηροδρόμου έχει επιφέρει και κατά καιρούς βλέπουμε να:
- καταργούνται πολυσύχναστα δρομολόγια με τη δικαιολογία του μειωμένου προσωπικού,
- ακινητοποιούνται αμαξοστοιχίες λόγω ελλιπούς συντήρησης,
- γίνονται μετεπιβιβάσεις και μετακινήσεις με λεωφορεία στην ίδια διαδρομή,
- σημειώνονται πολύωρες καθυστερήσεις και
- παρατηρείται αύξηση τιμών εισιτηρίων με κατάργηση των εκπτώσεων πολύ πριν την ενεργειακή κρίση.
Παρά τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες και πιέσεις επιβατών, συλλόγων και φορέων η ΤΡΑΙΝΟΣΕ αδιαφορεί και δεν διορθώνεται η δυσμενής για τους πολίτες κατάσταση. Για παράδειγμα, είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει πρωινό τρένο για τους κατοίκους της δυτικής Θεσσαλίας προς την Αθήνα και προς την Θεσσαλονίκη.
Στην ταλαιπωρία των επιβατών, κύρια από / προς Αθήνα και Θεσσαλονίκη, να προσθέσουμε το πλήγμα που υφίσταται ο τουρισμός της περιοχής των Μετεώρων και όσοι επιχειρηματίες στηρίζονται στα δρομολόγια των τρένων για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα (σύνδεση του σταθμού της Καλαμπάκας με τα μοναστήρια Μετεώρων).
Είναι πλέον σαφές σε όλους μας ότι η πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ καμία βελτίωση δεν έφερε αλλά αντίθετα δημιούργησε μία εντελώς απαράδεκτη κατάσταση.
Πώς είναι δυνατόν η κρατική ΤΡΑΙΝΟΣΕ τα τελευταία χρόνια της λειτουργίας της με πολύ περισσότερα δρομολόγια και πολύ χαμηλότερες τιμές εισιτηρίων να είχε θετικούς ισολογισμούς, ενώ η “ιδιωτικοποιημένη” ΤΡΑΙΝΟΣΕ με λιγότερα δρομολόγια και ακριβότερα εισιτήρια να εμφανίζει ζημιές;
Μετά τα παραπάνω, τα όσα απαράδεκτα έζησαν οι επιβάτες στην πρόσφατη κακοκαιρία και τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα, ρωτάμε:
- Αληθεύει ότι έγινε χρήση από την εταιρία αμίσθωτων και ανασφάλιστων συρμών, ιδιοκτησίας του ελληνικού δημοσίου;
- Αληθεύει ότι χρησιμοποιούνται από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ ανταλλακτικά που αφαιρούνται από συρμούς που δεν έχει μισθώσει και που δεν της ανήκουν;
- Είναι δυνατόν να γίνεται αυτό το “πλιάτσικο” σε βάρος της περιουσίας του Δημοσίου;
- Αν αληθεύουν αυτά, είναι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ σοβαρή εταιρία με την οποία, στο τέλος του μήνα και με τη λήξη και της δεύτερης παράτασης της σύμβασης, το Ελληνικό Δημόσιο θα κληθεί να υπογράψει νέα σύμβαση για τις λεγόμενες άγονες γραμμές, διάρκειας μάλιστα δέκα (συν πέντε) ετών;
- Τελικά, ποια θα είναι τα άγονα και επιδοτούμενα δρομολόγια και ποιος θα αποφασίσει γι αυτό; Οι τοπικές κοινωνίες έχουν λόγο; θα ερωτηθούν ή θα αποφασίσουν άλλοι πριν από μας για μας;
Εμείς, σίγουρα δεν πρόκειται να παραιτηθούμε και θα συνεχίσουμε να αντιδρούμε στη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση.
Ο σιδηρόδρομος θα συνεχίσει να είναι η επιλογή μας κι εμείς δεν θα σταματήσουμε να τον στηρίζουμε και να προβάλλουμε τα περιβαλλοντικά, κοινωνικά, αισθητικά και οικονομικά οφέλη από τη χρήση του στις μετακινήσεις μας.
Πιστεύουμε όμως ότι είναι ώρα ευθύνης για όλους μας – πολιτεία και κοινωνία – να δραστηριοποιηθούμε για να προλάβουμε τα χειρότερα που θα έχουν οδυνηρές συνέπειες στην καθημερινότητα και στη ζωή μας!!!