Το πολιτικό δίλημμα των επερχόμενων εκλογών εφευρέθηκε : « με την Ευρώπη ή εναντίον»; Έτσι το προσδιόρισε ο Έλληνας πρωθυπουργός κ.Σαμαράς, μπροστά στην αναμενόμενη εκλογική πανωλεθρία των κυβερνητικών Κομμάτων.
Με ποια Ευρώπη; Με αυτή που αφυδατώνει το ευρωπαϊκό όραμα ή με την Ευρώπη που ονειρευθήκαμε : της αναβαθμισμένης ποιότητας ζωής για όλους τους πολίτες της, των δικαιωμάτων που μπορούν να κατοχυρώσουν οι σύγχρονες κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας, της ουμανιστικής επανίδρυσης, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της οικονομίας των αναγκών, της συμμετοχικής δημοκρατίας, της νέας Αναγέννησης του ευρωπαϊκού πολιτισμού, της ειρηνικής συμβίωσης των λαών της και εκείνων που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να μεταναστεύσουν σ΄αυτή, της ευρωπαϊκής άμυνας των συνόρων της, της αειφορίας, της δημιουργικής αξιοποίησης της ανθρώπινης εργασίας ως πρωταρχικού παράγοντα ανάπτυξης, της ευημερίας ; Προφανώς ο κ.Σαμαράς ως Ευρώπη εννοεί την εικόνα που έχουν για τους κανόνες συμβίωσης στην Ενωμένη Ευρώπη, όσοι σήμερα εκπροσωπούν την υπάρχουσα Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα Όργανά της, αιρετά και θεσμοθετημένα. Το Διευθυντήριο. Η Νομενκλατούρα. Η Κομισιόν. Το Συμβούλιο Κορυφής. Το Γιούρογκρουπ. Η πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η Διοίκηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Μας ενδιαφέρει αυτή η Ευρώπη; ΝΑΙ. Δεν αδιαφορούμε για την παρουσία της Ελλάδας στη πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Όσο κι αν μας εξοργίζουν οι μέχρι τώρα κανόνες της. Οι Συμφωνίες, οι Κανονισμοί, οι επιλογές, οι αποφάσεις της. Σε όλες τις σφυγμομετρήσεις, οι Έλληνες πολίτες, στη μεγάλη πλειοψηφία τους, θέλουν να παραμείνει η χώρα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη. Πάση θυσία: Ακόμη κι όταν το Διευθυντήριο αρνείται να δεχθεί μια νέα διαπραγμάτευση του χρέους με όρους που δεν θα προκαλούν οικονομική καταστροφή και κοινωνική εξαθλίωση;
Να το μεγάλο εθνικό δίλημμα για όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας : Υποταγή ή επιμονή « πάση θυσία» στις διαφορετικές αξίες για την ευρωπαϊκή ενοποίηση; Τι κάνουμε εάν το Ευρωπαϊκό Κογκλάβιο, παρά τους κινδύνους για την ευρωπαϊκή συνοχή τους οποίους ομολόγησε ακόμη και η κ.Μέρκελ, επιμένει ότι « η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει απαρέγκλιτα τις συμφωνίες της;». Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, χωρίς δεύτερη σκέψη, επιλέγουν υποταγή. Η Κυβέρνηση προετοιμάζεται ήδη για ένα νέο επαίσχυντο Μνημόνιο ΙΙΙ, για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό των επόμενων χρόνων. Ο ΣΥΡΙΖΑ; Η πλειοψηφία στα Όργανά του; Πως ερμηνεύουμε τότε το « καμία θυσία για το ευρώ»» και το « δεν επιθυμούμε μονομερείς ενέργειες, αλά εάν υπάρξουν εκβιασμοί εμείς θα προτάξουμε το συμφέρον του ελληνικού λαού και της χώρας» ;
Έχω την γνώμη ότι στο ανεπιθύμητο αυτό σενάριο, δεν χρειάζεται « πλάν Β». Οφείλουμε :
α) νε ξεκαθαρίσουμε τις προτάσεις που αποτελούν εθνικές κόκκινες γραμμές στη νέα διαπραγμάτευση με τους δανειστές, οι οποίοι είναι ταυτόχρονα και εταίροι μας στην Ε.Ε.
– η Ελλάδα θεωρεί μη βιώσιμη την εξυπηρέτηση του χρέους που υπερβαίνει το όριο το οποίο τέθηκε με την Συμφωνία του Μάαστριχτ. Ζητάμε την διαγραφή του χρέους άνω του 60% του ΑΕΠ, που η υπέρβασή του αποτελεί ΣΥΝΕΥΘΥΝΗ των Κοινοτικών Οργάνων για ανεπαρκή έλεγχο στις Κυβερνήσεις που αποφάσιζαν υπέρμετρο δανεισμό.
– διεκδικούμε αναστολή πληρωμής τοκοχρεολυσίων για 5 χρόνια
– διεκδικούμε μακρόχρονη αποπληρωμή του συμφωνηθέντος χρέους με επιτόκιο ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς όλες τις υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες και με ρήτρες ανάπτυξης, απασχόλησης, κοινωνικής συνοχής
β) να αναλύσουμε στο λαό τις συνέπειες μιας ρήξης και το εναλλακτικό μας πρόγραμμα εθνικής ανασυγκρότησης, το οποίο να πείθει ότι εξαφανίζει όλες τις παθογένειες που οδήγησαν στη χρεοκοπία και ότι η ζωή στη χώρα θα είναι πολύ καλύτερη χωρίς τις εφιαλτικές συνέπειες των μνημονίων
γ) να ζητήσουμε ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, στο οποίο η θέση του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καθαρή. ΟΧΙ στην εθνική υποταγή.
δ) η προεκλογική καμπάνια για τις Ευρωεκλογές με υποψήφιο Πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα, να μην περιοριστεί στις αποδείξεις για τη βαρβαρότητα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της λιτότητας, αλλά να γίνει μάχη εκλαϊκευσης – ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ για το σύγχρονο ευρωπαϊκό όραμα της Αριστεράς, μετά τα διδάγματα που άντλησε από τη κατάρρευση των καθεστώτων « υπαρκτού σοσιαλισμού» και την καπιταλιστική αφομοίωση της σοσιαλδημοκρατίας.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΑΚΗΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Ε.Γ. ΤΗΣ ΟΕΝΓΕ
.