Είναι να το ‘χεις. Να σκέφτεσαι έτσι, να κάνεις έτσι και να φέρεσαι έτσι στους άλλους. Θα ‘χετε ακούσει σίγουρα να λένε καλύτερα να είσαι πουτάνα στο σώμα παρά στην ψυχή. Ούτε το ένα με «δελεάζει» ούτε το άλλο. Αν είχα όμως να διαλέξω φυσικά και δεν θα ήθελα στη ζωή μου έναν άνθρωπο με τέτοια ψυχή.
Ο κόσμος τα αποκαλεί ψυχικά εγκλήματα. Είναι τα χειρότερα. Το γνωρίζετε. Τι είμαι εγώ για να σας το πω; Θα το ‘χετε ζήσει στη ζωή σας πιστεύω. Να έχετε συνδεθεί με ανθρώπους σε φιλίες, σχέσεις που έχουν τέτοια κακία στην ψυχή τους, που αν και θέλουν να δείξουν ότι αγαπάνε τον κόσμο και ότι είναι αδικημένοι, είναι τόσο σκατόψυχοι που θέλουν να σε δουν κάτω. Είναι η παιδεία ρε παιδιά που παίρνει ο καθένας από το σπίτι. Οικογένειες διαλυμένες που δεν υπάρχει επικοινωνία, ο πατέρας στη Δύση η μάνα στην Ανατολή και τα παιδιά ανακατωμένα ούτε ξέρουν που βρίσκονται και τι κάνουν, τι περιμένεις; Οι γονείς. Θα το φωνάζω μέχρι να πεθάνω. Οι γονείς, η Μάνα και ο Πατέρας διαμορφώνουν τον χαρακτήρα των παιδιών με άμεσο τρόπο.
Λένε πως τα παιδιά είναι ότι και οι γονείς. Χμ, για να σκεφτώ. Ναι …έως ένα σημείο θα έλεγα. Γιατί οι γονείς μπορεί να είναι διαμάντια και τα παιδιά όχι. Όπως και οι γονείς να έχουν διαλύσει το σπίτι, να μην δένονται μεταξύ τους, να μην τους δένουν κοινά καθημερινά σημεία και τα παιδιά να είναι διαμάντια. Συνήθως όμως, συνήθως λέω, αν θες να δεις τα παιδιά, δες τους γονείς.
Θέλω να το πω τόσο απλά χωρίς ψυχολογικούς όρους, αν και η επιστήμη μου με δελεάζει να χρησιμοποιήσω τους όρους της, αυτοί οι άνθρωποι που επιλέγουν να κάνουν την ψυχή τους μαύρη – επιλογή τους είναι – είναι σκατόψυχοι. Συγχωρέστε με για τη φράση. Αυτό όμως είναι ένα κοινό «μυστικό» που όλοι το ομολογούμε για παρόμοιες καταστάσεις. Προσέξτε τους. Εντοπίστε τους. Στον κύκλο σας, στους φίλους, στη δουλειά σας, στις συνεργασίες σας, στις σχέσεις σας. Μην καθίσετε να τους διορθώσετε. Μην καθίσετε να τους βοηθήσετε. Ο ανήμπορος ζητάει βοήθεια, γνωρίζει ότι πάσχει. Εκείνοι δεν ξέρουν ότι πάσχουν και νομίζω ότι δεν μπορείς να τους βοηθήσεις γιατί για να αποδώσει η βοήθεια σε κάποιον που πάσχει, πρέπει κατά πρώτον απαραίτητα να γνωρίζει ότι πάσχει από το σαράκι της κακίας, του φθόνου, της ζήλειας και κατά δεύτερον να θέλει να γιατρευτεί και να καταπολεμήσει όλα όσα τον κάνουν έτσι.
Θα σας πω κάτι. Απροκάλυπτα. Τρέξτε να σωθείτε από ανθρώπους που καταστρέφουν τη ζωή τους. Δεν είναι τυχαίο για παράδειγμα σε σχέσεις αυτούς τους ανθρώπους να τους χωρίζουν κάθε σύντροφος και να μένουν μόνοι τους. Δεν είναι το θέμα τι εύχεσαι. Κανείς δεν εύχεται στον άλλον κάτι τέτοιο (εκτός κι αν είναι σκατόψυχος). Είναι ότι εσύ τα φέρνεις έτσι τα πράγματα στο τέλος. Να σε παρατάνε όλοι και να σε αγνοούν ενώ εσύ κυλιέσαι μέσα στο ζόρι σου και στη μιζέρια σου. Τυχαίο; Σε χωρίζει ο ένας, σε χωρίζει ο άλλος, μην περιμένεις να δεις άσπρη μέρα, εκτός κι αν είσαι π.χ. εδώ στην Αττική όπου το χιόνι μας πολιορκεί αυτές τις μέρες! Τρέξτε να σωθείτε. Μακριά από ανθρώπους σκατόψυχους, υβριστές. Σας φθείρουν επειδή δεν ξέρουν να ζουν. Και θα την πληρώσετε εσείς;
Έτσι λοιπόν πέρα από το ότι μία ψυχή νοσεί και χρειάζεται να την γιατρέψουμε μέσα από την επιστήμη της ψυχολογίας, πολλές φορές σηκώνουμε τα χέρια ψηλά όταν αυτοί οι σκατόψυχοι δεν βλέπουν τι είναι, τι κακό και μίσος δίνουν στους άλλους. Τους παρατάς, κλείνεις την πόρτα και απλά βιώνουν άλλον ένα χωρισμό. Στη φιλία, στο χώρο εργασίας, στον συγγενικό περίγυρο, στη σχέση. Αυτός που φεύγει λυτρώνεται, γλιτώνει και η φυγή αυτή είναι ευεργετική. Αληθινά ευεργετική και αποδοτική για την πορεία του. Ακόμη πιο ευεργετική είναι η απαθής στάση σε τέτοιους ανθρώπους που χτυπιούνται κάτω σαν το χταπόδι και αναζητούν με λύσσα στην ψυχή τους εκδίκηση. Ακόμη κι ο Εωσφόρος ώρες ώρες πιο «καλός» θα φαινόταν ενώπιον τους.
Κλείνω με ένα αγαπημένο κομμάτι και το αφιερώνω σε όσους ξεψυχάνε από τη λέπρα της κακής τους λιποθυμίας. Αν είσαι και σου αρέσει να είσαι τέτοια ή τέτοιος δεν αλλάζεις. Οι άλλοι δεν σου φταίνε γι’ αυτό που είσαι και γι’ αυτό που επιλέγεις να είσαι. Τι να είσαι; Όπως λέει και ο Οικονομόπουλος σε τραγούδι του «χίλιες φορές να ήσουν μια πόρνη αληθινή, μα είσαι το χειρότερο πουτάνα στην ψυχή».
www.lifo.gr