Ο Τσίπρας στέλνει μήνυμα στον Καμμένο, για το ποιος είναι το αφεντικό

Κάθε κυβερνητική συνεργασία απαιτεί αμοιβαία κατανόηση και ασφαλώς καλή χημεία. Πόσο μάλλον όταν συνεργάζονται κόμματα που δεν έχουν καμία κοινή ιδεολογική βάση και οι θέσεις τους σε κρίσιμα ζητήματα απέχουν πολύ. Στην περίπτωση των δύο κυβερνητικών κομμάτων, τα οποία βρίσκονται στην εξουσία τα πράγματα μέχρι σήμερα φάνταζαν μάλλον ξέγνοιαστα.

Παρά τα όποια μικρά «τζαρτζαρίσματα» ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητοι Έλληνες έδειχναν να μην έχουν κάποιο ιδιαίτερο θέμα συνεργασίας μέχρι που προέκυψε το μείζον ζήτημα των διαπραγματεύσεων με την πΓΔΜ. Αλέξης Τσίπρας και Πάνος Καμμένος αποτελούν δύο πολιτικούς που από την μία μπορεί να μην έκρυψαν ποτέ τις ιδεολογικές τους διαφορές αλλά από την άλλη η εξουσία έδειξε να τους ενώνει με τρόπο αδιαίρετο. «Θα πάμε μαζί μέχρι τέλους» είναι η φράση του υπουργού Άμυνας που έχει μείνει για να πιστοποιεί την ισχυρή ένωση μεταξύ των δύο κυβερνητικών συνεργατών.

Όλα αυτά όμως μέχρι χθες. Σημείο καμπής, η ανακοίνωση από τον Δημήτρη Τζανακόπουλο της σύνθεσης του νέου υπουργικού συμβουλίου. Με αφορμή τον ανασχηματισμό, οι περισσότεροι στέκονται στο γεγονός της εισόδου του Φώτη Κουβέλη, μία πολιτική επιλογή που πράγματι αφήνει το στίγμα της πάνω στην νέα κυβέρνηση Τσίπρα. Μια δεύτερη όμως ανάγνωση της νέας ανθρωπογεωγραφίας των μελών του υπουργικού συμβουλίου θα πείσει και τον πλέον δύσπιστο πως ο κ.Τσίπρας επέλεξε τον ανασχηματισμό για να στείλει συγκεκριμένο μήνυμα προς τον Πάνο Καμμένο. Ένα ξεκάθαρο μήνυμα ισχύς, καθώς με δύο προσωπικές του επιλογές, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε εμμέσως πλην σαφές προς τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ, πώς αυτός είναι το απόλυτο αφεντικό και ουδείς πρέπει να αμφισβητεί το imperium του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ιδίου προσωπικά. Ποιες είναι αυτές οι κινήσεις;

– Η πρώτη έχει να κάνει καθαρά με την αναλογία, η οποία υπάρχει στην συμμετοχή εντός της κυβέρνησης των δύο κομμάτων. Όλοι περίμεναν πως η αναπλήρωση του κενού που είχε δημιουργήσει η παραίτηση του Κώστα Ζουράρι, στελέχους που προερχόταν από την πλευρά των ΑΝΕΛ, θα καλυπτόταν πάλι από έναν βουλευτή ή μη των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Τις τελευταίες ώρες μάλιστα πριν από την ανακοίνωση ακουγόταν έντονα το όνομα του Θανάση Παπαχριστόπουλου, ενώ δειλά δειλά είχε εμφανιστεί και η υποψηφιότητα της Μανταλένας Παπαδοπούλου. Μία τέτοια κίνηση φάνταζε απολύτως φυσιολογική και εναρμονισμένη με την εσωτερική ισορροπία της κυβέρνησης.

Παρ’ όλαυτα αυτά ο πρωθυπουργός προτίμησε ως αντικαταστάτη του κυρίου Ζουράρι, μία βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ την Μερόπη Τζούφη, μέλος των “53”. Ο πρωθυπουργός δηλαδή με τον πλέον καθαρό τρόπο θέλησε να ασχοληθεί πρωτίστως με την εσωκομματική του αντιπολίτευση, κάνοντας άνοιγμα προς εκείνη την πλευρά και όχι δίνοντας μία θέση ξανά στον κυβερνητικό του εταίρο, την οποία άλλωστε ήδη κατείχε.

Εάν σε αυτή την εξέλιξη προσθέσουμε και το γεγονός ότι ουδέποτε αντικαταστάθηκε ο αντιπρόεδρος των ΑΝΕΛ Παναγιώτης Σγουρίδης μετά την παραίτησή του από την κυβέρνηση, τότε το κόμμα του κ. Καμμένου μετρά πλέον μείον δύο στελέχη εντός του υπουργικού συμβουλίου.

– Η δεύτερη κίνηση έχει να κάνει με την επιλογή του Φώτη Κουβέλη, όχι σε σχέση με την είσοδό του στην κυβέρνηση αλλά με την τοποθέτησή του στο συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο.

Αν λοιπόν θυμηθούμε ότι ο προκάτοχος του κ. Κουβέλη, Δημήτρης Βίτσας, αποτελούσε το «μάτι» και το «αυτί» του Μεγάρου Μαξίμου στο υπουργείο Άμυνας, δίπλα στον Πάνο Καμμένο, ο Φώτης Κουβέλης θα πρέπει να συνεχίζει να παίζει τον ίδιο ρόλο.

Σκεφτείτε μάλιστα αν στο κοντινό μέλλον έρθει στο κοινοβούλιο μία πιθανή συμφωνία για τα Σκόπια προς ψήφιση με τον όρο «Μακεδονία» και ο σημερινός υπουργός Άμυνας κάνει πράξη τη δέσμευσή του και δεν την ψηφίσει, τότε προφανώς και ο κ. Κουβέλης θα αποτελέσει τον διάδοχο του κ. Καμμένου, αφού οι ΑΝΕΛ δε θα έχουν άλλο δρόμο παρά της αποχώρησης.

liberal.gr