Μια χώρα σκανδαλιστικά παραδομένη στα πάθη του ψυχισμού της. Έτοιμη ανά πάσα στιγμή να χτίσει μύθους, να τους ζήσει, και να… πανηγυρίσει γι’ αυτούς…
Με τις πρώτες δημοσκοπήσεις από τη Γερμανία, που δείχνουν την Άνγκελα Μέρκελ να δυσκολεύεται με αντίπαλο τον Μάρτιν Σουλτς, στο… μικρό χωριό μας περισσεύουν οι αναλύσεις και οι ζητωκραυγές για την επερχόμενη ήττα της, στην αναμέτρηση του Σεπτεμβρίου.
Ας αυτοσυγκρατηθούμε λίγο. Και κυρίως, ας σοβαρευτούμε. Για να μην προσγειωθούμε άγαρμπα, σε μερικούς μήνες, τότε που ο λαός με τα ανίατα απωθημένα μεγαλεία, που γέννησαν δυο Παγκόσμιους Πολέμους, θα φτάσει στις κάλπες, και πιθανότατα θα εμπιστευτεί ξανά την κόρη του πάστορα από τη λάθος πλευρά του Τείχους του Βερολίνου.
Μια προσεκτική ανάλυση, όχι μόνο των ποιοτικών στοιχείων των δημοσκοπήσεων, οι οποίες εξάλλου διενεργήθηκαν πάνω στη συναισθηματική φόρτιση χαράς για το γεγονός ότι παραμερίστηκε ο “λίγος” Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, εξηγεί πλήρως τα υψηλά ποσοστά που συγκεντρώνει ο Μάρτιν Σουλτς, στη δεδομένη χρονική συγκυρία.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Γερμανών, δηλώνει ότι… δεν γνωρίζει τον πρώην Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ότι δεν ξέρει τις θέσεις του για μια σειρά από κρίσιμα κοινωνικά, οικονομικά και εθνικά ζητήματα. Το νέο και κανούριο, διαχρονικά συγκινεί. Μέχρι να ξεθωριάσει, στη σκιά της κενότητάς του. Και, προσέξτε. Δεν χάνει ουσιαστικά η Άνγκελα Μέρκελ. Απλώς, κερδίζει στιγμιαία ο “μεγάλος άγνωστος” Μάρτιν Σουλτς.
Δυο είναι τα βασικά δεδομένα της ανάλυσης: Έχουν κουραστεί οι Γερμανοί από την Άνγκελα Μέρκελ; Και, αν έχουν κουραστεί, θα επέλεγαν να την κλείσουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, αντικαθιστώντας τη με τον Μάρτιν Σουλτς;
Η ψύχραιμη πολιτική ανάλυση οδηγεί σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Φυσικά και οι Γερμανοί έχουν κουραστεί από την Άνγκελα Μέρκελ. Δεν έχουν κουραστεί όμως… τόσο πολύ, ώστε να την απέρριπταν στην κάλπη για τον οποιοδήποτε. Για τον οποιοδήποτε “άγνωστο”. Πολύ περισσότερο όταν είναι σχεδόν βέβαιο ότι, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής αντιπαράθεσης, όταν ο Μάρτιν Σουλτς θα αναγκαστεί να… αυτοπαρουσιαστεί στη γερμανική κοινωνία, θα υφίσταται αισθητικές και πολιτικές ρωγμές στην εικόνα του.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε και κάτι άλλο: Η Άνγκελα Μέρκελ πιστώνεται το γεγονός ότι επί ημερών της, η Ευρώπη έγινε από Ενωμένη… γερμανική. Και η ίδια κατάφερε να εξέλθει νικήτρια από τον οικονομικό πόλεμο που ξεκίνησε το 2008, μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, επικρατώντας, έστω στα σημεία, των ΗΠΑ του Μπαράκ Ομπάμα.
Στα μάτια του μέσου Γερμανού λοιπόν, η Άνγκελα Μέρκελ ήταν εκείνη που έδωσε στη χώρα της, μέσω της οικονομίας και σε καιρό ειρήνης, όσα δεν κατάφερε να κερδίσει δυο φορές στα πεδία των μαχών, με παγκόσμιες συρράξεις που η ίδια η Γερμανία προκάλεσε.
Είναι, μεταξύ άλλων, και θέμα ψυχισμού. Ακόμη και για τους ατροφικούς σε συναισθήματα Γερμανούς.http://ysterografa.gr