Κάθομαι συλλογίζομαι, ακόμα και δακρύζω,
τούτον τον τόπο που πατώ, μου λεν δεν τον ορίζω.
Είμαι σε μία ένωση, με δύναμη μεγάλη
πρέπει να κάνω τι μου λεν Οι συνεταίροι οι άλλοι.
********
Να είμαι και χαρούμενος, που είμαι στην Ευρώπη
τα δίκια αν κινδυνέψουνε, υπάρχουν, λένε, τρόποι!
να μου τα προστατεύουνε, μα τώρα τελευταία
που έχουμε προβλήματα δεν μου τα λεν ωραία.
********
Έχουμε ένα γείτονα που το ‘χει παρακάνει,
και τα δικά του σφάλματα, στην άκρη, του τα βάνει.
Όλο λοιπόν το συζητούν, σχεδόν με παρακάλια
όμως τα νεύρα μας, εμάς, τα έκαναν τσατάλια.
********
Θα΄ταν σωστό και λογικό, το πρόβλημα να λύσουν
κι όλα τα επιχειρήματα, διπλωματικά ν’ αντλήσουν.
Όμως αυτοί αμφισβητούν, τώρα τα σύνορά μας
τα Νότια, τ’ Ανατολικά κι ακόμα του Βορά μας.
********
Ζητούν Νησιά, ζητούν Ξηρά, ζητούνε Ξερονήσια
λες και τα έχουμε εμείς, αυτά παραπανήσια.
Δεν θέλουνε, κι αμφισβητούν την υφαλοκρηπίδα
κι’ ότι ως τώρα φτιάξαμε. να έχουμε ασπίδα.
********
Χώρες μεγάλες “φίλοι μας” που ‘χουν αλισβερίσι
με τον κακό μας γείτονα, θέλουν να προχωρήσει
και άλλο η συζήτηση, στρέφουν το ενδιαφέρον
αλλού, και τον χαϊδεύουνε, γιατί ‘χουνε συμφέρον.
********
Όλα αυτά τα ερμαφρόδιτα στην άκρη να τ’ αφήσουν
γιατί ποτέ οι Έλληνες δεν θα απεμπολήσουν
Τα Ιερά τα Όσια, την ματωμένη Γη τους
την θέλουμε ελεύθερη. την κάθε μια, αυγή τους
********
Έλα που υπογράψαμε, τις τόσες συμφωνίες
που μάλλον δεν τις διάβασαν, κι έχουν παραφωνίες.
Μας ζήτησαν να θάβουμε μεγάλες καλλιέργειες
της χρυσοφόρα μας τη ΓΗΣ, νάτες, οι παρενέργειες.
********
Κάθε βουνού κάθε πλαγιάς, να λείψουν τα κοπάδια
να ελαττωθούν τα πρόβατα, τα γίδια τ’ αγελάδια.
τα στρέμματα που καλλιεργούν, να περιοριστούνε
ακόμα και οι ξεροί καρποί από αλλού θα ρθούνε.
********
Αυτά και άλλα υπέγραψαν, τότε οι κυβερνήτες,
και βάλανε φαρδιά πλατιά και την υπογραφή τους
και κάνανε τους νέους μας, να΄χουν συνέχεια ήττες
έγιναν γκαρσόνια σε αυτούς, η ίσια επαφή τους.
********
Ο Εθνάρχης, τι, δεν έλεγε, τα περασμένα χρόνια
μίλαγε με ενθουσιασμό, απ’ όλα τα μπαλκόνια!
τελείωσε η φτώχεια μας και τα παλιά μας χάλια
θα φάμε σ’ αυτήν την αγορά και με χρυσά κουτάλια
********
Κι ακόμα συνεχίζουνε, οι απόγονοι να λένε
πως η Ευρώπη είναι καλή, οι αντίπαλοί μας, φταίνε
Κυβέρνησαν και κυβερνούν, τι έχουμε κερδίσει;
χρωστάμε και της Μιχαλούς, μα έχουνε πουλήσει.
********
Μεταφορές, Ενέργεια, Τηλέφωνα, Λιμάνια,
τα τραίνα, τα Αεροδρόμια, στα ξένα τα τζιμάνια,
Κι όσο πωλούν τον τόπο μας το χρέος ανεβαίνει
πως γίνονται όλα αυτά, ποιος το καταλαβαίνει;
********
Ζήτουλα κάναν τον Λαό, πλούσιους τους αφέντες,
οι δράκα αυτή μας δούλεψε, χωρίς πολλές κουβέντες.
Από την φτωχιά Πατρίδα μου, πολλοί έχουν πλουτίσει
κάποιοι δεν την σεβάστηκαν την έχουν κι όλας φτύσει.
********
Και οι καλοί μας σύμμαχοι, που θα μας προστατέψουν
μας πουλούν με εκβιασμούς, υποβρύχια που γέρνουν.
Αφήνουν κι όσους δούλευαν, απλήρωτους να ρέψουν.
όχι δεν μας βοήθησαν, και πάντοτε μας γδέρνουν.
********
Τώρα λοιπόν οι σύμμαχοι, σ’ όλες τις συζητήσεις
μας αγαπούν για τον παρά και έχουν απαιτήσεις.
Να πάρουμε Αεροπλάνα, να πάρουμε φρεγάτες
θέλουμε κι ανταλλακτικά, σκέψεις πολλές, φευγάτες.
********
Πάντοτε την πληρώνουμε, όποια κι αν λεν φιλία
και χάρες δεν μας κάνουνε, σε κάθε ομιλία
που γίνεται, ξοδεύομαι μας λένε, τον παρά τους,
τα σύνορα που έχουμε, δεν είναι, σύνορά τους
********
Για πια Ευρώπη μας μιλούν, πως είναι ενωμένη
έχουν πολλά συμφέροντα, κι είμαστε αποκομμένοι.
Μας θέλουν χουσμεκιάριδες, και γονατισμένους
μας έχουνε για ζήτουλες, μικρούς, απελπισμένους.
********
Όμως εμείς δεν είμαστε, από αυτήν την Γέννα,
πάντοτε πολεμούσαμε, με όπλα και με πένα
Έτσι λοιπόν ας σηκωθούν από τους καναπέδες
μικροί μεγάλοι γέροντες και των Ελλήνων παίδες.
********
Να πιείτε να μεθύσετε, από την Ιστορία
τα κιούπια είναι ανοιχτά γεμάτα αμβροσία
Πέστε τους δεν σκιαζόμαστε αν θέλτε Φασαρία
“Μολών λαβε” θ’ ακούσετε. γεμάτο σημασία