Mια αληθινή… ιστορία

Έλεγα να γράψω κάτι για την έγκριση των χρημάτων για τη λαϊκή αγορά την προηγούμενη Τρίτη 09/04/2019 από το ΔΣ του Πράσινου Ταμείου, αλλά στην πορεία το μετάνιωσα.
Τι να γράψω για ένα έργο το οποίο το έχουν εξαγγείλει όλες ανεξαιρέτως οι Δημοτικές αρχές (μέσα σε αυτές και η δική μας) και που τελικά δεν έγινε ποτέ.
Από την άλλη ήταν σαφές πως αυτές οι 204.000 ευρώ από το Πράσινο Ταμείο, για έναν Δήμο με πολύ στενά οικονομικά, δεν είναι ευκαταφρόνητο ποσό, οπότε οφείλαμε να περιμένουμε.

Σήμερα το πρωί διάβασα μία ανάρτηση του Nikos Papakostas που γεννήθηκε μέσα στη λαϊκή (γιατί οι λαϊκατζήδες μας είναι και smart και κάνουν και αναρτήσεις!) και άλλαξα γνώμη ως προς το αν πρέπει να δημοσιεύσω κάτι.
Γράφει ο Νίκος (100% δικό του κείμενο): «Θα σας πω μια ιστορία.Πριν από 40 χρόνια η μητέρα μου με τάιζε στο πεζοδρόμιο γιατί η δουλειά τους ήταν μικροπολιτες,μια φορά στον ΟΤΕ,μια στα μανάβικα μια από εδώ και μια από εκεί,και συνέχεια να τους κυνηγάνε.» και παρακάτω συμπληρώνει «Ευχομαι ΔΗΜΑΡΧΕ να μην είναι προεκλογικές ιστορίες και να μπορέσεις να βάλεις ένα τέλος σε ένα πρόβλημα 40 χρονον.ΕΝΑ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΕΜΕΊΣ ΟΙ ΤΡΙΚΑΛΙΝΟΊ.Η Λαϊκή είναι η ψυχή της πόλης μας και πρέπει όλοι μας να την στηρίζουμε.».

Με τα συνολικά 585.000 ευρώ (Πράσινο Ταμείο + ίδιοι πόροι), ναι, τη φορά αυτή μπορούμε να φτιάξουμε μία ανθρώπινη λαϊκή αγορά όπου δεν θα μπερδεύονται άνθρωποι, αυτοκίνητα, λεωφορεία, εμπορεύματα, να δημιουργήσουμε ένα ακόμη αξιοθέατο για την πόλη, η οποία μαζί με τις παρεμβάσεις στο κέντρο από το Πρόγραμμα της Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης (που ήδη εγκρίθηκε), τις παρεμβάσεις για το Ανοιχτό κέντρο εμπορίου (το οποίο περιμένουμε να εγκριθεί) και την ανάπλαση του κτιρίου που σήμερα φιλοξενεί την Αντιπεριφέρεια, θα αλλάξουν τελείως την εικόνα του κέντρου της πόλης.
Και στην προσπάθεια αυτή, πλέον όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς βοηθούν. Γιατί αυτό κάνει τα Τρίκαλα ξεχωριστή κοινωνία. Ότι όταν πρέπει να βρούμε λύσεις, καθόμαστε, συζητάμε και τελικά κάνουμε αυτό που είναι καλύτερο για όλους!
Τουλάχιστον δεν πήγαν χαμένες οι μελέτες και οι προσπάθειές μας, τουλάχιστον να μην πάνε χαμένες οι ελπίδες του Νίκου, των συναδέλφων του, των Τρικαλινών!

Το βρήκαμε στο fb