Μεγάλη ήταν η συμμετοχή στην τελευταία προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στα Τρίκαλα.
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς ο οποίος κάλεσε τους Τρικαλινούς την Κυριακή που έρχεται – και είναι καθοριστική για το μέλλον μας – και σε αυτήν την μάχη να μη λείψει κανείς.
Bασικά σημεία της ομιλίας του πρώην υπουργού:
Για τον ΣΥΡΙΖΑ και την νίκη της Αριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει πρώτο κόμμα. Για να γίνει αυτή η πρωτιά αυτοδυναμία θα πρέπει να κερδηθούν εκείνοι που νιώθουν απογοητευμένοι. Τμήματα της αριστεράς έχουν συνηθίσει στο ρόλο της αντιπολίτευσης. Ανάλογα και η απέναντι πλευρά είναι ευχαριστημένη με μια αριστερά που αποδέχεται τον περιορισμό της στην αντιπολίτευση. Όμως, στις κρίσιμες στιγμές της χώρας πάντα ο λαός ήθελε μια μεγάλη αλλαγή. Ήθελε την αριστερά στην κυβέρνηση. Πολλοί από εμάς ανταποκριθήκαμε με όσες δυνάμεις και δυνατότητες διαθέτουμε σε αυτή τη λαϊκή θέληση και ταυτόχρονα απαίτηση.
Για τα κόμματα του χθες.
Το σύστημα παρακμής και τα κόμματά του καμώνονται ως να παραδώσαν στην Κυβέρνηση Σωτηρίας μια χώρα σε μέγιστη ανάπτυξή, πλήρη ευμάρεια και με αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος. Και ήρθαμε εμείς, υποστηρίζουν, να καταστρέψαμε «θετικό έργο 40 ετών». Επιπλέον, διατείνονται, ότι 486 μήνες είναι αριθμός μικρότερος εκείνου των 7 μηνών. Καμώνονται ότι δεν προλάβανε να κάνουν το καλό διότι κυβέρνησαν μόνο 40 χρόνια, ενώ όταν απευθύνονται στην αριστερά, μας ψέγουν που σε 7 μήνες δεν διορθώσαμε τα κακώς κείμενα 40 ετών!
Για το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι ένα ψηφοδέλτιο δυνατό. Έχουμε δυνάμεις που στήριξαν τη διαφθορά και δυνάμεις που είναι κοντά στο λαό. Εδώ και επτά μήνες δεν τους χαριστήκαμε. Κάναμε ρήγματα στο αντίπαλο στρατόπεδο με τις κινήσεις και τον αγώνα που κάναμε. Ο Αλέξης Τσίπρας κτυπήθηκε με τοίχο και τον ράγισε. Χρειάζεται κυβέρνηση της αριστεράς που να αξιοποιήσει τα ρήγματα.
Για την διαπραγμάτευση και τη συμφωνία
Ήταν μια συμφωνία που εξέφραζε μια μεγάλη μάχη στη διάρκεια της οποίας ο αντίπαλος υπέστη και ήττες και έχει μεγάλα ρήγματα. Γιατί για πρώτη φορά, στο διεθνές σύστημα έχουμε αντιθέσεις. Οι διεθνείς συνθήκες μέσα στις οποίες διεξάγεται η μάχη της χώρας, έχουν αλλάξει ουσιαστικά. Οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις μαζί με την ολιγαρχία προσχώρησαν στα συστήματα των μνημονίων της τρόικας και διεκδίκησαν να φάνε κι αυτοί από τον κόπο και τον ιδρώτα του ελληνικού λαού. Υπάρχουν τρεις βασικές διαφορετικές πολιτικές. Η μία λέει άπαξ και δω ισχυρές ξένες δυνάμεις υποκλίνομαι και παραδίνομαι, η άλλη λέει σηκώνομαι και φεύγω για να μη μπω στα δύσκολα και η τρίτη, η δικιά μας, παλεύει για τα δύσκολα. Νομίζω ότι όλοι ξέρουν μέσα από την εμπειρία τους και την καθημερινή τους ζωή, τη διαφορετικότητα αυτών των τριών στάσεων.
Για την νέα γενιά
Η νέα γενιά πρέπει να δει τη θετική πλευρά της πολιτικοποίησής της. Στην πολιτική μάχη οι νίκες γι’ αυτό που είναι προοδευτικό και καινούριο συντελούνται με τη συμμετοχή της νέας γενιάς και όχι χωρίς αυτήν. Γι΄ αυτό πρέπει να διευκολύνουμε και να εμποτίσουμε με νέες ιδέες όλους αυτούς τους ανθρώπους που έδωσαν τη μάχη του Όχι αλλά δεν νιώθουν ότι τους ικανοποιεί η πορεία μετά.
