Η παράταση του καλοκαιριού έχει και τα θετικά της αφού μέλη και φίλοι του ΣΟΧΤ είχαν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν μια εξαιρετική ανάβαση στον Όλυμπο. Το Σάββατο το πρωί ξεκίνησε η ανάβαση για την πολυπληθή αποστολή από τη θέση «Γκορτζιά». Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής ήταν μέσα σε ένα κατάφυτο δάσος από οξιές και η ομάδα κάλυψε σχετικά γρήγορα τα πρώτα 1000 μέτρα ανάβασης.
Περνώντας στην αλπική ζώνη η κούραση άρχισε να γίνεται όλο και πιο εμφανής αλλά η ομάδα μένοντας πιστή στην αρχή της συλλογικότητας συνέχισε σαν μια όμορφη παρέα να απολαμβάνει τις ιδιαίτερες ομορφιές του Ολύμπου.
Μετά από έξι και πλέον ώρες ανάβασης ήρθε η ώρα της ανταμοιβής καθώς μετά το πέρασμα του «Γιόσου» η ομάδα έφτασε στο οροπέδιο των Μουσών αντικρίζοντας το πιο επιβλητικό σχηματισμό των ελληνικών βουνών, το Στεφάνι ή όπως πολλοί λένε το θρόνο του Δία. Η άφιξη στο καταφύγιο «Γιόσος Αποστολίδης» στα 2700 m ήταν η λύτρωση. Η τακτοποίηση στα κρεβάτια έγινε γρήγορα γρήγορα για να ακολουθήσει το δείπνο.
Το βράδυ ήταν κάπως σύντομο, όπως επιβάλλεται σε αυτές τις συνθήκες αλλά πάντα υπάρχει χρόνος για κουβέντα, πειράγματα και απολογισμό της ημέρας. Το συγκεκριμένο βράδυ είχε και ένα ακόμη εντυπωσιακό στοιχείο, ένα εξαιρετικό φεγγάρι σχεδόν πανσέληνο, που πρόσφερε ένα μοναδικό θέαμα ρίχνοντας τις αχτίνες του στο Αιγαίο που ήταν στα πόδια μας και φωτίζοντας τις κορφές.
Το πρωί της Κυριακής ξεκίνησε κι αυτό κάπως νωρίς καθώς η ομάδα της κορυφής έπρεπε να ξεκινήσει την ανάβαση στις 6:30 για να αποφύγει το συνωστισμό στο λούκι του Μύτικα. Έτσι και έγινε, η ομάδα της κορυφής βρέθηκε πρώτη στο δρόμο και δεν δυσκολεύτηκε να ανέβει στην ψηλότερη κορυφή της Ελλάδας, 2918μ. Πρέπει να σημειωθεί η συγκεκριμένη ανάβαση από το λούκι του Μύτικα έχει τόσο κάποιες τεχνικές δυσκολίες, σε κάποια σημεία σχεδόν αναρριχάσαι λόγο της μεγάλης κλίσης, αλλά έχει και μεγάλη επικινδυνότητα καθώς υπάρχει κίνδυνος πτώσης βράχων. Από την ομάδα του ΣΧΟΤ τηρήθηκαν σχολαστικά οι κανόνες ασφαλείας και όλα τα μέλη ήταν εφοδιασμένα με κράνος.
Η επιστροφή από την κορυφή έγινε από την «Κακόσκαλα» και την κορυφή Σκάλα (2866μ.). Η δεύτερη ομάδα η οποία δεν προσέγγισε την κορυφή ακολούθησε τη διαδρομή από τα Ζωνάρια στο καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός» όπου και ξαναέσμιξε όλη η αποστολή για να ξεκινήσει η κατάβαση προς «Πριόνια».
Η δράση του πεζοπορικού τμήματος συνεχίζεται με χαλαρή πεζοπορία στα Περτουλιώτικα Λιβάδια την Κυριακή 7/10 ενώ συνεχίζονται οι εγγραφές στα τμήματα αναρρίχησης παιδικά και ενηλίκων στην κλειστή πίστα του ΣΟΧΤ στο Μύλο Ματσόπουλου.
.