Κραυγή αγωνίας – Φαρκαδόνα 40 μέρες μετά…

Φαρκαδόνα 40 μέρες μετά… Μείναμε μονάχοι ξεχασμένοι από θεσμούς (κράτος, περιφέρεια, Δήμος…).

Το μόνο που μας έμεινε είναι οι εθελοντές, ο παπάς… και ο ένας για τον άλλον… Μόνοι μας πάντα, μόνοι μας και τώρα… Να τα πάρουμε με κάποια σειρά… 40 ημέρες μετά την 7η Σεπτέμβρη και τα πλημμυροπαθη χωριά προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους και να κάνουν το πρώτο τους βήμα.

Στη Φαρκαδόνα τα 3/4 του χωριού είναι ακατοίκητα, ενώ οι κάτοικοι έχουν μετοικησει είτε εντός χωριού είτε σε γειτονικά χωριά και κάποιοι μεταφέρθηκαν στην δομή του Κουτσοχερου… Φαντάζομαι πως κάτι αντίστοιχο θα συμβαίνει και στο Κεραμίδι, Πηνειαδα, Γεωργαναδες… Τα σπίτια καθαριστηκαν από τις λάσπες και τα κατεστραμενα νοικοκυριά πετάχτηκαν…

Μόνοι μας μαζί με τους μακρινούς εθελοντές… Οι δρόμοι όμως δεν καθαριστηκαν γιατί η δημοτική αρχή είχε και έχει άλλες προτεραιότητες… Έπρεπε να κερδίσει τις εκλογές. Ελάχιστοι από τους δημότες πήραν το βοήθημα των 6.600… Ό,τι βοήθεια υπάρχει, έρχεται από τους εθελοντές εντός και εκτός Ελλάδος. Ένα φαγητό είχε αναλάβει ο Δήμος, που και αυτό το σταμάτησε…

Ο κάμπος με τα χωράφια του είναι σε τραγική κατάσταση. Η λάσπη είναι υγρή και δύσκολα θα στεγνώσει, ενώ το αγροτικό οδικό δίκτυο έχει καταστραφεί. Αποτέλεσμα αυτού είναι: 1. Να μην μπορούν οι αγρότες να καθαρίσουν τα χωράφια από τα φερτά υλικά και 2. Να μην μπορούν να βγάλουν καρούλια, λάστιχα, σταγόνες, σωλήνες με κίνδυνο να μείνουν μέσα στη λάσπη και να υπάρχει δυσκολία ίσως και αδυναμία καλλιέργειας την επόμενη χρονιά.

Ό,τι σώθηκε από το ζωικό κεφάλαιο δύσκολα συντηρείται και πιο δύσκολα θα βγάλει τον χειμώνα που έρχεται… Τα τρία σχολεία της Β/θμιας Εκ/σης (Γυμνάσιο, ΓΕΛ, ΕΠΑΛ) συστεγαζονται, ενώ τα δύο δημοτικά μεταφέρθηκαν στην Οιχαλία, το νηπιαγωγείο στην Κρήνη και ο παιδικός στο Γριζανο.

Η αγορά της Φαρκαδόνας στενάζει. Από σημείο αναφοράς του Δήμου που ήταν, πλέον ερήμωσε. Και ταυτόχρονα αρχίζει να εμφανίζεται το πρόβλημα και στα γειτονικά χωριά, αφού μεγάλο μέρος του τζίρου τους είχε να κάνει με τον πληθυσμό της Φαρκαδόνας. Οι  τοπικές επιχηρεισεις που επλήγησαν δύσκολα θα επανέλθουν στη προηγούμενη κατάστασή τους.

Οι 500 κάτοικοι της Φαρκαδόνας, ίσως και περισσότεροι, που έχουν ξεσπιτωθει μαζί με τις οικογένειες Κεραμιδιου και Πηνειαδας, θα αντιμετωπίσουν ένα μεγάλο δίλημμα. Αυτό της επανόδου στο χωριό και στο σπίτι.

Προφανώς και προβληματίζει κάποιον το αν είναι λογικό να επενδύσει κάποιος στον τόπο αυτό, όταν βλέπει πως τα περάσματα του νερού είναι σχεδόν ανοιχτά. Και ό,τι μπαζωνουν, δεν εμπνέει σιγουριά.

Δεν σταματάει το νερό με χωμάτινο ανάχωμα…       Δήμος, περιφέρεια, κεντρική εξουσία έχουν κατεβάσει γενικό και μας έχουν βάλει στον αυτόματο. 40 μέρες μετά τις πλημμύρες και με τον χειμώνα να ξεκινάει σε ένα μήνα και ακόμα δεν είδαμε ούτε ακούσαμε απόφαση για θωράκιση, για βιοπορισμο, για ξεχειμωνιασμα, για επιβίωση από κανέναν.

Ο Δήμος, που  είναι ο τελικός αποδέκτης των 1.500.000€, περιμένει πώς να τα πάρει για να τα διοχετεύσει, όπως και στο σεισμό, με αναθέσεις στους κολλητούς. Η Περιφέρεια χαμένη στην ανυπαρξία και στο μεταβατικό στάδιο αδρανοποιηθηκε, ενώ η κυβέρνηση μας περνάει ψιλό γαζί” έτσι και αλλιώς…

Πρέπει να μείνει όρθια η Φαρκαδόνα, αλλιώς ολόκληρος ο Δήμος θα εξαφανιστεί… Δεν θα χρειαστεί να “μεταφέρουν” και την έδρα…

Ηλίας Καραμάνος