Το σεπτό σώμα τηςΙεραρχίαςτης Εκκλησίας της Ελλάδος, χθες Τρίτη 26 Μαΐου 2015, προχώρησε στην πλήρωση δύο κενών θέσεων των Ιερών Μητροπόλεων Κεφαλληνίας και Νέας Κρήνης & Καλαμαριάς.
Στην Ιερά Μητρόπολη Νέας Κρήνης & Καλαμαριάς εξελέγη Επίσκοπος ο αξιότατος π. Ιουστίνος Μπαρδάκας, Πρωτοσύγκελλος μέχρι πρότινος της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπών & Εορδαίας. Ο π. Ιουστίνος γεννήθηκε στη Μελίτη Φλωρίνης από ευσεβείς και απλούς τη καρδία γονείς. Ανατράφηκε με τις αρχές του ορθόδοξου ανθρωπισμού και του υγιούς μοναχισμού δίπλα στον άγιο Γέροντα του Μητροπολίτη Φλωρίνης κ.κ. Θεόκλητο και από νεαρή ηλικία αφιέρωσε το «είναι» του, τη σκέψη του και τα «θέλω» του στον Χριστό και την Εκκλησία.
Ο π. Ιουστίνος είναι ένας κληρικός γνωστός στον Ελλαδικό χώρο, αλλά κι εκτός Ελλάδος. Κατά καιρούς Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Κρήτης, της Κύπρου και του εξωτερικού τον καλούσαν για να κηρύξει, καθώς είναι χαρακτηριστική η κηρυκτική του δεινότητα και την αμεσότητα του λόγο του. Είναι δε γνωστός και σε αρκετούς Τρικαλινούς εφόσον ο ίδιος έχει πνευματικούς δεσμούς με Τρικαλινούς κληρικούς και λαϊκούς.
Προσωπικά γνωρίζω τον π. Ιουστίνο από το 2000 από τις πρώτες κιόλας σπουδές μου στο Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών Φλώρινας και για μένα από τότε είναι μέλος της οικογενείας μου. Τέσσερα χρόνια δίπλα στον π. Ιουστίνο. Τέσσερα χρόνια κρίσιμα, όμορφα, καρποφόρα πνευματικά και ψυχωφέλιμα. Τον π. Ιουστίνο τον γνώρισα στο γραφείο του στην Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης, Πρεσπών & Εορδαίας τον Οκτώβριο του 2000. Αμέσως ένιωσα την παρουσία ενός κληρικού που κάθε μέρα που περνούσε, επιβεβαίωνε πως ο ίδιος ήταν και συνεχίζει να βρίσκεται δίπλα μου σε κάθε μου βήμα με ενδιαφέρον που εκπλήσσει.
Δεκαπέντε χρόνια ουσιαστικής και ανυπόκριτης σχέσης με τον Γέροντα μας που αποτελεί ένα υγιές πρότυπο πνευματικού ανδρός που ζει μόνο για τον Χριστό και βάζει Χριστό σε κάθε του βήμα, αντιμετωπίζοντας εύκολες και δύσκολες στιγμές με Χριστό. Αυτό είναι που του δίνει εξάλλου πνευματική δύναμη και χαρά. Η απόλυτη πίστη και αφοσίωση στον Θεάνθρωπο.Για τον π. Ιουστίνο ισχύει αυτό που γράφει ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς:«Δεν θέλω ούτε τη ζωήν, ούτε τον θάνατο άνευ Σου, Γλυκύτατε Κύριε! Δεν θέλω ούτε την αλήθειαν, ούτε την δικαιοσύνην, ούτε τον παράδεισον, ούτε την αιωνιότητα. Όχι, όχι! Εσένα μόνον θέλω, Εσύ μόνο να είσαι εις όλα, εν πάσι και υπεράνω όλων!… Η αλήθεια, εάν δεν είναι ο Χριστός, δεν μου χρειάζεται, είναι μόνο μια κόλασις».
Μιας και χθες έλαβε τέλος η διαδικασία των αρχιερατικών εκλογών, θέλω να μιλήσω για τον Γέροντα μας και ευεργέτη μας. Ο π. Ιουστίνος ποτέ δεν διεκδίκησε αξιώματα που μπορούσε να αποκτήσει συν Θεώ από πολύ νωρίς (π.χ. όπως είναι η Πρωτοσυγκελλία της Αρχιεπισκοπής ή η ανάδειξη του σε άλλη Μητρόπολη νωρίτερα). Ομολογώ πως η στάση αυτή της σιωπής και της υπομονής καθώς ο ίδιος έβαζε πάνω απ’ όλα το θέλημα του Θεού, μου δημιουργούσε περιέργεια, εφόσον είναι γνωστό πως πασχίζει μερίδα του άγαμου κλήρου να αναρριχηθεί διοικητικά και να εκλεγεί στο επισκοπικό αξίωμα. Θυμάμαι στις συνομιλίες μας όλα αυτά τα χρόνια να μου λέει σχετικά με το επισκοπικό αξίωμα: «Ας γίνει παιδί μου το θέλημα του Θεού». Την αλήθεια της φράσης αυτής την διέκρινες στα μάτια του, μάτια ειλικρινή, εκφραστικά και αθώα και στον λόγο του λόγο στοχευμένο και θεανθρωποκεντρικό. Με αγάπη για τον Χριστό και τον άνθρωπο.
Ο π. Ιουστίνος όσες φορές υπήρξε αυστηρός υπήρξε όχι επειδή διακατεχόταν από ανασφάλειες κι απωθημένα που πολλές φορές μας κάνουν να ενεργούμε εμείς οι άνθρωποι επιπόλαια και άστοχα, αλλά επειδή ήταν δίκαιος. Τον έπνιγε το δίκαιο και επιδίωκε την αποκατάσταση λαθών και αδικιών. Δεν ήθελε με τίποτε την αδικία. Δεν ήθελε να τα παρατάς και να μην αγωνίζεσαι. Ήθελε όπως έλεγε να είσαι «παλικάρι Χριστού» και «στρατιώτης Χριστού». Ήθελε να είσαι χαρούμενος και να ζεις Χριστό κάθε στιγμή. Ήθελε να αφιερώνεσαι στο θέλημα του Θεού. Δεν σε έκρινε για να δικαιώσει τον εαυτό του, αλλά για να συνειδητοποιήσεις πως το άσχημο φέρσιμο σου, η απρεπής συμπεριφορά σου, η εμμονή στην αμαρτία πλήττουν την ψυχή σου, αλλά και θλίβουν τον συνάνθρωπο σου. Πολύ δε στεναχωριόταν όταν οι αμαρτίες μας είχαν αντίκτυπο στην ψυχή των άλλων.Αλλά κι εκεί ήταν δίπλα σου για να σε βοηθήσει να απαλλαγείς από ό,τι σε κάνει να απομακρύνεσαι από τον Θεό και τον συνάνθρωπο, να συνειδητοποιείς την αμαρτωλότητα σου όχι αφηρημένα αλλά ουσιαστικά, να μετανοείς και να επανορθώνεις με τη στάση σου.
Το ήσυχο, ταπεινό, φιλακόλουθο, φιλομόναχο ύφος του δεν υπήρχε περίπτωση να μην ευαισθητοποιήσει την ψυχή σου, να μαλακώσει την καρδιά σου και να λυγίσει ακόμη και τον πιο σκληρό άνθρωπο.Ποτέ δεν καλλιέργησε το κλίμα μιας «κλίκας», ποτέ δεν πολέμησε κάποιον, ποτέ δεν μίσησε κάποιον, αλλά πορευόταν στη ζωή του, όπως και σ’ αυτές τις αρχιερατικές εκλογές με ησυχία και σιωπή.
Θυμάμαι και νοσταλγώ όλες τις στιγμές που βρισκόμουν με τον π. Ιουστίνο στη Φλώρινα, σε ακολουθίες, σε μοναστήρια, σε ιερούς ναούς, στη Μητρόπολη, σε άλλες πόλεις. Οφείλω να ομολογήσω πως χθες έζησα μία από τις μεγαλύτερες συγκινήσεις στη ζωή μου. Τέτοια χαρά στις μέρες μας είναι δύσκολο να βιώσεις. Η αγάπη του για εμάς και η αγάπη μας για το πρόσωπο του είναι ένα συναίσθημα αναλλοίωτο και δεν χρειάστηκε να εκλεγεί ο ίδιος Επίσκοπος για να μεγαλώσει σε ένταση.
Αυτό βέβαια που μας λείπει και δυστυχώς είναι ένα έντονο συναίσθημα απουσίας, είναι ο ίδιος ο π. Ιουστίνος από δίπλα μας. Όμως όποτε τον χρειαζόμαστε μας μιλάει συνεχώς, μας συμβουλεύει, επικοινωνούμε μαζί του και τον επισκεπτόμαστε. Η χαρά μαςγια το πρόσωπο τουθα γίνει ακόμα μεγαλύτερη τη Δευτέρα 1 Ιουνίου που θα παρευρεθούμε στη χειροτονία του σε Επίσκοπο στον Ιερό Ναό αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου στην Αθήνα που τυγχάνει να είναι και η ημέρα εορτής του αγίου Ιουστίνου μάρτυρος και φιλοσόφου.
Με αγάπη
Ηρακλής Αθ. Φίλιος
.