Ο τύπος εργασίας αλλάζει με γρήγορο ρυθμό. Αντί της κανονικής εργάσιμης ημέρας του οκταώρου, οι εργαζόμενοι επιλέγουν δουλειές με ευέλικτα ωράρια για να ανταποκριθούν στην πολυάσχολη ζωή στο σπίτι τους, ειδικά γύρω από τη φροντίδα των παιδιών και των ηλικιωμένων. Ταυτόχρονα, η πρόοδος στην τεχνολογία μετασχηματίζει την ίδια τη φύση των καθηκόντων και των δεξιοτήτων που απαιτούνται στον χώρο εργασίας.
Για να σχηματιστεί μία πλήρη εικόνα αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο ο χώρος εργασίας θα αλλάξει κατά την επόμενη δεκαετία, ο φορέας προστασίας και παροχής υπηρεσιών σε εργαζόμενους / επιχειρήσεις , η Unum UK, συνεργάστηκε με το The Future Laboratory για να διεξάγει μία έρευνα που συμπεριέλαβε 3.000 εργαζόμενους σε διάφορες βιομηχανίες. Επίσης, πραγματοποίησαν συνεντεύξεις με εμπειρογνώμονες του κλάδου και επιχειρηματικούς ηγέτες σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων από την τεχνητή νοημοσύνη και τη ρομποτική, μέχρι την αύξηση της ευέλικτης εργασίας και της γήρανσης του εργατικού δυναμικού.
Η προκύπτουσα έκθεση που φέρει την ονομασία The Future Workforce, περιγράφει μερικές από τις αλλαγές στην απασχόληση που μπορούν να αναμένουν οι επιχειρήσεις κατά την επόμενη δεκαετία – καθώς και την πρόβλεψη της εξέλιξης των προτύπων που θα κυριαρχήσουν στο εργατικό δυναμικό.
Τα συμπεράσματα της έκθεσης είναι πως οι εργαζόμενοι όχι απλά δεν επιθυμούν να δουλεύουν στα παλιά πρότυπα που τους είχαν εγκλωβισμένους μέσα στους τέσσερις τοίχους και ακολουθούσαν το τυπικό οκτάωρο, τουναντίον απεχθάνονται αυτού του είδους την εργασία, και προφανώς όταν ο εργαζόμενος δεν είναι ικανοποιημένος από την απασχόλησή του, δεν μπορεί να είναι παραγωγικός και κατά συνέπεια ζημιώνει την εκάστοτε επιχείρηση που δουλεύει.
Οι επιχειρήσεις είναι υποχρεωμένες να παρέχουν στους υπαλλήλους τους τα κατάλληλα εφόδια για να προσφέρουν τα μέγιστα, για παράδειγμα, όταν ο υπάλληλος περνάει ευχάριστες ώρες στη δουλειά του, κατά κάποιο τρόπο νιώθει υποχρεωμένος πώς πρέπει να ανταποδώσει σε αυτούς που τους συμπεριφέρονται όμορφα.
Όσον αφορά την αυτοαπασχόληση, είναι γεγονός πως παρέχει μεγάλη ελευθερία στον εργαζόμενο να εξασκεί το επάγγελμα του με όποιον τρόπο επιθυμεί, δηλαδή μπορεί να εργάζεται 10 ώρες τις ημέρες που νιώθει πως έχει αντοχές ή δυο- τρεις ώρες τις ημέρες που πρέπει να φροντίσει και για την προσωπική του ζωή, όπως τα παιδιά ή οι ηλικιωμένοι γονείς του που χρειάζονται άμεση συμπαράσταση.
Επιπλέον τα αφεντικά στις επιχειρήσεις και τα διοικητικά συμβούλια στις μεγάλες εταιρείες είναι μάταιο να μεταχειρίζονται τους υπαλλήλους του σαν να είναι σκλάβοι, διότι στο τέλος θα καταλήξουν να χάνουν αρκετά έσοδα από την έλλειψη παραγωγικότητας των εργαζομένων τους.
Δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός πως η προνοητικότητα των επιχειρήσεων είναι το κλειδί για να προχωρήσουν μπροστά και να κάμψουν τον ανταγωνισμό, άλλωστε και για αυτό αρκετές μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν καταφέρνουν να αναπτυχθούν, ούτε καν να ορθοποδήσουν κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας τους και με αρνητικό αποτέλεσμα να είναι καταδικασμένες να αποτύχουν.