Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 στο 5ο ΓΕΛ Τρικάλων

“Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 στο 5ο ΓΕΛ Τρικάλων”
Στο 5ο Γενικό Λύκειο Τρικάλων, την Παρασκευή 25/10/2019
πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η καθιερωμένη σχολική
Εκδήλωση-Εθνική Εορτή για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, από την
υπεύθυνη καθηγήτρια Καραθανάση Σταματία, Αγγλικής Φιλολογίας,σε στενή
και αγαστή συνεργασία με τους μαθητές και τις μαθήτριές της. Η γιορτή
περιλάμβανε χρονικό, ομιλίες, τραγούδια, κείμενα, αφηγήσεις, προβολές
και μια θεματική παρουσίαση για το Ολοκαύτωμα από την κα Ηλιάδη
Αμαλία, φιλόλογο-ιστορικό και Διευθύντρια του Λυκείου με τίτλο: «
Ιχνηλατώντας τη μοίρα των Εβραίων. Το Ολοκαύτωμα μέσα από την τέχνη
και την προσωπική μαρτυρία» ΦΑΣΙΣΜΟΣ, ΝΑΖΙΣΜΟΣ,ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ,
ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟΣ, ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ,Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΗΓΕΤΗ, ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ
ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ [ HOLOCAUST ] , ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ, ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ [ SHOAH ],
ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ, απετέλεσαν βασικές έννοιες που δόμησαν τα μέρη της
παρουσίασης με μότο τα καίρια λόγια: ” Ο δήμιος σκοτώνει πάντα δύο
φορές, τη δεύτερη με τη λήθη»,Έλι Βίζελ , Εβραίος της Ρουμανίας
επιζήσας του Ολοκαυτώματος. Εκφράστηκε ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ
ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ στη βάση του πώς «κατάφερε» η Γερμανία των Γραμμάτων και
των Τεχνών, η χώρα ενός Γκαίτε και ενός Βάγκνερ να κάνει το μεγαλύτερο
έγκλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας; “Με επίκεντρο την ανθρώπινη
μαρτυρία τις τελευταίες δεκαετίες έγινε σε ολόκληρο τον κόσμο μια
τεράστια προσπάθεια να διασωθούν οι αφηγήσεις των Εβραίων της Ευρώπης
που επέζησαν του Ολοκαυτώματος. Αυτή η “έκρηξη της μνήμης” βοήθησε
τους ιστορικούς να αντιληφθούν ότι μια ιστορία που αγνοεί αυτές τις
αφηγήσεις, είναι μια ιστορία λειψή. Γιατί να πιστέψει κάποιος ότι τα
έγγραφα που συντάχθηκαν λ.χ. από την Γκεστάπο, τους Ες Ες, τη Βέρμαχτ,
τη Γερμανική Διοίκηση ή τους Κατοχικούς συνεργάτες είναι πιο
αντικειμενικά, περισσότερο ακριβή ή λιγότερο μεροληπτικά από τις
αφηγήσεις εκείνων τους οποίους στόχευαν να σκοτώσουν;» Εριέττα-Βαλερή
Μπενβενίστε
ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ και ως ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ
ΜΝΗΜΗΣ και ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ της ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ εκφράζεται ποιητικά μέσα
από τον εμπνευσμένο λόγο του ποιητή:«Κάθε λουλούδι έχει τη θέση του
στον ήλιο,κάθε άνθρωπος έχει ένα όνειρο.Κάθε άνθρωπος έχει έναν ουρανό
πάνου από την πληγή του,κι ένα μικρό παράνομο σημείωμα της άνοιξης
μέσα στην τσέπη του.»
Γιάννης Ρίτσος, Δοκιμασία, VII, 3-7. 1943.