Mήπως μας ξεφεύγει κάτι στη συμφωνία των Βρυξελλών και στην απομόνωση της Βρετανίας; Είναι άραγε τόσο ανόητος ο Ντ. Κάμερον ώστε να διακινδυνεύσει το πολιτικό του μέλλον και τον συνασπισμό που κυβερνά τη χώρα του;
Κοιτάζοντας μόνο τα οικονομικά δεδομένα της συμφωνίας και το πόσο μας επηρεάζει ως χώρα, χάνουμε τη γεωπολιτική στρατηγική που παίζεται τον τελευταίο καιρό. Λένε οι γνωρίζοντες ότι δεν είναι δυνατόν η Βρετανία να αποστασιοποιήθηκε και να είναι με το 1,5 πόδι έξω από την Ευρώπη χωρίς να έχει βάλει το δαχτυλάκι της η Ουάσιγκτον. Λένε ότι όλο αυτό το σκηνικό που στήθηκε στις Βρυξέλλες από τον Κάμερον είναι ένα οργανωμένο σχέδιο διεμβολισμού της Ευρώπης από τους Αμερικανούς. Πιστεύουν ότι με υπόδειξη Ομπάμα έγινε ό,τι έγινε σε μια προσπάθεια να διαλυθεί το ήδη διαλυμένο ευρωπαϊκό οικοδόμημα και το δολάριο να βρεθεί ξανά στην πρωτοκαθεδρία των αγορών.
Μάλιστα, το σχέδιο των ΗΠΑ δεν έχει μόνο τους, έτσι κι αλλιώς, πάντα πρόθυμους Βρετανούς. Το σχέδιο κάνει λόγο και για προσεταιρισμό των αδυνάτων χωρών της Γηραιάς Ηπείρου που πλήττονται ακόμη περισσότερο από τις αποφάσεις του Γαλλογερμανικού άξονα. Μπορεί τώρα να συμφώνησαν οι 26 στην αλλαγή της συνθήκης για την Ευρώπη, όμως, οι απογοητευμένοι λαοί, οι πεινασμένοι πολίτες, οι κατατρεγμένες χώρες από τη γερμανική λαίλαπα, αργά ή γρήγορα θα στραφούν ενάντια στη Μέρκελ με ακόμη πιο σκληρό τρόπο.
Όποιος αμφιβάλλει γι αυτά που γράφουμε ας ρίξει μια ματιά στο δημοσίευμα του BBC όπου ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής των ΗΠΑ, στρατηγός Martin Dempsey εκφράζει τους φόβους του για το ενδεχόμενο κοινωνικών εξεγέρσεων στην Ευρώπη ως επακόλουθο της οικονομικής κρίσης και θα καταλάβει τι παίζεται.
Οι ΗΠΑ επιχειρούν να ανοίξουν μια… ζεστή αγκαλιά στους αδύνατους που μάχονται κατά της γερμανικής μπότας. Τα επόμενα χρόνια θα έχουμε λοιπόν έναν οικονομικό πόλεμο που οι αντίπαλοι θα είναι οι Αμερικανοί και ο Γαλλογερμανικός άξονας. Οι συμμαχίες θα παίξουν μεγάλο ρόλο στην τελική επικράτηση. Κι επειδή στην Ουάσιγκτον βλέπουν με σκεπτικισμό την ισχυροποίηση της Γερμανίας όλα αυτά τα χρόνια του ευρώ, αρχίζουν και προκαλούν ρήγματα στην Ένωση. Πρώτα η Βρετανία, μετά κάποιος άλλος.
Η Ελλάδα τι ρόλο θα παίξει σ’ αυτό το απίστευτο παιχνίδι κυριαρχίας του πλανήτη; Εδώ χρειάζονται προσεκτικά βήματα καθώς υπάρχουν κι άλλες πλευρές που πρέπει να αναλυθούν και ενδεχομένως να μπουν στο παιχνίδι. Όπως για παράδειγμα η Κίνα και κυρίως η Ρωσία, που τόσα έκανε ο ανεκδιήγητος Παπανδρέου για να την απομακρύνει από κοντά μας.
Ένα πράγμα είναι σίγουρο για την ώρα: Ενώ στον κόσμο και την ευρύτερη γεωστρατηγική περιοχή της Ελλάδας παίζονται απίθανα παιχνίδια που γκρεμίζουν κάθε προηγούμενο status quo, οι Έλληνες παρακολουθούν την ανήμπορη κυβέρνηση Παπαδήμου να συμφωνεί με τον γαλλογερμανικό άξονα στην κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας των κρατών και στην διάλυση του ευρωπαϊκού νότου.
Με άλλα λόγια, η ιστορία επαναλαμβάνεται για μια ακόμα φορά και η Ελλάδα παρακολουθεί άβουλη και μοιραία να χαράζουν άλλοι για μια ακόμα φορά το μέλλον της . Και ενώ αυτήν την ώρα έπρεπε να υπάρχει ισχυρή κυβέρνηση και πρωθυπουργός με άποψη και σχέδιο, η διαπλοκή των τελειωμένων επιχειρηματικών και εκδοτικών συμφερόντων μας επέβαλε να έχουμε ως πρωθυπουργό έναν …λογιστή. Για να διαχειριστεί προφανώς τη νέα εθνική τραγωδία.
Γι αυτό οι εκλογές όχι μόνο πρέπει να γίνουν στις 19 Φεβρουαρίου, αλλά πολύ νωρίτερα