Η 8η Μαρτίου είναι ημέρα αγώνα, όχι γιορτής

Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα, που είναι αφιερωμένη στη γυναίκα, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας, που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής για μια γυναίκα. Όσον αφορά στη χώρα μας σε σχέση με τους δείκτες, που αφορούν τον σεβασμό της κοινωνίας έναντι των γυναικών, δυστυχώς κατέχουμε την τελευταία θέση στον Δείκτη Ισότητας των Φύλων, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων . Έπρεπε δυστυχώς να φτάσουμε στο 2019 για να επιβληθεί υποχρεωτική ποσόστωση 40% για τις γυναίκες στα ψηφοδέλτια των επερχόμενων εκλογών. Σήμερα το ελληνικό κοινοβούλιο έχει 58 γυναίκες – βουλευτές. Αποτελούν δηλαδή το 19,3% της σύνθεσης της νέας Βουλής που προέκυψε στις εκλογές του Ιουλίου, ενώ υπάρχουν τα περιθώρια για ακόμη περισσότερες γυναίκες στην επόμενη σύνθεση. Από την άλλη επιβάλλεται να στηριχθεί η οικογένεια και πρωτίστως η εργαζόμενη μητέρα, με μέτρα που θα ανακουφίσουν τον δύσκολο παράλληλο αγώνα της για την επιβίωση της οικογένειας και ανατροφή των παιδιών της. Αν δεν γίνει κάτι τέτοιο, θα συνεχίσουμε να μεταθέτουμε το πρόβλημα στις επόμενες γενιές και ουσιαστικά να ενισχύουμε την ένταση της διάκρισης εις βάρος των γυναικών. Η σεξιστική συμπεριφορά να απαξιώνεται και η βία να τιμωρείται. Η λεκτική βία, η σωματική στο σπίτι, η ψυχολογική στη δουλειά, η κάθε είδους εκβιαστική συμπεριφορά. Από τα ανωτέρω, καταδεικνύεται η σημαντικότητα της γυναίκας στη σύγχρονη εποχή και το γεγονός, ότι για όσα έχει καταφέρει αλλά και όσα προσφέρει στην κοινωνία μας, της αρμόζει τιμή και όχι μια απλή γιορτή. Η 8η Μαρτίου συνεπώς, χάνει όλη της τη σπουδαιότητα, μόνο και μόνο επειδή θεωρείται ημέρα γιορτής. Αν πρέπει να αποτυπώσουμε επακριβώς τη σημασία της, θα λέγαμε ότι αποτελεί ημέρα τιμής. !! Στις 8 Μαρτίου πρέπει να αποδίδεται σε άλλου είδους γυναίκες, ελάχιστος φόρος τιμής. Στη γυναίκα, που δέχεται σωματική και ψυχική βία και επουλώνει τις πληγές της πρόχειρα, παίζοντας θέατρο όταν τη βλέπουν τα παιδιά της. Στη γυναίκα, που βιώνει τη φτώχεια, την ανεργία, την κακουχία και παρ’ όλα αυτά γελάει μπροστά στα παιδιά της. Στη γυναίκα, που ζει τον πόλεμο και αγκαλιάζει το μωρό της για να δεχτεί εκείνη την πρώτη σφαίρα. Στη γυναίκα, που μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της και παίζει εξίσου αποτελεσματικά τον ρόλο του πατέρα σε ένα σπίτι. Στη γυναίκα, που βιώνει την αρρώστια και συνεχίζει να παλεύει. Στη γυναίκα, που δίνει χωρίς δεύτερη σκέψη τα όργανά της για να ζήσει το παιδί της. Στη γυναίκα, που μεγαλώνει ένα άρρωστο παιδί ή ένα παιδί με ειδικές κινητικές ικανότητες και όμως είναι εκεί χαμογελαστή και γεμάτη υπομονή, αγάπη. Στη γυναίκα νοσηλεύτρια που με αυταπάρνηση γίνεται η μητέρα όλων ,όταν οι συνθήκες το απαιτούν… Στη γυναίκα που μεγαλώνει άντρες μαθαίνοντας τους να τιμούν την ΓΥΝΑΙΚΑ… Η ΓΥΝΑΙΚΑ … λοιπόν ΜΠΟΡΕΙ, αρκεί να το ΠΙΣΤΕΨΕΙ. Μπορεί να ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ… να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ… να ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΕΙ!!!

 

Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Νοσοκομείου Τρικάλων