Γιώργος Παπασίμος : τα δραματικά “επίχειρα” της συμφωνίας των Πρεσπών

Οι πρόσφατες δηλώσεις Ζαεφ στο κοινοβούλιο των Σκοπίων, κατά το τελευταίο στάδιο των Συνταγματικών «μεταρρυθμίσεων» περί «Μακεδόνων του Αιγαίου», περί «Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα», και περί «διδασκαλίας της Μακεδονικής γλώσσας» σε αυτήν, σε συνδυασμό με την τροπολογία για εφαρμογή των συνταγματικών τους μεταρρυθμίσεων, όχι άμεσα, αλλά μετά την ψήφιση της Συμφωνίας από το Ελληνικό κοινοβούλιο, που, σημειωτέον, όταν θα έλθει εδώ, θα έχει εγκριθεί η εισδοχή των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ από όλες τις άλλες Χώρες – μέλη του, δημιούργησαν «ταραχή» στην Αθήνα.

Παρά τους χαμηλούς τόνους του κυβερνητικού συνασπισμού ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. και του επικοινωνιακού τους μηχανισμού, δεν μπορεί να αποκρυφθεί η «ανησυχία» ακόμα και σε αυτούς, που με ευκολία ομιλούν για μεγάλη «εθνική επιτυχία» και χαρακτηρίζουν συλλήβδην ως «ακροδεξιούς», όλους αυτούς, που αντιδρούν σε αυτή την συμφωνία, θεωρώντας, ότι βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα, αφού οι πρόωρες δηλώσεις Ζαεφ, επιβεβαιώνουν τον κίνδυνο γι’ αυτά.

Οι δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Γεώργιου Κατρούγκαλου, ο οποίος δήλωσε πως «απαιτούμε πλήρη σεβασμό του πνεύματος και του γράμματος της συμφωνίας των Πρεσπών και όταν θα έχουμε πλήρη καταγραφή της σχετικής δήλωσης, αν αποκλίνει από οποιοδήποτε πλαίσιο, θα τοποθετηθούμε αναλόγως», πιστοποιούν το ανησυχητικό αδιέξοδο της Χώρας. Και αυτό γιατί, η παραπάνω δήλωση εμπεριέχει υποκρισία, αφού δυστυχώς για την Ελλάδα, οι δηλώσεις Ζάεφ δεν βρίσκονται εκτός του γράμματος της συμφωνίας των Πρεσπών. Μπορεί να είναι βεβιασμένες επικοινωνιακά και να δημιουργούν ζητήματα ακόμα και στους «εθνομηδενιστικούς» κύκλους της Ελλάδας, αλλά αντικειμενικά και ψυχρά εκκινούν εκ του γράμματος της Συμφωνίας.

Θυμίζουμε ότι, πέραν του ονόματος του κρατιδίου αυτού σε «Βόρεια Μακεδονία», που η αναγνώρισή του από την Ελλάδα ως όνομα εμπεριέχει τον αλυτρωτισμό, η Χώρα μας προχώρησε σε δύο αδιανόητες παραχωρήσεις ακόμα και για τους ίδιους τους Σκοπιανούς, που είναι η αναγνώρισή τους ως «Μακεδονικού έθνους» και η χρήση της «Μακεδονικής γλώσσας».

Αναγνωρίζοντας η μόνη και κατ’ εξοχήν νομιμοποιούμενη Χώρα, που είναι η Ελλάδα (φέρουσα το κλέος της Ιστορίας των αρχαίων Μακεδόνων, που ήταν Έλληνες και ομιλούσαν την Ελληνική γλώσσα, καθώς και την παρακαταθήκη των ηρωικών αγώνων του Παύλου Μελά και των υπολοίπων Μακεδονομάχων, την μεγάλη διορατικότητα του Ελευθερίου Βενιζέλου κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο για την σημερινή Ελληνική Μακεδονία, που και γεωγραφικά αποτελεί συντριπτικό μέρος, με την διευκρίνηση, ότι ουδέποτε έγινε διαμελισμός του εδάφους αυτού, με τη Συμφωνία του Βουκουρεστίου το 1913, όπως προστρέχουν να αποδώσουν οι «εθνομηδενιστικές καρικατούρες» της Ελλάδας), σε ένα «πολύχρωμο εθνολογικά μωσαϊκό» του γειτονικού Κράτους, Σλάβων, Αλβανών και Ρομά, ως «Μακεδονικό έθνος», τους εκχωρεί στο παρόν, αλλά και κυρίως στο μέλλον, όλα τα παραπάνω.

Περαιτέρω, αναγνωρίζοντας η Ελλάδα, ότι αυτοί ομιλούν την Μακεδονική γλώσσα (με έναν απλό αστερίσκο στη Συμφωνία, ότι η γλώσσα αυτή ανήκει στις Σλαβικές διαλέκτους της Νότιας βαλκανικής), είναι βέβαιο ότι «πυροβολεί τα πόδια της», αφού, μετά την ψήφιση αυτής της συμφωνίας, ο οποιοσδήποτε «Έλληνας πολίτης», που θεωρεί ότι ανήκει στη «Μακεδονική μειονότητα του Αιγαίου» στην Ελλάδα (και υπάρχουν τέτοιοι, όπως το «Ουράνιο Τόξο» στη Φλώρινα), απολύτως νόμιμα, επικαλούμενος τους όρους της συμφωνίας αυτής, μπορεί να πετύχει την δυνατότητα να διδάσκεται η ανύπαρκτη «Μακεδονική γλώσσα» εντός της Ελλάδος !!!

Συνεπώς, οι δηλώσεις Ζάεφ δεν βρίσκονται εκτός, αλλά εντός της Συμφωνίας των Πρεσπών. Πλην όμως, η σημερινή πολιτική εξουσία, το κατεστημένο των Μ.Μ.Ε., στη σημερινή παρακμιακή φάση της Ελλάδος, αλλά και της «διανόησης», που πλην ελαχίστων εξαιρέσεων βρίσκεται σε αποδρομή, επιχειρεί, προκειμένου να κατευναστεί η δίκαιη οργή του Ελληνικού Λαού, να εμφανίσει ότι οι δηλώσεις αυτές του Ζάεφ βρίσκονται εκτός της συμφωνίας και ότι έγιναν για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης στην κοινωνία των Σκοπίων !!!, προκειμένου να περάσει αυτός τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις.

Αντί να υπάρξει, έστω και τώρα, πλήρης ενημέρωση του Λαού για τα σοβαρά προβλήματα που εμπεριέχει για τα εθνικά συμφέροντα αυτή η Συμφωνία, και να γίνει διπλωματική αναδίπλωση της Χώρας, με αφορμή τις δηλώσεις Ζάεφ, επιχειρείται το «κουκούλωμα», προκειμένου να ολοκληρωθεί ο επερχόμενος «εθνικός αυτοχειριασμός» στο θέμα αυτό.