Γιώργος Παπασίμος: Η τελευταία ευκαιρία της Ελλάδος πριν τη φινλανδοποίηση

Η πρόσφατη επιλογή Ερντογάν να κλιμακώσει τις προκλήσεις και την επιθετικότητα του φασιστικού νεοθωμανικού καθεστώτος με νέα NAVTEXγια έρευνα του ΟrucReis6,5 μίλια από το Καστελόριζο, πριν στεγνώσει το μελάνι της απόφασης της πρόσφατης ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής, αποδεικνύει ότι η νεοθωμανική αναθεωρητική ατζέντα δεν μπορεί να ανακοπεί από το ελλιποβαρές ευρωπαϊκό οικοδόμημα, με δεδομένη μάλιστα τη διαχρονική γερμανική προστασία της Τουρκίας.

Η νέα όμως αυτή εξέλιξη αποτυπώνει την σταδιακή, αλλά κρίσιμη αποδοχή του διεθνούς παράγοντα ότι η Τουρκία αποτελεί τον «ταραξία» στην περιοχή, αμφισβητώντας ευθέως με βία τα κυριαρχικά ελληνικά συμφέροντα. Ωςπρος αυτό είναι χαρακτηριστική η επιθετική δήλωση του StateDepartment, όπου για πρώτη φορά επιρρίπτονται οι ευθύνες για σκόπιμες μονομερείς ενέργειες στην Άγκυρα, καθώς και η δήλωση της Ρωσικής Πρεσβείας στην Αθήνα περί νομίμου δικαιώματος της Ελλάδας για επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ν.μ. στο Αιγαίο. Ακόμα και οι δηλώσεις των Γερμανών αξιωματούχων, που εμφανίζονται εκνευρισμένοι από τη συμπεριφορά Ερντογάν, ασχέτως του γεγονότος ότι υπονομεύουν την ορθή γεωπολιτική στάση της Ε.Ε. για επιβολή σκληρών κυρώσεων, κινούνται προς την κατεύθυνση της διεθνούς αναγνώρισης, ότι η Τουρκία βρίσκεται εν αδίκω. Αυτό ακριβώς το momentumπου για πρώτη φορά διαμορφώνεται καθαρά στα διεθνή φόρα αποτελεί τη μεγάλη, αλλά τελευταία ευκαιρία της Ελλάδας να σπάσει τη χρόνια κατευναστική και άνευρη πολιτική της απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα.

Η πρόδηλη τουρκική επιθετικότητα 200 χρόνια περίπου από την Επανάσταση του 1821, επιβάλλει να υπάρξει εγρήγορση, εσωτερική αντίδραση και ενεργοποίηση σε αυτούς που έχουν τις ευθύνες της χώρας (πολιτικό προσωπικό και ιθύνουσα οικονομική τάξη, ανεξάρτητα από τις μέχρι τώρα ιστορικές τους ευθύνες). Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει, για τη στοιχειώδη στρατηγική υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων, να ακολουθηθεί ο εξής οδικός χάρτης:

Πρώτον,άμεσος και σαφής καθορισμός των ορίων της στρατιωτικής ανοχής της Ελλάδος, η οποία πρέπει να προσδιοριστεί αφενός στο εύρος των 12 μιλίων ως προς τα χωρικά ύδατα, που αποτελεί διεθνές κατοχυρωμένο δικαίωμα και που θα ακυρώσει εν τοις πράγμασι το παράνομο casusbeliτης Τουρκίας, καθώς και κάθε επιχείρηση γεώτρησης στη δυνητική ελληνική υφαλοκρηπίδα – ΑΟΖ. Συνεπώς, η χώρα μας πρέπει να προβεί άμεσα στην επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, υποβοηθούμενη σήμερα από την επιθετική τουρκική κίνηση με τη νέα NAVTEX, που δεσμεύει θαλάσσιες περιοχές σε απόσταση μόλις 6,5 ν.μ. από το Καστελόριζο, αλλά και των δημοσίων δηλώσεων ΗΠΑ – Ρωσίας, ότι κάτι τέτοιο συνιστά νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Δεύτερον,επίσπευση της αμυντικής στρατιωτικής συμφωνίας με τη Γαλλία, με ρήτρα στρατιωτικής υποστήριξης σε περίπτωση εμπλοκής με την Τουρκία. Η Ελλάδα οφείλει με τη συμφωνία αυτή να δημιουργήσει τη βάση μιας ευρύτερης ευρω-μεσογειακής συμμαχίας με τη συμμετοχή Αιγύπτου, Ισραήλ, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και των άλλων αραβικώνκρατών της Μ. Ανατολής, που πλέον βρίσκονται σε άμεση αντιπαράθεση με την Τουρκία, αφού είναι οι μόνες που έχουν προχωρήσει σε σοβαρό μποϊκοτάρισμα των τουρκικών προϊόντων. Η εμβάθυνση της αμυντικής συνεργασίας με τη Γαλλία πρέπει να αποτελέσει τη βασική στρατηγική επιλογή της Ελλάδας, προκειμένου να αποκτήσει μεγαλύτερα περιθώρια κινήσεων απέναντι στη φιλοτουρκική γερμανική επιρροή, η οποία ενισχύθηκε στα χρόνια των μνημονίων, αλλά και την αμερικανική πολιτική, η οποία συνήθως λαμβάνει ωφελήματα από τη χώρα χωρίς να της παρέχει τίποτα ουσιαστικό.

Τρίτον, ενεργητικότερη πολιτική πίεση στην Ε.Ε. για άμεση επιβολή οικονομικών κυρώσεων στην Τουρκία, αξιοποιώντας την αναφορά της προηγούμενης απόφασης Κορυφής, θέτοντας βέτο εάν απαιτηθεί. Κρίσιμος παράγοντας ως προς το θέμα αυτό είναι η δημοσιοποίηση ότι η Ελλάδα αγωνίζεται για την επιβίωσή της απέναντι στη βαρβαρότητα του ισλαμοφασισμού και ότι ο αγώνας αυτός έχει ως πυρήνα τις ευρωπαϊκές αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας.

Σε περίπτωση συνέχισης της ελληνικής αβελτηρίας και της κατευναστικής πολιτικής, είναι βέβαιο ότι το επόμενο επίπεδο θα είναι η δορυφοροποίηση και η «φινλανδοποίηση» της Ελλάδος και της Κύπρου έναντι του τουρκικού μεγαλοϊδεατισμού, κάτι που θα αποτελέσει ανεπίτρεπτη εξέλιξη για τον Ελληνισμό.