Για να λύσεις ένα πρόβλημα, η πρώτη προϋπόθεση είναι να το κατανοήσεις. To πρόβλημα, στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού στη χώρα μας το οποίο τώρα πληρώνουμε με τραγικούς αριθμούς θανάτων ,βαριές νοσηλείες και προβλήματα στην επαρκή αντιμετώπιση των περιπτώσεων υγείας εκτός covid-19 .
Μια ματιά στην πρόσφατη έρευνα της Metron Analysis για τη ΔιαΝΕΟσις ξεκλειδώνει το «μαύρο κουτί» της «αποτυχίας»,
Τι αποκαλύπτει η έρευνα της Metron Analysis;
- Στο ερώτημα «για ποιους λόγους δεν σκέφτεστε να κάνετε το εμβόλιο κατά της Covid-19», οι απαντήσεις που προέρχονται από τον σκληρό πυρήνα του ανορθολογισμού και της άρνησης της πραγματικότητας είναι συγκρατημένες. Ενδεικτικά, μόνο το 3,8% πιστεύει ότι «αλλοιώνει το DNA», το 1,2% ότι «έχει τσιπάκι», το 0,6% γιατί «δεν το επιτρέπει η θρησκεία», το 1,1% γιατί πιστεύουν ότι «δεν υπάρχει ο ιός», το 8,9% γιατί θεωρούν ότι «η νόσος είναι ήπια». Η μεγάλη μάζα των ανεμβολίαστων δεν στηρίζει την άρνησή της στον ανορθολογισμό, αλλά στον φόβο και την ατελή γνώση. Το 57,8% των ανεμβολίαστων φοβούνται ότι το εμβόλιο «μπορεί να μην είναι ασφαλές και να έχει παρενέργειες». Επίσης, το 24,6% πιστεύει ότι «δεν θα είναι αποτελεσματικό», το 5,8% είναι αισιόδοξο ότι δεν θα κολλήσει την ασθένεια και το 11,1% θεωρεί ότι δεν ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου.
Αν λοιπόν η συντριπτική κατηγορία των ανεμβολίαστων δεν είναι «αρνητές» και «ψεκασμένοι», αλλά άνθρωποι φοβισμένοι, με έντονο σκεπτικισμό και απορίες, τότε είναι προφανές ότι μια πολιτική προσέγγισης από το οργανωμένο κράτος δεν θα ήταν η απαξίωση, αλλά η εξαντλητική απόπειρα πειθούς, ενημέρωσης και απάντησης στους φόβους τους. Από θεσμούς και πρόσωπα που διέθεταν τεκμήρια εμπιστοσύνης. Μια πολιτική προσέγγισης που θα απευθυνόταν στη μεγάλη πλειονότητα των ανεμβολίαστων.
- Στην έρευνα της Metron Analysis, οι σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ θεσμών και πολιτών φαίνεται να έχουν διαρραγεί. Στο ερώτημα «ποια εμπιστοσύνη έχετε για την αντιμετώπιση της πανδημίας στην κλίμακα 1-5», η εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση είναι στο κατώτερο σημείο, με 2,6. Στην οροφή της κλίμακας βρίσκεται ο προσωπικός γιατρός με 4,1, ο φαρμακοποιός με 4, και οι διεθνείς φορείς (ΠΟΥ κ.λπ.) με 3,2.
- ένα ακόμη εύρημα πολύ σημαντικό είναι : Το 75,2% αποδέχεται τα εμβόλια να είναι υποχρεωτικά για τους υγειονομικούς, το 71,7% για τους εκπαιδευτικούς, το 68,8% για τους ένστολους. Ακόμη και για την καθολική υποχρεωτικότητα, το 56,4% είναι υπέρ και το 42,5% κατά. Oσοι τρέμουν το περίφημο κόστος, ας ρίξουν μια προσεκτική ματιά στους αριθμούς. Έτσι για να καταπραΰνουν τις φοβίες τους.
Αν όλα αυτά αποτελούν διαπιστώσεις γιατί χάσαμε τη μάχη , ταυτόχρονα μπορεί να αποτελούν και πυξίδα για τη διαχείριση του προβλήματος τώρα και στο άμεσο μέλλον.
Συμπεράσματα
1 . To σχεδόν αποκλειστικό βάρος της πειθούς και των κινήσεων υπέρ του εμβολιασμού το ανέλαβε προσωπικά η κυβέρνηση με επικεφαλείς συγκεκριμένους κυβερνητικούς πολιτικούς και τα συστημικά ΜΜΕ, για τα οποία πολύς κόσμος έχει χαμηλού βαθμού εμπιστοσύνη .Οι ενδιάμεσοι δημοκρατικοί κοινωνικοί φορείς δεν έχουν δραστηριοποιηθεί σύμφωνα με τις δυνατότητες των ,όπως , η αυτοδιοίκηση (δήμοι και περιφέρειες ) ,οι οργανώσεις που υπάρχουν στα πλαίσια των δήμων , ιατρικοί και άλλοι επαγγελματικοί σύλλογοι ,οι συνδικαλιστικές και επαγγελματικές οργανώσεις , η πρωτοβάθμια περίθαλψη, η εκκλησία ,αθλητικοί σύλλογοι κ.λ.π. Η δραστηριοποίηση αυτών των φορέων είναι το άμεσο ζητούμενο .
- Παρά τους φόβους της κυβέρνησης και των υπόλοιπων κομμάτων να προχωρήσουν στη λύση της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών σε κρίσιμες κατηγορίες του πληθυσμού, οι πολίτες εμφανίζονται πιο ώριμοι. Επέκταση της υποχρεωτικότητας και η είσοδος σε οποιοδήποτε χώρο (εκτός από τον πάσχοντα στο νοσοκομείο) ,μόνο σε εμβολιασμένους και σε όσους έχουν νοσήσει πρόσφατα (και στα σουπερ μάρκετ και στις εκκλησίες και παντού ).
Οι λύσεις να μη χάσουμε τις επόμενες μάχες είναι εμφανείς . Το μέλλον της πανδημίας διαρκεί πολύ, άρα ας προετοιμαζόμαστε για τις επόμενες κρίσιμες μάχες, χωρίς τα λάθη του παρόντος και του παρελθόντος .