Η κριτική στο επτάμηνο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητων Ελλήνων, επικεντρώθηκε -όπως ήταν λογικό- στη διαχείριση της οικονομίας και της περίφημης (μη) συμφωνίας στην οποία κατέληξε ο Αλέξης Τσίπρας.
Δεν έγινε, όμως, καμία αναφορά στην πολιτική οπισθοδρόμηση που οδήγησε την χώρα με προσωπική του ευθύνη ο Αλέξης Τσίπρας, τόσο με τις επιλογές που έκανε στο υπουργικό συμβούλιο, όσο και με την πολιτική που (δεν) ακολούθησε σε σειρά θεμάτων όπως αυτά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, για παράδειγμα, είχε ενημερωθεί και γνώριζε λίγες ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, ότι στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία, βρίσκονταν περίπου 2.000.000 άνθρωποι που προετοιμάζονταν για να φύγουν με στόχο να φτάσουν στην κεντρική και στην βόρεια Ευρώπη. Δεν χρειαζόταν ούτε ιδιαίτερη ευφυΐα, ούτε τεράστιες ικανότητες για να διαχειριστεί με σεβασμό αυτούς τους ανθρώπους, προετοιμάζοντας κατάλληλους χώρους στα νησιά και οργανώνοντας το ταξίδι τους προς την Ευρώπη.
Η εικόνα του Πεδίου του Άρεως για εβδομάδες με τα μικρά παιδιά που ήταν αναγκασμένα να ζουν σε αντίσκηνα μέσα στον ήλιο, όσα γίνονται τώρα στην πλατεία Βικτωρίας, συνιστούν την εικόνα μιας χώρας που στην πραγματικότητα είναι ακυβέρνητη, που δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε στα βασικά ένα θέμα όπως το προσφυγικό. Όσο για το μεταναστευτικό τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα.
Η ίδια κυβέρνηση της «πρώτης φοράς Αριστερά», δεν έκανε το παραμικρό για ένα θέμα που μέχρι να αναλάβει την εξουσία εμφανιζόταν ως η μόνη τολμηρή πολιτική δύναμη που θα το εφάρμοζε: Το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια. Και, φυσικά, δεν είπε λέξη ούτε για το θέμα του διαχωρισμού Πολιτείας – Εκκλησίας.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων λειτούργησε μ’ έναν τρόπο παλαιοκομματικό, τόσο σε νοοτροπία όσο και σε πρόσωπα. Μετέφερε τον στρατό των κομματικών υπαλλήλων από την Κουμουνδούρου στα υπουργεία, στήνοντας ένα κράτος ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Αυτό που ζήσαμε για 7 μήνες ήταν η συνέχεια του παλιού που δεν είχε τίποτα από εκείνο που κάποιοι εμφανίζουν ως νέο. Εκτός, λοιπόν, από την οικονομία υπάρχουν και άλλα θέματα που οφείλουμε να σκεφτούμε και να συζητήσουμε. Ας το κάνουμε πριν πάμε στην κάλπη την Κυριακή…
.