Εκδρομή του Επιμορφωτικού και Πολιτιστικού Συλλόγου στην Ελβετία

Γράφει η Μαριάννα Αποστόλου

Πρόεδρος του Συλλόγου

 Με πόση λαχτάρα περιμέναμε να ανατείλει τούτη η μέρα. Βάλαμε στοίχημα να πετύχουμε στόχους να δώσουμε την ευκαιρία στα μέλη του συλλόγου να επισκεφτούν την Κεντρική Ευρώπη και μάλιστα την Ελβετία μια όμορφη χώρα, οικονομικά ανεπτυγμένη και πανάκριβη. Κι έφτασε η Τετάρτη με γέλια φωνές και τραγούδια αναχωρήσαμε για τη Θεσσαλονίκη κι από κει στο Μπέργκαμο Ιταλίας. Από το Μπέρκαμο ένα πολυτελές λεωφορείο μας μετέφερε για τα Ελβετικά σύνορα. Στη διαδρομή μας επισκεφτήκαμε το κοσμοπολίτικο Λουγκάνο με την ομώνυμη λίμνη. Ήταν την ώρα που ο ήλιος έδυε και τα βλέφαρα της λίμνης άρχισαν να δύουν. Ένα γλυκό κλείσιμο της μέρας , μιας μέρασ ατελείωτης με πλήθος συγκινήσεις. Συνεχίσαμε για το Βάιλ αμ Ράιν (Κοιλάδα του Ρήνου)  όπως μας αποκαλύπτει το όνομα, μια γραφική πόλη στα σύνορα Γερμανίας και Ελβετίας και Αυστρίας (Τριεθνές) όπου μας περίμεναν η Μαρία Πασχάλη με τον Θανάση Λούκα, άξιοι, δραστήριοι, φιλόξενοι και με το χαμόγελο στα χείλη. Στηρίζουν πάντα το σύλλογό μας και δεν ξεχνάνε το τόπο τους, το χωριό από όπου έφυγαν για την ξενιτιά. Μας προσέφεραν φιλοξενία (διαμονή & διατροφή) https://www.hotel-axion.de/χωρίς αυτούς το όνειρο μας θα έμεινε για πάντα όνειρο. Εδώ μας περίμενε ζεστή κοτόσουπα, ωραία ψητά κρεατικά , φρέσκιες σαλάτες και κρασάκι που “καρδίαν ευφραίνει”, όλα τέλεια.

Την επόμενη μέρα, την Πέμπτη, αφού απολαύσαμε ένα υπέροχο πρωινό με πολλές επιλογέςγια κάθε εκδρομέα,, αλμυρές και γλυκές γεύσεις, με φρούτα και χυμούς, καφέ πολλών ειδών και του πουλιού το γάλα θα έλεγα ,  επισκεφτήκαμε τη Βασιλεία η οποία είναι σημαντικό οικονομικό και εμπορικό κέντρο και αποτελεί το μοναδικό λιμάνι της χώρας καθώς βρίσκεται κτισμένη στο σημείο που ο Ρήνος είναι πλωτός. Επισκεφτήκαμε τα πιο σημαντικά της αξιοθέατα όπως ο Καθεδρικός ναός, γνωστός για τα βιτρό, την πλατεία της αγοράς με τα υπέροχα κτήρια του 19ου αιώνα και την χαρακτηριστική της κρήνη με τα αγάλματα της Παναγιάς και άλλων Αγίων, το δημαρχείο με τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες και το περίφημο ρολόι με τις ανάγλυφες παραστάσεις. Κάποιοι επισκέφτηκαν το πάρκο ενώ οι άλλοι περπατήσανε κατά μήκος του ποταμού. Σταθήκαμε τυχεροί και πήγαμε στο μουσείο Κουνσττην Πέμπτη πουείχε ελεύθερη είσοδο. Η πινακοθήκη είναι μια από τις πιο σημαντικές πινακοθήκες του πλανήτη που στεγάζει αριστουργήματα Φλαμανδών (Rembrandt), Γάλλων (Delacroix&Manet) αλλά και έργα μοντέρνας τέχνης (Picasso και Dali) . Με έναν υπέρλαμπρο ήλιο να μας συντροφεύει και με τις όμορφες γωνιές της Βασιλείας που γέμισαν το νου και την ψυχή μας επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας “Axion” για να απολαύσουμε τη ζεστή κοτόσουπα, υπέροχη σαλάτα και το ελληνικό πιάτο με σουβλάκια και γεμιστό κοτόπουλο που ικανοποίησαν ακόμα και τους πιο απαιτητικούς εκδρομείς και φυσικά με συνοδεία εκλεκτού κρασιού.

Την Παρασκευή, αφού απολαύσαμε ένα υπέροχο πρωινό με πολλές επιλογές για κάθε εκδρομέα, αναχωρήσαμε για Ζυρίχη. Μια επιλογή που μας προσέφερε το πρακτορείο Grecos με το οποίο ταξιδεύαμε, ήταν η επίσκεψη στους καταρράκτες του Ρήνουπερνώντας μέσα από το χωριό Schauffhausen φτάσαμε στο τουριστικό περίπτερο και παρατηρούσαμε τα νερά που κατέβαιναν με μεγάλη ορμή. Η επίσκεψη μας στους καταρράκτες ήταν μια καταπληκτική εμπειρία καθώς το μαγευτικό τοπίο προκαλεί δέος. Συνεχίσαμε για τη Ζυρίχη με 1ο σταθμό τον καθεδρικό ναό Φραουμίνστερ, ο οποίος χτίστηκε τον 13ο αιώνα, με εξαίρεση τη νεογοτθική του πρόσοψη, που ολοκληρώθηκε το 1911. Ο εσωτερικός του διάκοσμος αποτελεί φόρο τιμής στον Μαρκ Σαγκάλ, χάρη στα περίτεχνα υαλογραφήματά του. Επόμενο σημείο αναφοράς ήταν η εκκλησία του Αγίου Πέτρου, με το μεγαλύτερο καντράν ρολογιού στην Ευρώπη, το οποίο έχει διάμετρο 8,7 μέτρα, το Δημαρχείο, ένα διώροφο μπαρόκ κτίριο του 17ου αιώνα, το οποίο κοσμείται στην πρόσοψή του από περίτεχνες ζωφόρους αλλά και τη μαρμάρινη πύλη με την επίχρυση διακόσμηση. Μεταφορά στο Lörrach όπου εργάζεται η οικογένεια του Σταύρου Κυριάκη του οποίου η μητέρα κατάγεται από Κρηνίτσα. Πόσο χάρηκα όταν μας είπε ότι ξεκίνησαν 2 άτομα από την Ελλάδα (αυτός με τη Χρύσα) και τώρα έγιναν 15, καθώς και τα τρία παιδιά του έκαναν δική τους οικογένεια. Το γεύμα προσφορά του εστιατορίου του Σταύρου «Συμπόσιο»https://www.symposium-loerrach.de/περιελάμβανε ποικιλία εδεσμάτων και ικανοποίησε όλους τους εκδρομείς με τον καλύτερο τρόπο. Φύγαμε ενθουσιασμένοι από τη ζεστή φιλοξενία και του Σταύρου Κυριάκη και του ευχηθήκαμε Υγεία & Αγάπη. Επιστρέψαμε στοξενοδοχείο μας “Axion” στο Βάιλ Αμ Ράιν κατενθουσιασμένοι.

Το Σάββατο αναχωρήσαμε μετά το πρωινό για Λωζάννη όπου είδαμε την έδρα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και τον Καθεδρικό ναό. Η παλιά πόλη είναι η Σιτέ (Cité) με στενούς δρόμους και κτίρια σε διαφορετικά επίπεδα. Αυτή η ανισόπεδη διάταξη έφερε ένα πολύπλοκο οικοσύστημα γεφυρών και υπερυψωμένων δρόμων. Η πρόσφατη επέκταση, κυρίως προς τα δυτικά και τα νότια, δημιούργησε νέες συνοικίες στις πλαγιές των λόφων, μέχρι το λιμάνι του Ουσί, που συνδέεται με την πόλη μέσω τελεφερίκ. Στη Λωζάννη η Ελβετία είναι Γαλλόφωνη. Η Συνθήκη της Λωζάννης ήταν μια συνθήκη ειρήνης που έθεσε τα όρια της σύγχρονης Τουρκίας. Υπογράφηκε στις 24 Ιουλίου 1923 από την Ελλάδα, την Τουρκία και τις άλλες χώρες που πολέμησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την Μικρασιατική εκστρατεία (19191922)ήταν μια αναπροσαρμογή της Συνθήκης των Σερβών.  Η λίμνη της Λωζάννης πανέμορφη προσφέρεται για πολλές δραστηριότητες άθλησης χειμώνα-καλοκαίρι.

Συνεχίσαμε για τηγραφική Βέρνη, την πρωτεύουσα της Ελβετίας. Ο θρύλος λέει πως ο δούκας του Τσέρινγκερ, Μπέρτολντ Ε’, αποφάσισε να δώσει στον νέο οικισμό, του 1191, το όνομα του ζώου που θα σκότωνε στο επόμενο κυνήγι του. Επειδή, λοιπόν, σκότωσε μια αρκούδα «μπερ», ονόμασε την πόλη Μπερν. Αφήσαμε το λεωφορείο στο Μπερενγκράμπεν, όπου βρίσκονται οι τάφροι στις οποίες κρατούνται μέχρι και σήμερα οι αρκούδες. Ακολούθως περάσαμε τη γέφυρα Νίντερμπρουκε και φτάσαμε στον άξονα της Παλαιάς Πόλης που ξεκινάει στα δυτικά με τον δρόμο Μάρκτγκασε, συνεχίζει στην Κράμγκασε και τελειώνει ανατολικά στην Γκερεχτιγκάιτσγκασε. Στην Κράμγκασε, 49 είδαμε το σπίτι του Αϊνστάιν όπου έζησε από το 1903 έως το 1905 και συνέλαβε τη θεωρία της σχετικότητας, το οποίο αυτή την περίοδο ανακαινίζεται. Το αστρονομικό ρολόι με τις μηχανικές φιγούρες σημαίνει τέσσερα λεπτά πριν από την ώρα. Ήταν η δυτική πύλη της πόλης, αλλά αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή. Στη συνέχεια φτάσαμε στην εντυπωσιακή Πλατεία του Κοινοβουλίου, όπου στεγάζεται η έδρα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης του κράτους. Η περιπλάνησή μας ολοκληρώθηκε με τον καθεδρικό ναό Μίνστερ, χαρακτηριστικό δείγμα ύστερο – γοτθικής αρχιτεκτονικής. Έχει ύψος 100 μ. και είναι η υψηλότερη εκκλησία στην Ελβετία. Γεμάτοι όμορφες εικόνες επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας στο Βάιλ αμ Ράιν για φαγητό και έναν γλυκόύπνο αναπολώντας τόση ομορφιά, ασφάλεια, συγκινήσεις, γεύσεις, συναισθήματα.

Μετά το πρωινό μας την Κυριακή αποχαιρετήσαμε το Βάιλ αμ Ράιν και τους οικοδεσπότες μας τη Μαρία Πασχάλη,τον Θανάση Λούκα και τα υπέροχα παιδιά τους τον Χαράλαμπο, τον Γιάννη και τον Ραφαήλ, ο Ραφαήλ φίλος του Τσιτσιπά, άξιος τεννίστας, του ευχήθηκα να του μοιάσει και να κάνει γνωστή την Κρηνίτσα  στα πέρατα του κόσμου μια μέρα. Τους ευχαριστήσαμε από καρδιάς για την άψογη φιλοξενία, διαμονή & διατροφή,  που μας προσέφεραν και μας έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσουμε την επιχείρησή τους «A X I O N» στο Weil am Rhein, να φιλοξενηθούμε στα δωμάτια του ξενοδοχείου τους, να γευτούμε τις υπέροχες γεύσεις της κουζίνας τους και να επισκεφτούμε τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελβετίας. Ευχηθήκαμε Υγεία – Αγάπη – Πρόοδο – Ευημερία – Ευτυχία &  Ειρήνη σε όλη τη ζωή τους.

Συνεχίσαμε για τη γραφική Λουκέρνη, επισκεφτήκαμε το Μνημείο του Λέοντος της Λουκέρνης ένα γλυπτό, φιλοτεχνημένο από το Μπέρτελ Θόρβαλντσεν, προς τιμήν των Ελβετών Φρουρών που σφαγιάστηκαν από επαναστάτες στις 10 Αυγούστου του 1792 στο Ανάκτορο του Κεραμεικού στο Παρίσι της Γαλλίας, κατά τη Γαλλική Επανάσταση. Στη συνέχειαπερπατήσαμε στην Γέφυρα του Παρεκκλησίου (kappellbrudke) το σύμβολο της Λουκέρνης και την παλαιότερη ξύλινη γέφυρα της Ευρώπης. Είναι μια σκεπαστή πεζογέφυρα χρισμένη τον 14ο αιώνα που ανακατασκευάστηκε μετά από την εν μέρει καταστροφή της από πυρκαγιά το 1993.

Το ταξίδι μας συνεχίστηκε για το Μιλάνο, που είναι το μεγαλύτερο αστικό κέντρο στην Ιταλία με πληθυσμό πάνω από 7 εκατομμύρια. Η πόλη του Μιλάνου είναι συνυφασμένη με την μόδα καθώς είναι έδρα πολλών από τα μεγάλα ονόματα της μόδας, παγκοσμίως. Όμως το Μιλάνο δεν είναι μόνο μόδα, διαθέτει επίσης πολλά μουσεία και μια από της διασημότερες όπερες του κόσμου, την Σκάλα του Μιλάνου την οποία επισκεφτήκαμε. Η Πιάτσα ντελ Ντουόμο είναι η κεντρική πλατεία την πόλης και φυσικά παίρνει το όνομα της από τον επιβλητικό καθεδρικό ναό του Μιλάνου που βρίσκεται επί αυτής. Η πλατεία ήταν γεμάτη από περιστέρια και φυσικά από εκατοντάδες τουρίστες που έβγαζαν  φωτογραφίες, αλλά και ντόπιους καθώς ήταν Κυριακή και απολάμβαναν μια βόλτα στη λιακάδα. Δοκιμάσαμε πίτσα που ως γνωστόν δεν είναι καλύτερη από την πίτσα που κάνουμε στην Ελλάδα και απολαύσαμε ωραία γευστική καρμπονάρα και παγωτό. Στη συνέχεια πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Από το αεροδρόμιο του Μπέργκαμο  προς Θεσσαλονίκη το ρολόι έγραφε 20.50 τοπική ώρα Ιταλίας. Σε δυο ώρες φρτάσαμε στη Θεσσαλονίκη όπου μας περίμενε το λεψφορείο για τα ωραία Τρίκαλα. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία για όλους μας και ευχαριστούμε τον Θανάση και την Μαρία που μας βοήθησαν να την πραγματοποιήσουμε. Τελικά αν πιστέψουμε στα όνειρα μπορούν να γίνουν α λ η θ ι ν ά!!!