Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, Δ/ντρια 9ου Γυμνασίου Τρικάλων
Το γύρισμα του χρόνου το αδιάκοπο μας έφερε και πάλι στην αρχή μιας νέας περιόδου της ζωής μας, την οποία ο άνθρωπος ονομάζει «συμβατικά» Νέον Έτος. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και την άλλη ημέρα, την πρώτη του νέου έτους, ανταλλάσσουμε με τα παιδιά, τους συγγενείς, τους φίλους μας, θερμές ευχές: «Χρόνια Πολλά!- Με υγεία και ευτυχία ο Καινούριος Χρόνος!- Ευτυχές το Νέον Έτος!» κ.τ.λ. Προσπαθούμε, δηλαδή κατά κάποιο τρόπο, να «καλοπιάσουμε» το νέο έτος , ώστε να μας φέρει αυτό όσα ματαίως περιμέναμε να μας χαρίσει το παλαιό…Να μας χαρίσει; Μα τίποτε δεν θα μας προσφέρει χωρίς μόχθο η ζωή! Τίποτε δηλ. το σπουδαίο, το ενάρετο, το ηθικό. Η ευλογημένη από το θεό εργασία, ο άγιος μόχθος του ανθρώπου, θα ικανοποιηθεί στο μέτρο και την έκταση, που η αγαθότητα του Θεού γνωρίζει. Νέο Έτος! Νέα εξόρμηση με στόχο τη βελτίωσή μας, τον εξανθρωπισμό μας. Νέος μόχθος στην υπηρεσία της αρετής, των συνανθρώπων μας, στην υπηρεσία του καθήκοντος, της κοινωνίας. Μόχθος σίγουρα αποδοτικός και καρποφόρος.
Οι μαθητές του Πυθαγόρα, όταν επρόκειτο να κοιμηθούν έκαναν τον απολογισμό της ημέρας στους εαυτούς τους! Απολογισμό ο καθένας από μας πρέπει να κάμει στον εαυτό του για τις πράξεις και τις παραλείψεις του και να επαναλάβει με τους Πυθαγορείους εκείνους: «Τι παρέβην; Τι δ’ έρεξα; Τι μοι δέον ουκ ετελέσθη;». Ο απολογισμός αυτός θα μας ωφελήσει πολύ. Θα μας βοηθήσει τώρα στην αρχή του νέου έτους να αποφύγουμε σφάλματα του παρελθόντος, να επαναλάβουμε ό,τι καλό πραγματοποιήσαμε κατά τη διάρκειά του και να προγραμματίσουμε το έργο μας κατά «τον νέον ενιαυτόν της Χρηστότητας».
Είναι αλήθεια ότι από τη στιγμή που ο «Άναρχος άρχεται και ο Λόγος σαρκούται», δηλαδή από τη στιγμή της γέννησης του Χριστού, ο χρόνος παίρνει πια αιώνια σημασία. Γίνεται χρόνος Χάριτος, πνευματικής ανορθώσεως, συνεχούς αγώνος για την ψυχική μας αναμόρφωση και κατάρτιση. Έτσι ο χρόνος παίρνει αξία υπέρμετρη και υπέρχρονη, αληθινά αιώνια. Ποτέ λοιπόν οι καιροί δεν περιέκλειαν μια τόση αφθονία χαρίτων και δυνατοτήτων, αυξήσεως και καρποφορίας πνευματικής, όσον οι μεταχριστιανικοί καιροί. Αλλά ακριβώς γι΄ αυτό, είναι ανάγκη αξιοποιήσεως του χρόνου. Να το κάνουμε αυτό τώρα, αυτή τη στιγμή, γιατί αύριο μπορεί να είναι αργά. Να αξιοποιούμε επωφελώς για τον εαυτό μας και τους άλλους και την μικρότερη χρονική στιγμή αυτής της ζωής!
Με γνώμονα, λοιπόν, το πνεύμα αυτό και μέσα στα πλαίσια της συνεχούς κλήσεως και αναμορφώσεως, καλούμαστε όλοι, να συνεχίσουμε τον όμορφο αγώνα στο έργο της ζωής μας και κατά το ανατείλαν νέο έτος: κάνουμε τον απολογισμό του έργου του ο καθένας κατά το έτος που έληξε και παράλληλα ετοιμαζόμαστε, συστηματικά και αδιαλείπτως, ώστε να πετύχουμε κι από δω και πέρα τους υψηλούς μας στόχους. Καλή χρονιά και ευλογημένη!