Δημήτρης Νούλας : Κάποτε…. και… Σήμερα….

234457766

Όταν φτάνεις στα πρώτα …ήντα, οι θύμισες κυκλώνουν και χαιδεύουν ειδικά στιγμές όπως οι εθνικές γιορτές, τότε που μαθητούδι του 3ου Δημοτικού Τρικάλων με το κοντό παντελονάκι φορώντας εκείνο το πηλίκιο με την κουκουβάγια καμάρωνα στη σειρά , κοντούλης στο τέλος … (όχι ότι τώρα ψήλωσα) γεμάτος περηφάνια, γιατί με το νου της πεμπτοέκτης τάξης πίστευα πως αποδίδω τιμή σε ήρωες σε αγωνιστές , όπως ο παππούς μου, όπως οι παππούδες και γιαγιάδες πολλών πολλών Ελλήνων….

Χαιρόμουν και καμάρωνα που με χειροκροτούσαν , λες και είχα κατακτήσει την πρώτη θέση. Οι ήχοι από τα εμβατήρια ακόμη και σήμερα μου δίνουν μια άλλη αίσθηση. Ο εθνικός ύμνος με ανατριχιάζει όπως και τότε που ήμουν παιδαρέλι της πεμπτοέκτης….

Τη σημαία που την αγγίζαμε όταν ο σημαιοφόρος πέρναγε, νιώθοντας όλοι ,ότι στη θέση του ο καθένας μας την κρατάει ψηλά!!

Έχω φωτογραφίες που τέτοιες μέρες τις «χαϊδεύω» είναι ασπρόμαυρες μα βγάζουν πιότερο χρώμα από τις σημερινές….

Έμαθα να αγαπώ την πατρίδα μου και μέσα από τα λιγοστά βιοτικά αγαθά , να μην απαιτώ , γιατί κατάλαβα πως η πατρίδα μου είμαι εγώ και ότι χωρίς εμένα δεν υπάρχει… κι αν την υπερασπίζομαι (όχι μόνο με τα οπλικά συστήματα) αλλά και με τις πράξεις μου στην καθημερινότητα, είναι γιατί σέβομαι την ιστορία της, τον πόνο , τα βάσανα, τις κακουχίες χιλιάδων ακάματων Ελλήνων, τα φωτισμένα πρόσωπα τους.

Η ιστορία που γράφεται είναι με τα χέρια του καθένα από εμάς. Οι παλιότεροι την γράψανε βάλανε το λιθαράκι τους πάνω στο πελώριο κάστρο που λέγεται Ελληνική ιστορία.

Σήμερα…..

Ρε…. τι παραμύθια μας λες τώρα…. εμείς να περνάμε καλά. Να γεμίζουμε με θετική ενέργεια, να καμωνόμαστε με selfie , να κάνουμε παρελάσεις , με τα ίδια κείμενα που διαβάζονται νωχελικά για να περάσει η ώρα, να δείξουμε συνολάκια….. με τα μέσα ενημέρωσης να γεμίζουν με εικόνες που «πουλούν» και γεμίζουν τη διαφημιστική πίτα, με επισήμους να είναι στο ίδιο σκαλοπάτι ανισότητας με το λαό, με έχοντες το γενικό πρόσταγμα να τυποποιούν τον ηρωισμό, κι όλοι μαζί με τη φωνή της Βέμπο να αναφωνούμε…. Παιδιά της Ελλάδος παιδιά που…. πολεμήσατε για να δοξαστούμε εμείς, μέσα από τα καφέ ,τα τσιπουράδικα τις ταβέρνες… για τα χρόνια πολλά για το καλό της μέρας για τη γαλανόλευκη……

Άραγε μια μέρα (αν υπάρχουμε σαν εθνική οντότητα…) θα καταφέρουμε να κάνουμε μια ΣΙΩΠΗΛΗ παρέλαση;….

ΥΓ Μετά την επιτυχημένη παρέλαση ας πάμε κι ένα περίπατο….!!!!

.