Όταν πριν μια βδομάδα περνούσα τη διαδρομή Τρικάλων Καρδίτσας παρατήρησα ένα υπερυψωμένο «χαυλιόδοντα»..!!! Αναρωτήθηκα τι να ναι αυτό το κατασκεύασμα. Δεν έδωσα συνέχεια στην (ανίερη) σκέψη μου…
Και μια Κυριακή του Μάρτη και μια σαρακοστή… έλαβα την αποστομωτική απάντηση!!!
Είναι το ηρώο τιμής και μνήμης για τους νεκρούς και πολεμήσαντες στις 9 Μαρτίου1941 στο ύψωμα 731. Είναι η απόδοση τιμής στους τοπικούς μας ήρωες!!!!
Το «ανάποδο» με έπιασε… πήρα το λαπ-τοπ ανά χείρας , ταμπουρώθηκα κι άρχισα να ρίχνω πληκτρολογούσες γραφίδες….
Ποια τιμή;;; ποια μνήμη κύριοι;;;;;!!!!!!!!!!!!!!
Ένα τέτοιο μνημείο έπρεπε στους ήρωες μας; Τέτοιος τρόπος απόδοσης τιμών; Στις μέρες μας; Μαζεμένους χαλίφηδες και υποψήφιους χαλίφηδες επιθυμούν οι ψυχές τους;;; Ελικόπτερο κατέφθασε στην πόλη μας να μεταφέρει τους βεζίρηδες για να «τιμήσουν» τα ιερά και όσια αυτού εδώ του λαού, τούτου εδώ του τόπου;; Πιότερο την δική τους εγωπάθεια, την δική τους αυταρέσκεια θέλησαν να τιμήσουν…
Ο φόρος τιμής δεν κλείνεται σε ένα μνημείο, μα είναι διαρκής αέναος και βαθιά ριζωμένος στην ψυχή. Το τσιμέντο παραμένει άψυχο….
Τη μέρα που τα αμούστακα παιδιά και οι οικογενειάρχες της περιοχής μας πήραν την ευχή της μάνας, φίλησαν γυναίκες και παιδιά που δε θα ξανάβλεπαν και με χαμόγελο έτρεξαν στο κάλεσμα να φυλάξουν το ελληνικό χώμα από τον εχθρό, την ημέρα που ύψωναν την σημαία του 5ου Συντάγματος και την κράτησαν με το αίμα τους όρθια ψηλά στο ύψωμα 731, οι άνθρωποι αυτοί ούτε καν σκέφτηκαν για μνημεία για παράτες για στεφάνια για….. για…
Μόνο ένα είχαν μέσα στον καθάριο νου τους… Να αναπνέουμε οι Έλληνες όλοι τον αέρα της ελεύθερης πατρίδας μας, να πατάμε το χώμα της ελεύθερης Ελλάδας, να μυρίζουμε τον μυρωδάτο αέρα της άνοιξης…!!!
Σα να τους ακούω σήμερα …σα να τους βλέπω να χασκογελούν αλλά και να δακρύζουν μαζί με την κατάντια μας… Γι αυτούς αφήσαμε τα κόκκαλα μας εκεί ψηλά;..γι αυτούς που πουλούν τα πάντα, ώστε να κρατήσουν το ίδιο όφελος; Γι αυτούς που σπαταλούν χρήματα στο θεαθήναι, ενώ δεν υπάρχουν εμβόλια για τα ελληνόπουλα;…
ΟΙ ήρωες μας ήταν πάνω από όλα ηγέτες των παθών τους, ηγέτες των ατομικών τους φιλοδοξιών, που τις έθαβαν όπως θάφτηκαν ή χάθηκαν οι ίδιοι στο 731.
Ένα μα ένα τέτοιον ηγέτη ένα μα ένα τέτοιο τοπικό άνδρα να μην έχει τούτος ο τόπος που να είναι σε θέση να στηρίξει το δίκιο να υπηρετήσει τη δικαιοσύνη απέναντι στον Έλληνα;;;;
Κλείνω με τα λόγια του Στρατηγού Μακρυγιάννη…. « Τέτοια αρετή έχουν, τέτοια φώτα μας δίνουν…»
Δημήτρης Κ. Νούλας