Θανάσης Παπαδής
papadis@pegasus.gr
Τρέχουν τώρα στην κυβέρνηση και ρίχνουν στο τραπέζι όλα τα ανοικτά ζητήματα, για να σώσουν οτιδήποτε σώζεται. Φαίνεται ότι το πάθημα δεν έγινε μάθημα σε μερικούς. Η επίσκεψη της τρόικας στην Αθήνα στις 16 Ιανουαρίου έχει αναγκάσει τους υπουργούς να κλείσουν γρήγορα όλες τις εκκρεμότητες, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα αντιμετωπίσουν τους ελεγκτές και η συνάντηση αυτή κάθε άλλο παρά ευχάριστη θα είναι.
Κατά την τελευταία επίσκεψη της τρόικας στην Αθήνα το μήνυμα φεύγοντας ήταν σαφές: «Οταν πατήσουμε ξανά ελληνικό έδαφος θα πρέπει να έχουν γίνει πράξη όσα έχουμε συμφωνήσει, τουλάχιστον σε νομοθετικό επίπεδο».
Και όμως στο μεσοδιάστημα, κάτι οι γιορτές, κάτι το ποιος θα είναι πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ, κάτι η ημερομηνία των εκλογών, οι προτεραιότητες της κυβέρνησης έμειναν πίσω. Και τώρα φοβούμενοι πως θα ξαναδούν και πάλι το ίδιο έργο με αυτό του διμήνου Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου… «τρέχουν».
Είναι σίγουρο πως η Ελλάδα δεν έχει πλέον την πολυτέλεια του χρόνου. Πρέπει να κάνει πράξη αυτά που συμφωνεί, ανεξάρτητα αν τα δέχεται ή όχι και σε ποιο βαθμό. Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος. Αν υπήρχε αποφασιστικότητα μπορεί κάποια μέτρα να ήταν καλύτερα και λιγότερο επαχθή για τους πολίτες.
Όμως η προηγούμενη κυβέρνηση και σε κάποιο βαθμό και η παρούσα, είχαν την αναβλητικότητα ως δεύτερη φύση τους.
Το ερώτημα όμως που απασχολεί όλους είναι τι γίνεται τώρα… Η απάντηση είναι ιδιαίτερα δύσκολη, αν υπάρχει βέβαια. Από τη μία η κυβέρνηση έβαζε φόρους, όταν τα έβρισκε δύσκολα, και από την άλλη έβλεπε την ύφεση να βαθαίνει και τα δημόσια έσοδα να μειώνονται.
Η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων πολιτών έχει εξαντληθεί. Είναι αδύνατο στους περισσότερους να δουν το εισόδημά τους, που έχει συρρικνωθεί επικίνδυνα, να συνεχίσει να μειώνεται, αφού η φτώχεια θα τους χτυπήσει την πόρτα, αν δεν τους την έχει χτυπήσει ήδη.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να βρει άλλες πολιτικές και άλλους τρόπους προκειμένου η χώρα να βγει από το τέλμα.
Ο πρώτος είναι να μπορέσει να αποκαταστήσει το κλίμα εμπιστοσύνης στην αγορά. Είναι εύκολο αυτό; Και βέβαια όχι. Όσο λαμβάνονται μέτρα επί μέτρων, δεν πρόκειται να συμβεί, αλλά αν δεν συμβεί η ανασφάλεια θα αυξάνεται και η οικονομία θα βυθίζεται στην ύφεση.
Επίσης ένα ζήτημα που έχει μείνει στην κυριολεξία στο απυρόβλητο είναι η μείωση της φοροδιαφυγής. Υπάρχουν πολίτες σ’ αυτή τη χώρα -και είναι πολλοί- που συνεχίζουν τα φοροδιαφεύγουν. Τα βήματα προς την κατεύθυνση αυτή είναι -στην καλύτερη περίπτωση- λίγα αν όχι ανύπαρκτα.
Η κυβέρνηση έχει καθυστερήσει πάρα πολύ και η προσπάθειά της πάνω σ’ αυτό το θέμα, θα πρέπει να έχει δύο άξονες: Ο ένας είναι η αναδιοργάνωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και ο άλλος η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου. Όσο σκληρό κι αν είναι, χωρίς να υπάρχουν ποινές στους παραβάτες δεν πρόκειται να υπάρξει αποτέλεσμα. Όσο υπάρχουν «παράθυρα» στο νόμο, πάντα οι παραβάτες θα τα βρίσκουν και θα τα χρησιμοποιούν.
Η Ελλάδα δεν έχει πλέον κανένα περιθώριο. Οι πολιτικές που πρέπει να ακολουθηθούν είναι δεδομένες, όπως δεδομένο είναι πως αν συνεχίσουν να κόβουν μισθούς, συντάξεις και να βάζουν νέους φόρους, το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς το αντίθετο από το επιδιωκόμενο.