Δεν τα έχουν μετρήσει καλά…

Ενώ η χώρα βυθίζεται ευρισκόμενη ταυτόχρονα και εκτός μνημονιακού δανεισμού και εκτός αγορών, ενώ πληθαίνουν οι φωνές που σημειώνουν τον κίνδυνο να καταρρεύσει, βαλτωμένη σε μια ισχνή ανάπτυξη και μπλοκαρισμένη από την τακτική των θανατηφόρων υπερπλεονασμάτων και την αδυναμία προσέλκυσης επενδύσεων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δείχνει για άλλη μια φορά ότι παίζει επικοινωνιακά, και μόνο, με τη σταθερότητα στη χώρα και τις προοπτικές της.

Το δόγμα Πολάκη-Παπαγγελόπουλου αναδεικνύεται σε σανίδα σωτηρίας για μια κυβέρνηση που δύο χρόνια τώρα αλλάζει αδιάκοπα ατζέντα προσπαθώντας να επιπλεύσει και παρ’ όλα αυτά βρίσκεται σταθερά 10%-12% πίσω από τη ΝΔ. Δεν διδάσκεται εν ολίγοις από τίποτα. Το δόγμα είναι απλό και ολοκληρωτικής έμπνευσης. Ψάχνουμε για στοιχεία και αν δεν βρούμε, δεν πειράζει. Κατηγορούμε πολιτικά στελέχη, φυλακίζουμε κάποιους έστω και για λίγο αν μπορούμε και πάμε σε εκλογές αναβιώνοντας το δήθεν δίλημμα «παλιό ή νέο», «λαμόγια ή αμόλυντοι». Απλή τυχοδιωκτική σύλληψη που ίσως πιάνει σε ένα ακροατήριο που εκπαιδεύτηκε να ζητάει «αίμα» και να μη νοιάζεται για το πού πάει η χώρα ή και να κλείνει τα μάτια εκεί που η αριστεροσύνη και η ευαισθησία καταρρέουν (π.χ. κολαστήριο της Μόριας).

Ξεχνά ή αυταπατάται η κυβέρνηση σε πολλά σημεία.

Πρώτον ξεχνάει ότι συμπληρώνει ήδη τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης του τόπου και στα μάτια μίας συντριπτικής πλειοψηφίας εκφράζει το πιο παλιό από το παλιό, έναν επικίνδυνο λαϊκισμό και μια συνεχή ροπή προς τη ψευδολογία, το μίσος, την πόλωση. Δεν βρισκόμαστε στον Ιανουάριο του 2015 πια, δυστυχώς για όσους έδειξαν ότι η ελπίδα που ερχόταν μετατράπηκε σε 3ο μνημόνιο, διαρκή εποπτεία, παραπέρα φτωχοποίηση, μέτρα που δεν θα τολμούσε να πάρει άλλη κυβέρνηση.

Δεύτερον, ξεχνάει και νομίζει ότι ξεχνάμε και εμείς πως ό,τι κατήγγειλε αποδείχτηκε αέρας. Ας θυμηθούμε πόσα φοβερά και τρομερά είχαν γραφτεί και είχαν ειπωθεί για τη λίστα Λαγκάρντ και τη λίστα Μπόργιανς. Ακούτε τίποτα τώρα; Γιατί άραγε δεν κατέληξαν σε Προανακριτική για το «Ερρίκος Ντυνάν» και το παραπέμπουν στη Δικαιοσύνη, που σημαίνει ότι θα ξαναεπιστρέψει στη Βουλή, αφού εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα. Παιχνίδια δηλαδή για να συντηρείται απλά ένα κλίμα. Αυτό που όλοι γνωρίζουν, αντίθετα, είναι πως η διερεύνηση των δραστηριοτήτων Τσοχατζόπουλου και το ότι βρέθηκε φυλακή ήταν αποτέλεσμα πρωτοβουλιών των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ότι ακόμα και η διερεύνηση όσων αφορούσαν τον Γιάννο Παπαντωνίου ξεκίνησε από άλλους.

Τρίτον: Δεν μπορούν να κρύψουν ότι δεν τους ενδιαφέρει καθόλου η πραγματική διερεύνηση σκανδάλων. Αν τους ενδιέφερε, για το αδιαμφισβήτητο σκάνδαλο π.χ. της Novartis, θα προχωρούσαν σε κινήσεις κατά της εταιρείας, που γνωρίζει μέρες κερδοφορίας τα τελευταία χρόνια. Θα άρχιζε από τους 4.500 γιατρούς που εμπλέκονται σε «μιζάρισμα», «ξέπλυμα μαύρου χρήματος». Δεν κάνουν τίποτα από αυτά, και γιατί δεν θέλουν να τα χαλάσουν μ’ αυτούς αλλά και γιατί τους ενδιαφέρει βασικά αν μπορούν να διασύρουν κανένα πολιτικό στέλεχος της αντιπολίτευσης. Αυτό φέρνει πιθανά ψηφαλάκια ή έστω συσπειρώνει τους ίδιους.

Τέταρτον: Τους διαφεύγει ότι άνοιξαν έναν κύκλο για εκλογικές σκοπιμότητες που δεν θα τον κλείσουν οι ίδιοι.Η νέα Κυβέρνηση δεν θα αποτελείται από διαθέσιμους για συγχωροχάρτια και έχουν εντοπίσει ήδη σκελετούς του ΣΥΡΙΖΑ, αφού σε αρκετές περιπτώσεις τα λένε μόνοι τους. Για σκεφτείτε τίτλους: Τι ειπώθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο για Σόρος και «μιζαρίσματα», οι αθλιότητες στην ΕΡΤ, που αλληλοκαταγγέλλονται από διαφορετικές ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ, το 1,6 δισ. ευρώ για τους μετανάστες και πρόσφυγες και πού πήγαν, τα νταλαβέρια Καμμένου με Σαουδική Αραβία, οι σχέσεις και οι συνομιλίες του ίδιου με τον βαρυποινίτη, τα 650 εκατ. ευρώ για την παράταση στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» κ.ά.

Δεν τα έχουν λοιπόν μετρήσει καλά στον ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν θα κερδίσουν πόντους και θα βρεθούν στο κανναβάτσο και θα καταγραφούν ως δύναμη κοροϊδίας. Δείτε άλλωστε πόσο κοροϊδεύει τους συνταξιούχους για το θέμα των προσφυγών. Εκτός και αν έχει πάρει απόφαση να βάλει φουρνέλο χάνοντας όσο και αν κοστίσει στη χώρα, αρκεί να υπονομεύσει προκαταβολικά την επόμενη κυβέρνηση.

Όλα όμως εδώ πληρώνονται. Γιατί ας μη γελιούνται. Όλοι καταλαβαίνουν ποιοι παίζουν με το μέλλον της χώρας και αναβιώνουν τον κίνδυνο μιας χρεοκοπίας.

του Ζαχαρία Ζούπη

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο