Η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή. Πριν ένα και πλέον χρόνο ο Δήμαρχος ανέθεσε την «ανακατασκευή» της Κεντρικής Γέφυρας της πόλης στον Σαράντη. Η εταιρία του (ΤΥΡΑΣ Α.Ε.) έδωσε μερικές πενταροδεκάρες, προφανώς για να έχει και φοροαπαλλαγές, και… ανακατασκεύασε την ιστορική Γέφυρα, στην κατάσταση που τη βλέπουμε σήμερα. Ψυχρή και αλλοιωμένη, χάνοντας την ομορφιά και την ανθρωπιά που διέθετε προηγουμένως. Ίσως αυτά όμως να είναι ψιλά γράμματα για την αισθητική των ανθρώπων του χρήματος και της εξουσίας, Παπαστεργίου και Σαράντη.
Αλλά το θέμα μας εν προκειμένω δεν είναι αυτό. Αλλά το γεγονός που ο Παπαστεργίου είδε την «ανακατασκευή» ως ευκαιρία ν’ αφιερώσει την ίδια τη Γέφυρα στους Αδελφούς Σαράντη και να τους κηρύξει ευεργέτες της πόλης των Τρικάλων! Έτσι, χωρίς να γίνεται καμιά μνεία πουθενά της πλούσιας ιστορίας της Γέφυρας και ούτε καν του ονόματος του εξέχοντος Γάλλου μηχανικού που τον 19ο αιώνα κατασκεύασε τη Γέφυρα, εντοίχισε πάνω στη Γέφυρα επιγραφή της εταιρίας Σαράντη!!
Η πρόκληση Παπαστεργίου προς όλους εμάς τους Τρικαλινούς ήταν βαρειά. Με την κίνησή του αυτή ο κ. Παπαστεργίου, χωρίς να γνωρίζουμε αν ενδεχομένως ξοφλούσε και δικά του προσωπικά γραμμάτια στους Σαρανταίους, αλλά πάντως αγνοώντας και προσβάλλοντας βάναυσα την αξιοπρέπεια και τα συναισθήματα όλων μας, φύτεψε το όνομα του γνωστού μεγαλοτυρέμπορου στο πιο κεντρικό και εμβληματικό σημείο της πόλης μας.
Η πρόκληση, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν έμεινε αναπάντητη. Συμπολίτες μας, που προφανώς θέλησαν να σώσουν την τιμή όλων μας, μπουγέλωσαν με κόκκινη μπογιά την ανίερη επιγραφή Παπαστεργίου.
Ο Δήμαρχος, που πάντως δεν στερείται ευφυϊας, έπιασε αμέσως το μήνυμα και τη μεγάλη οργή των Τρικαλινών, που ήταν έτοιμη να εκραγεί, για την απαράδεκτη, αντιδραστική και εθελόδουλη πράξη για δήμαρχο. Έκανε πίσω και ανακοίνωσε ότι δεν θα ξανατοποθετήσει την υπέρ Σαράντη επιγραφή, αλλά στο εξής οι επιγραφές στους δημόσιους χώρους θα περιλαμβάνουν πλήρες ιστορικό.
Στην πραγματικότητα ελίχτηκε. Περίμενε να περάσει λίγος καιρός και να καταλαγιάσει ο θυμός και η οργή των συμπολιτών του. Η ιδέα του όμως (ίσως και το ανεξόφλητο γραμμάτιο, αλλά σίγουρα ο αντιδραστικός ιδεολογικός προσανατολισμός του) δεν εγκαταλείφτηκε ποτέ!
Και ξαναχτύπησε πρόσφατα! Με νέο κόλπο-σόφισμα. Τοποθετώντας πινακίδα, όπου μαζί με τις αναφορές στις ιστορικές στιγμές της Γέφυρας,διαφημίζεται και η ΤΥΡΑΣ Α.Ε. του Σαράντη! Κάτι που βέβαια δεν έκανε για κανένα άλλο δημόσιο χώρο ή μνημείο, όπως είχε υποσχεθεί.
Αντί επιλόγου
à Είναι φυσικό πως ο ελιγμός Παπαστεργίου και η τοποθέτηση της νέας, πράγματι καλαίσθητης, πινακίδας αποτελεί μια κουτοπόνηρη κίνηση του Δημάρχου για να… μείνει ο Σαράντης στη Γέφυρα (και την Ιστορία)!
à Βλέπουμε ο Παπαστεργίου όχι μόνο να υποτιμά τη νοημοσύνη των Τρικαλινών, αλλά και να συνεχίζει να αγνοεί τα συναισθήματά τους και να εμμένει, επιμένοντας παντί τρόπω Σαράντη, μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται!
à Κάποτε οι κυβερνήσεις της δεξιάς, κόντρα στα συναισθήματα του λαού, έστηναν και ξαναέστηναν στο κέντρο της Αθήνας το άγαλμα του ιμπεριαλιστή Τρούμαν,το οποίο όμως οι πολίτες γκρέμιζαν!
à Πιστεύει στ’ αλήθεια ο κ. Παπαστεργίου ότι οι Τρικαλινοί πολίτες δεν θ’ αντιδράσουν στη νέα πρόκληση που υφίστανται από τον Δήμαρχο;
à Σε κάθε περίπτωση η Δημοτική Αρχή, αλλά και οι αντιπολιτευόμενες δημοτικές παρατάξεις με απόφασή τους πρέπει να πάρουν πίσω το ανοσιούργημα που συντελείται στην Κεντρική Γέφυρα. Το θέμα είναι μείζον, γιατί αφορά την αξιοπρέπεια της πόλης και των πολιτών της!