Ως συνήθως οι απεργίες και τα συλλαλητήρια στα Τρίκαλα, δεν είχαν κόσμο ( εκτός από την απεργία για το νομοσχέδιο Γιανίτση) και συνέχισαν την παράδοση των σκόρπιων διαδηλώσεων.
Σιγά μην πείσουν τους δημοσίους υπαλλήλους να κάνουν απεργία, πόσο μάλλον να κατέβουν και στην πλατεία να διαδηλώσουν.
Από την άλλη πλευρά, σιγά μη συγκινήθηκε η κυβέρνηση με τις διαδηλώσεις αυτές που έγιναν προχθές.
Νομίζουμε, ότι τα συλλαλητήρια αυτά, περισσότερο έγιναν για τα μάτια του κόσμου, για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους τα συνδικαλιστικά επιτελεία και τίποτε περισσότερο.
Αυτή την έννοια έχουν άλλωστε τέτοιου είδους απεργιακές (υποτίθεται) κινητοποιήσεις, γιατί αν ο κόσμος πίστευε, ότι θα κάνει απεργία, τέτοια, που θα ταράξει την κυβέρνηση και που θα την έβαζε να σκεφτεί διαφορετικά, με την πραγματική πίεση που θα της ασκούσαν, τότε όλοι θα απεργούσαν και όλοι θα βρισκόταν στις πλατείες.
Όταν πιστεύουν, όμως ότι κανένα αποτέλεσμα δεν θα έχει η απεργία, παρά μόνο να χάσουν οι ίδιοι το μεροκάματο, τότε δεν απεργούν με τίποτα!