Μπορούμε να διορθώσουμε την κλιματική αλλαγή;

Τις τελευταίες εβδομάδες, πολύ διαφορετικές χώρες όπως ο Καναδάς και οι ΗΠΑ, το Ιράν, η Τουρκία και η Ελλάδα βίωσαν από τα χειρότερα κύματα καύσωνα, ξηρασιών και πυρκαγιών.Στο  μεταξύ, πρωτοφανείς καταρρακτώδεις βροχές και πλημμύρες έπληξαν την Κίνα και τη Γερμανία.

Αυτές οι καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα έχουν αφήσει δεκάδες ανθρώπους νεκρούς και χιλιάδες άλλους άστεγους, κοστίζοντας παράλληλα δισεκατομμύρια από κατεστραμμένες υποδομές και περιουσίες.

Χθες δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση για το κλίμα από τους επιστήμονες της Διακυβερνητικής Ομάδας για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC). Η έκθεση σήμανε «κόκκινο συναγερμό» για την ανθρωπότητα, τονίζοντας ότι χρειάζεται όλοι να λάβουμε δράση για το κλίμα.

Στην έκθεση η IPPC αναφέρει για πρώτη φορά ότι η κλιματική αλλαγή προκαλείται κατηγορηματικά από τους ανθρώπους και ότι συνδέεται άμεσα με τα ακραία καιρικά φαινόμενα που προκλήθηκαν πρόσφατα σε διάφορες γωνιές του πλανήτη.

Τα άσχημα νέα

Τα τελευταία δεδομένα δείχνουν ότι οι θερμοκρασίες της παγκόσμιας επιφάνειας έχουν αυξηθεί ταχύτερα από το 1970 από ό, τι σε οποιονδήποτε άλλο μισό αιώνα τις τελευταίες δύο χιλιετίες. Και η IPCC προειδοποιεί ότι ορισμένες από τις ζημιές θα είναι μόνιμες: σε δύο δεκαετίες θα αυξηθεί η μέση θερμοκρασία κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου.

Πλησιάζουμε σε διάφορα «σημεία ανατροπής», στα οποία ο πλανήτης υφίσταται απότομες αλλαγές ως απόκριση της υπερθέρμανσης του πλανήτη που δεν μπορούν να αντιστραφούν ό, τι κι αν κάνουμε, όπως με τους πάγους ή τους κοραλλιογενείς υφάλους που εξαφανίζονται.

Τα (κάπως) καλά νέα

Η IPCC υποστηρίζει επίσς ότι ίσως, ίσως ίσως, δεν είναι πολύ αργά για να αποφευχθούν οι χειρότερες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Για να συμβεί αυτό, όμως, ο κόσμος πρέπει να μειώσει κατά το ήμισυ τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα έως το 2030 και όλες οι χώρες να επιτύχουν «καθαρές μηδενικές» εκπομπές – βγάζοντας τόσο άνθρακα από την ατμόσφαιρα όσο χρησιμοποιούν – έως το 2050.

Τι θα χρειαστεί επομένως για να γίνει αυτό πράξη, αναρωτιέται το gzeromdia επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα.

Μεταξύ των χωρών, αναφέρει, οι κυβερνήσεις θα χρειαστεί να συνεργαστούν πολύ πιο στενά από ό, τι είχαν εδώ και πολύ καιρό για να συμφωνήσουν στους τρόπους που μπορούν όλα τα έθνη να συνεισφέρουν – και να διατηρήσουν τέτοιες προσπάθειες με την πάροδο του χρόνου.

Για να τηρήσουν την προθεσμία της IPCC το 2050, οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα πρέπει να πείσουν την Κίνα, η οποία αποτελεί μεταξύ των κορυφαίων ρυπαντών,  να φτάσει στο «καθαρό μηδέν» μια δεκαετία νωρίτερα από ό, τι σχεδιάζει σήμερα το Πεκίνο, και ίσως να προσφερθούν στην Ινδία τα χρήματα που ζητάει εδώ και καιρό το Δελχί για τις φτωχές χώρες που αν και μέχρι τώρα έχουν μολύνει πολύ λιγότερο  τώρα τους ζητείται να μειώσουν τις εκπομπές όσο οι πλούσιες βιομηχανικές χώρες.

Οι Κινέζοι και οι Ινδοί πιθανότατα θα χρειαστούν διαβεβαιώσεις ότι οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι δεν θα κάνουν πίσω αργότερα (όπως οι ΗΠΑ που πρέπει να επανενταχθούν στη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα του 2015 που υπέγραψε ο Ομπάμα, αλλά αργότερα ακυρώθηκε από τον Τραμπ).

Ακτιβιστές για το κλίμαμ όπως η Βανέσα Νακάτε  της Ουγκάντας, υποστηρίζουν ότι τα έθνη στην Αφρική – η οποία μόλις και μετά βίας ευθύνεται για την κλιματική αλλαγή αλλά θα υποστεί μερικές από τις χειρότερες επιπτώσεις της – θα χρειαστούν κίνητρα από πλούσιες χώρες για να επιδιώξουν την πράσινη ανάπτυξη. Το ίδιο και οι κρίσιμες οικονομίες μεσαίου εισοδήματος όπως η Βραζιλία ή η Ινδονησία.

Εντός των χωρών, οι πολιτικοί και οι πολίτες θα πρέπει να βρουν κοινό έδαφος για το κλίμα. Αυτό σημαίνει ότι ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν και τα Κίτρινα Γιλέκα θα πρέπει να βρουν ένα τρόπο να απαλλαγούν από το ντίζελ χωρίς να φορολογούν άδικα τους χαμηλόμισθους εργαζόμενους, αναφέρει το gzeromedia. Στις ΗΠΑ, ορισμένοι Ρεπουμπλικανοί ίσως πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η κλιματική αλλαγή είναι πραγματική και να υποστηρίξουν ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο που δημιουργεί πράσινες θέσεις εργασίας και επενδύει σε βιώσιμες υποδομές, προσθέτει.

Ακόμη και στην Κίνα, όπου η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή είναι λιγότερο διαδεδομένη, ο Σι Τζινπίνγκ γνωρίζει ότι πρέπει να επιτύχει μια ισορροπία μεταξύ καύσης άνθρακα για την οικονομική ευημερία και επενδύσεων σε εναλλακτικές λύσεις για την προστασία των Κινέζων από μια κλιματική δυστοπία, συνεχίζει το gzeromedia τονίζοντας ότι είναι σημαντικό να επιστρατευθεί ο ιδιωτικός τομέας.

Οι κυβερνήσεις δεν ρυπαίνουν τόσο όσο οι εταιρείες, ειδικά αυτές στις χώρες με χαλαρούς κανονισμούς. Οι επιχειρήσεις πρέπει να δεχθούν σημαντική πίεση τόσο από τους νομοθέτες όσο και από τους καταναλωτές ώστε αφενός να μην βάλουν ποτέ τα κέρδη πάνω από τον πλανήτη και ότι και αφετέρου να στραφούν όλες στην ουδετερότητα του άνθρακα.

Επιπλέον, θα πρέπει να μοιράζονται όλη την τεχνολογία που αναπτύσσουν για τον περιορισμό των εκπομπών, ιδιαίτερα τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα.

Είναι ακόμη δυνατή μια τέτοια συνεργασία αυτή τη στιγμή, αναρωτιέται και πάλι το gzeromedia στην ανάλυσή του.

Ο επείγων τόνος στην έκθεση IPCC αυξάνει τα στοιχήματα για τη Σύνοδο COP26 που θα πραγματοποιηθεί στη Γλασκώβη τον Νοέμβριο. Ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία που έχουμε ακόμη για να καταλήξουμε σε μια παγκόσμια συναίνεση για το πώς θα σώσουμε τον πλανήτη από τον εαυτό μας, καταλήγει.

naftemporiki.gr