Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Συγκρατημένα αισιόδοξοι δηλώνουν στην κυβέρνηση για την επικείμενη εκλογή προέδρου Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, υποστηρίζοντας ότι «μπορεί να εκλέξει πρόεδρο». Μάλιστα επισημαίνουν ότι το θέμα δεν είναι στατικά αριθμητικό. Οφείλει – λένε με νόημα- να το «δει» κανείς μέσα στο ευρύτερο πολιτικό κλίμα που θα διαμορφωθεί με βάση την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και τις σχέσεις Ελλάδας και δανειστών.
Αυτά ενώ είναι ανοιχτό και το ενδεχόμενο το ζήτημα της εκλογής προέδρου να τεθεί νωρίτερα από τις αρχές του 2015.Πάντως επιστρατεύοντας την… απλή πρακτική αριθμητική τα πράγματα έχουν ως εξής: Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνουν αθροιστικά 155 βουλευτές στους οποίους συνυπολογίζονται οι Α.Λοβέρδος, Χρ.Αηδόνηςπου προσχώρησαν στην Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ καθώς και ο Δ.Μπριάνης που αντικατέστησε τον Ν.Σταυρογιάννη αφού ό τελευταίος είναι πλέον δήμαρχος στην Λαμία.Σύμφωνα με κοινοβουλευτικές πηγές από την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ θεωρούνται «κλεισμένοι» όσον αφορά το ζήτημα της προεδρικής εκλογής 14 ακόμη βουλευτές από τις υπόλοιπες κοινοβουλευτικές ομάδες εξαιρουμένων φυσικά των Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής.
Αυτά την ίδια στιγμή που το «διαπραγματευτικό δίκτυο» της κυβερνητικής πλειοψηφίας συνεχίζει να … «διπλαρώνει» και άλλους βουλευτές και μάλιστα«χωρίς ταμπού» όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται. Δηλαδή έχουν εξασφαλιστεί οι ψήφοι 169 βουλευτών και αναζητούνται άλλοι 11.Πιο αναλυτικά – και με βάση τις ίδιες πηγές- «σίγουροι» για την προεδρική εκλογή εκτιμούνται οι εξής:
Οι «δεμένοι» με υποχρεώσεις προς την κυβέρνηση: Πρόκειται για τους δύο «πρώην» της Χρυσής Αυγής Στ.Μπούκουρα και Χρ. Αλεξόπουλο και τον πρώην βουλευτή των ΑΝΕΛ Β.Καπερνάρο
Οι «αγχωμένοι». Δηλαδή όσοι δεν βλέπουν θετικά το καθεστώς «πολιτικής αστάθειας» που θα προκύψει από την μη εκλογή προέδρου: Πρόκειται για τους Μ.Ανδρουλάκη, Σπ.Λυκούδη, Γρ.Ψαριανό, και Β.Οικονόμου.
Οι «παραδοσιακοί». Αυτοί που «δε θα μπορέσουν να πουν όχι» εφόσον προταθεί πρόεδρος ευρείας αποδοχής, πόσο μάλλον από τον ευρύτερο χώρο της κεντροδεξιάς. Είναι οι Β.Πολύδωρας, Ν.Κακλαμάνης, Μ.Ιατρίδη, Π.Μελάς, Π.Χαϊκάλης, Γ.Κασαπίδης, Γ.Κουράκος.
Όσον αφορά τους… πολύτιμους 11 βουλευτές που απαιτούνται για την συμπλήρωση του αριθμού των 180 η κυβερνητική πλειοψηφία πρέπει να τους«αλιεύσει» από μία «δεξαμενή» 26 βουλευτών αφού τόσοι (πλην των προαναφερόμενων) βρίσκονται στις κοινοβουλευτικές ομάδας της ΔΗΜΑΡ των ΑΝΕΛ και των 2 κοινοβουλευτικών ομάδων των ανεξάρτητων. Οι μόνοι που έχουν αποκλειστεί ως πιθανοί υποστηρικτές μιας προεδρικής εκλογής είναι οι ανεξάρτητοι Θ. Παραστατίδης, Π. Μουτσινάς, Ο.Βουδούρης καιΘ.Τζάκρη, ενώ – «δύσκολα αλλά συζητήσιμος» θεωρείται ο Μ.Μπόλαρης, ακόμη και ο Π.Τατσόπουλος παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις του.
Το εγχείρημα αποτιμάται – από κυβερνητικές πηγές- ως «σχετικά δύσκολο»όμως κάθε άλλο παρά αδύνατον. Καταρχήν γιατί δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο «κεντρικής» συμφωνίας με την ΔΗΜΑΡ για την αποφυγή των πρόωρων εκλογών αλλά κυρίως γιατί οι 3 αυτές κοινοβουλευτικές ομάδες παρουσιάζουν πλέον ελάχιστη έως ανύπαρκτη συνοχή.
Αξίζει εδώ να υπενθυμίσουμε τον τελευταίο(σιβυλλικό) δημόσιο σχολιασμό που υπήρξε για το θέμα από την πλευρά τηςΔΗΜΑΡ: «Η εκλογή προέδρου δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως διαδικαστικό ζήτημα, ούτε να αποσυνδέεται από τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις. Με βάση του παρόντες κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς, αν δεν αλλάξουν οι ασκούμενες πολιτικές δεν είναι δυνατόν να προκύψει η απαιτούμενη προεδρική πλειοψηφία»