«Ήμουνα νιός και γέρασα» λέει πολύ σοφά η παροιμία και κάτι τέτοιο βρίσκει εφαρμογή πολλές φορές και στην καθημερινότητα μας. Όπως για παράδειγμα με την «πολύπαθη» οδό Λάμπρου Κατσώνη στη συνοικία της Αγίας Μονής, όπου δεν είναι η πρώτη φορά που γράφουμε κάτι σχετικό μ’ αυτό. Απλά κάθε φορά που βρέχει, έρχεται να μας θυμίσει το «χάλι» που επικρατεί και τις «κούφιες» υποσχέσεις όλων των πολιτικών πως από αύριο κιόλας μπαίνει σε εφαρμογή η αποκατάσταση του οδοστρώματος.
Τριάντα χρόνια πάνε τώρα που ο συγκεκριμένος δρόμος, στο σημείο της συνάντησης του με την οδό Πυργετού, παρουσιάζει αυτή την εικόνα που επιδεινώνεται τραγικά με τα νερά όταν βρέχει κι τριάντα χρόνια τώρα ακούμε όλες τις δημοτικές αρχές που πέρασαν πως το έργο πρέπει πάση θυσία να γίνει. Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έδωσε λύση στο τεράστιο πρόβλημα της περιοχής και ας ακούνε διάφορα.