Aθανάσιος Νάστας : Συνδικαλιστικός Μπάκακας Συριζαίων

nastas 6

Μια φορά και έναν καιρό το 2011 το Υπουργείο Παιδείας δεν κατάφερε να συγκροτήσει νόμιμο Συμβούλιο Επιλογής Διευθυντών για τα Γυμνάσια και τα Λύκεια του νομού Τρικάλων.

Και επειδή όλα τα παράδοξα ανθίζουν στη χώρα μας, το Διοικητικό Δικαστήριο κατόρθωσε μετά από τέσσερα χρόνια να ακυρώσει τις ως άνω κρίσεις και να διατάξει την επανάληψη της διαδικασίας το 2015, όταν έχει πλέον εκπνεύσει η θητεία των διευθυντών που επιλέγηκαν το 2011!!!

Εξόχως θεοπάλαβα δεν εξαιρούνται από την επανάληψη της διαδικασίας οι ήδη συνταξιούχοι διευθυντές, όπως και ο γράφων.

Λέγεται ότι απέστειλαν προσκλήσεις και στα κοιμητήρια του νομού, σε όσους δηλαδή διευθυντές χλευάζουν ουρανόθεν τη διοικητική, δικαστική και εκπαιδευτική μας κακομοιριά.

Και σαν να μην έφθαναν οι παραπάνω φαιδρότητες, για να γελάσει και «το παρδαλό κατσίκι», η συνδικαλιστική παράταξη «Πρωτοβουλία Καθηγητών» νομού Τρικάλων, που πρόσκειται στο ΣΥΡΙΖΑ, διαβεβαιώνει σε δημοσίευμά της με πανηγυρική μοχθηρία:

« Εάν επαναληφθεί η διαδικασία, εμείς δηλώνουμε, πως θα βαθμολογήσουμε με άριστα όλους τους συναδέλφους, εκτός από αυτούς που έδειξαν με την συμπεριφορά τους και τις αποφάσεις τους πως είναι κατά των συναδέλφων και του κλάδου» (για τα σημεία στίξης και την ορθογραφία του κειμένου η ευθύνη ανήκει στους εκπαιδευτικούς συντάκτες του).

Το κείμενο από μόνο του διαλαλεί συνδικαλιστική ανηθικότητα και ηλιθιότητα, διότι ποδηγετεί με συνδικαλιστική εμπάθεια, ως μη όφειλε, την αιρετό στο ΠΥΣΔΕ κ. Ουρανία Παπαζεύκου, που εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι έγραψε στα παλαιά της τα παπούτσια την αρχή της αμεροληψίας.

Με νοοτροπία κομματικής και συνδικαλιστικής καμαρίλας η «Πρωτοβουλία Καθηγητών» με περισσή θρασύτητα αναμειγνύεται στην άκρως ευαίσθητη υπηρεσιακή κατάσταση των υποψηφίων διευθυντών. Διατηρεί μήπως μυστικούς χαφιέδικους φακέλους για τους εκπαιδευτικούς του ΠΥΣΔΕ Τρικάλων;

Με φασιστική και Μακαρθική νοοτροπία ανακοινώνει προγραφές συναδέλφων, διότι τους θεωρεί πέμπτη φάλαγγα στα δημόσια σχολεία, επειδή δεν πληρούν τις ιδεοληπτικές αλλά και λυμεωνικές προδιαγραφές, που έχει η περί ης ο λόγος συνδικαλιστική παράταξη και η αιρετός της στο ΠΥΣΔΕ κ. Παπαζεύκου για τη λειτουργία των δημοσίων σχολείων.

Είχα την παμμέγιστη τιμή να καταγγελθώ πλειστάκις από την «Πρωτοβουλία Καθηγητών» ή από μέλη της, διότι εφάρμοζα ως διευθυντής τα αυτονόητα παγκοσμίως της σχολικής νομοθεσίας και διοικητικής πρακτικής. Είναι προφανές ότι φωτογραφίζομαι στο ιαβερικό τους κείμενο.

Θα μπορούσα να μη συμμετάσχω στη διαδικασία των επαναληπτικών κρίσεων του 2011, διότι δε θα έχανα αλλά ούτε και θα κέρδιζα κάτι. Δήλωσα όμως «παρών» για λόγους ηθικής και μόνο τάξης, για να δώσω δηλαδή στην «Πρωτοβουλία Καθηγητών» και στην αιρετό του κλάδου κ. Παπαζεύκου τη δυνατότητα να ορθοφρονήσουν και να απεκδυθούν την πανοπλία της εμπάθειας. Αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα. Ουκ αν λάβοις αμεροληψίαν, δικαιοκρισίαν και εντιμότητα παρά των μη εχόντων.

Ιδού και η απόδειξη: Σε όλες τις προηγούμενες κρίσεις διευθυντών, τέσσερις τον αριθμό, όλα ανεξαιρέτως τα μέλη των Συμβουλίων Επιλογής με βαθμολογούσαν με βαθμό άριστα κατά τη διαδικασία της συνέντευξης. Αυτή τη φορά έλαβα άριστα από τους τρεις κριτές και δώδεκα (12) από την «Πρωτοβουλία Καθηγητών», δηλαδή από την αμερόληπτη κ. Παπαζεύκου! Στον πίνακα των συνεντεύξεων κατετάγην εβδομηκοστός έκτος (76) επί εβδομήντα επτά (77) συμμετεχόντων!

Δηλαδή επί δεκατρία χρόνια ήμουν κατά την κ. Παπαζεύκου «Αρχικουμπούρας Διευθυντής». Για αυτά τα καμώματα της κ. Παπαζεύκου «το παρδαλό κατσίκι» στην κυριολεξία τρελαίνεται στο γέλιο, καθώς διαπιστώνει ότι η πάνσοφη αιρετός κ. Παπαζεύκου δε γνωρίζει τα στοιχειώδη περί κρίσεων διευθυντών και σχολικής νομοθεσίας.

Άνθρακας όμως ο θησαυρός των συριζαίων συνδικαλιστών. Ως δέκατος στην τελική κατάταξη εξαιτίας των μοριοδοτουμένων προσόντων μου παρά το δώδεκα (12) της κ. Παπαζεύκου ορίστηκα και πάλι διευθυντής Λυκείου της πόλης. Παρά ταύτα το δώδεκα (12) χρήζει ψυχιατρικής ανάλυσης.

Αν με αυτό το δώδεκα (12) μου στερούσαν τη διευθυντική θέση για χάρη κάποιου άλλου, θα έλεγε κανείς «μπράβο τους, τα κατάφεραν». Όταν όμως δεν κέρδισαν τίποτα, τότε προς τι η ομαδική συνδικαλιστική τους παραφροσύνη; Η ψυχιατρική επιστήμη απαντά εκλαϊκευμένα: «Και βεβαίως κέρδισαν κατιτίς. Εξέθρεψαν τον αδηφάγο μπάκακα, που φέρουν μέσα τους». Συγχωρημένοι να είναι και αυτοί και τα μπακακάκια τους.

.