Την δική του τοποθέτηση με αφορμή την συμπλήρωση 51 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ (1974-20245), έκανε σήμερα ο δικηγόρος και μέλος της ΚΕ του Κινήματος Άρης Μερεντίτης:
Με αφορμή την επέτειο της 3ης του Σεπτέμβρη, ακούγονται πολλά από τους κρυφούς ή φανερούς ιδεολογικούς και πολιτικούς αντιπάλους του ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι δήθεν αντικειμενικοί υποτιμούν την αξία των μεγάλων μεταρρυθμίσεων του ΠΑΣΟΚ, είτε της περιόδου 1981-1989 είτε των επόμενων, με το ανιστόρητο επιχείρημα ότι ήταν αυτονόητες.
Άκουγα πρόσφατα στο ΣΚΑΪ κάποιον να λέει (χονδρικά) ότι δεν ήταν σπουδαίο επίτευγμα η δημιουργία του ΕΣΥ διότι και στην τελευταία κυβέρνηση Καραμανλή ο Σπυρίδων Δοξιάδης επιχείρησε να νομοθετήσει ένα σύστημα υγείας αλλά εμποδίστηκε από τις συντεχνίες των μεγαλογιατρών αλλά και κύκλους εντός της ΝΔ. Κάποιος άλλος είπε ότι τα ΚΑΠΗ «θα μπορούσαν να τα κάνουν και οι νεοδημοκράτες απλώς καθυστέρησαν ή αμέλησαν» (40 χρόνια δεξιάς διακυβέρνησης και καθυστέρησαν…). Για τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου (κατάργηση προίκας, ισότητα εντός του γάμου, επίθετο γυναικών, πολιτικός γάμος, αποποινικοποίησης μοιχείας κλπ.) λένε «δεν χρειάζεται να είσαι σοσιαλιστής για να προχωρήσεις σε αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου, ακόμα και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα ήθελε αλλά είχε τέτοια (…) εξάρτηση από την πλευρά της Εκκλησίας που δεν μπορούσε να τα κάνει».
Όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι, αυτές οι μεταρρυθμίσεις (και άλλες, όπως η ίδρυση του ΑΣΕΠ και των λοιπών ανεξάρτητων αρχών, η αναγνώρισης της Εθνικής Αντίστασης, η αναμόρφωση του εργατικού δικαίου με κατοχύρωση της πενθήμερης εργασίας, του 40ωρου και των τεσσάρων εβδομάδων άδειας, η καθιέρωση του μονοτονικού, κατάργηση του θρησκεύματος στις ταυτότητες, Διαύγεια, κι πολλές άλλες) δεν ήταν δεδομένες, δεν έπεσαν από τον ουρανό ούτε ήταν αυτονόητο ότι θα συμβούν (και πάντως όχι τότε). Ήταν καρπός της ιδεολογικής ταυτότητας του ΠΑΣΟΚ. Σχεδόν όλες η ΝΔ τις καταψήφισε.
Σε ζητήματα όπως το ΕΣΥ και το οικογενειακό δίκαιο, εκεί που η ΝΔ δεν μπορούσε να συγκρουστεί με την εκλογική της βάση και την καθεστηκυία τάξη (μεγαλογιατροί, Εκκλησία), το ΠΑΣΟΚ μπόρεσε να συγκρουστεί και να επιβάλει αυτό που σήμερα θεωρείται αυτονόητο.
«Η τιμωρία της μοιχείας αποτελεί στη χώρα μας παράδοση τριών και πλέον χιλιάδων ετών. Η κατάργησή της θα κλονίσει τον θεσμό του γάμου», έλεγε στη Βουλή το 1982 ο εισηγητής της ΝΔ Ν. Κατσαρός, και το κόμμα του βεβαίως καταψήφισε.
Για να αντιληφθεί κάποιος εν έτει 2025 το μέγεθος της μεταρρύθμισης του οικογενειακού δικαίου, αρκεί να θυμίσουμε ότι ο Αστικός Κώδικας προ του 1982 όριζε ότι «Ο ανήρ είναι η κεφαλή της οικογένειας και αποφασίζει περί παντός ότι αφορά τον συζυγικόν βίον» (α. 1387, το οποίο σήμερα λέει ότι «Οι σύζυγοι αποφασίζουν από κοινού για κάθε θέμα του συζυγικού βίου).
Η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα που υπονόμευσε κάθε μία από τις μεταρρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ. Αυτές που σήμερα κάποιοι ανιστόρητοι ρεβιζιονιστές θεωρούν αυτονόητες. Στην πολιτική δεν υπάρχει αυτόματος πιλότος. Η χώρα προοδεύει ή οπισθοδρομεί ανάλογα με την πολιτική ηγεσία, το όραμα και το σθένος που επιδεικνύει.
Αν δεν υπήρχε το ΠΑΣΟΚ το 1974 και το 1981, η πρόσβαση στην υγεία θα ήταν σαν το μαιευτήριο που έταξε ο Μαυρογιαλούρος στην Πλατανιά: δεν είσαι του κόμματος = δεν μπαίνεις. Ο γάμος στην Ελλάδα θα συνέχιζε να αποτελεί αλισβερίσι μεταξύ γαμπρού και πεθερού σε σχέση με την «αξία» της νύφης και οι μοιχοί θα κυκλοφορούσαν ακόμα με σεντόνια στα αστυνομικά τμήματα, σαν τον Κωνσταντάρα στη Βίλα των Οργίων.
Η ΝΔ δεν ασκεί κοινωνική πολιτική, είναι πλήρως αποξενωμένη με την έννοια της. Γι’ αυτό και όλο “δεν προλαβαίνει” να τα κάνει.