Αλέξης Τσίπρας: Ο άνθρωπος που δεν φταίει ποτέ

ptsip-800x465

Μετά και το φιάσκο στην υπόθεση του Δημήτρη Καμμένου, το οποίο έληξε χωρίς να ανοίξει πρωθυπουργικό ρουθούνι, μπορούμε να το πούμε με σιγουριά. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο νέος Πάπας. Έχει το αλάθητο και δεν φταίει ποτέ και για τίποτα. Το αποδεικνύει περίτρανα η κριτική που (δεν) του ασκήθηκε σε μια σειρά δικών του επιλογών σε θέσεις-κλειδιά.

1. Γιάννης Βαρουφάκης

Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών αποτέλεσε προσωπική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα. Ο πρωθυπουργός θαύμαζε τον Γιάνη για τις ρηξικέλευθες απόψεις του, αλλά και για τη θεωρία του για το πώς θα μπορούσε η χώρα να βγει από τα μνημόνια και τη λιτότητα. Ο Τσίπρας γοητεύτηκε από τις διαλέξεις του Βαρουφάκη…στην τηλεόραση και αποφάσισε να τον κάνει Υπουργό Οικονομικών.

Δηλαδή το βασικό κριτήριο για την επιλογή του ανθρώπου ο οποίος θα αναλάμβανε το πιο δύσκολο χαρτοφυλάκιο και θα κρατούσε τις τύχες της χώρας στα χέρια του, ήταν το πόσο ωραία τα λέει στον Παπαδάκη και τον Αυτιά. Αντίθετα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος που δεν είχε το λέγειν του Γιάνη, έμεινε στον πάγκο και κλήθηκε να βγάλει το φίδι από την τρύπα όταν το πουλέν του Αλέξη, άρχισε να γίνεται βαρίδι για την διαπραγμάτευση.

Σε ποιον χρεώθηκαν τα έργα και οι ημέρες του Βαρουφάκη; Μα φυσικά στον ίδιο. Ο Αλέξης Τσίπρας «ήταν νέος και ξεγελάστηκε από τις γοητευτικές θεωρίες του νάρκισσου Βαρουφάκη».

2. Ζωή Κωνσταντοπούλου

Ο Αλέξης επιλέγει τη Ζωή Κωνσταντοπούλου για την προεδρία της Βουλής για δυο πολύ σημαντικούς για την πατρίδα λόγους: Για να κρατήσει τις εσωκομματικές ισορροπίες (για τον ίδιο λόγο μπήκαν στην Κυβέρνηση και τα μέλη της αριστερής πλατφόρμας) και για να τρολάρει τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Η εικόνα ενός ταπεινωμένου Βενιζέλου, τον οποίο θα ταπώνει η Σιδηρά Κυρία ήταν πιο δελεαστική από την ομαλή λειτουργία του Κοινοβουλίου. Τελικά ο Αλέξης έπεσε ο ίδιος στον λάκκο που είχε ανοίξει για τους άλλους, όμως και σε αυτή την περίπτωση το σφάλμα δεν ήταν δικό του. Το γεγονός ότι σκέφτηκε σαν 10χρονο παιδάκι που θέλει να κάνει πλάκα στους συμμαθητές του, ήταν το έλασσον.

Το μείζον ήταν ότι ο Πρωθυπουργός δεν μπορούσε να κάνει τη δουλειά του γιατί μια στρίγγλα του έβαζε συνέχεια τρικλοποδιές για να τον εκθέσει. Και έτσι ξαφνικά ο Τσίπρας ξαναπαίρνει τον αγαπημένο του ρόλο. Αυτόν του θύματος.

3. Ραχήλ Μακρή

Ο Αλέξης Τσίπρας παρά τις αντιρρήσεις πολλών μέσα και έξω απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ το παίρνει πάνω του και βάζει τη Ραχήλ στα ψηφοδέλτια του κόμματος. Την πολιτικό που δεν άντεξε ούτε καν ο Κυβερνητικός του εταίρος, Πάνος Καμμένος.

Ο Τσίπρας συμφωνεί με τους ομιλητές του για τον οξύθυμο χαρακτήρα του «τυφώνα Μακρή», όμως πιστεύει ότι ο ίδιος μπορεί να την κοντρολάρει και το σημαντικότερο: Την χρειάζεται στην Κοζάνη, γιατί η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαφορά είναι ο σκοπός που αγιάζει τα μέσα.

Λίγους μήνες μετά η Ραχήλ από αναγκαίο καλό, μετατρέπεται σε «μικρή Ζωή», δημιουργώντας το ένα πρόβλημα μετά το άλλο. Και σ’ αυτή την περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας γίνεται το θύμα της ιστορίας. Η προβληματική Ραχήλ «τα ίδια έκανε και στους ΑΝΕΛ, τώρα θα την μάθουμε;» είναι ένα απ’ τα βαρίδια που δεν αφήνουν τον πρωθυπουργό να κυβερνήσει, γι’ αυτό αναγκάζεται να πάει σε εκλογές.

4. Δημήτρης Καμμένος

Στην υπόθεση του Δημήτρη Καμμένου χρειαζόταν κάτι περισσότερο από ένα ψάξιμο δυο λεπτών στο ίντερνετ; Αν ο πρωθυπουργός ή κάποιος από τους συνεργάτες τους έμπαιναν στον κόπο, να γκουγκλάρουν απλώς το όνομα του ανθρώπου, τον οποίο είχαν επιλέξει να μπει στην Κυβέρνηση, θα έβλεπαν όλες τις «ομορφιές» που είχε κατά καιρούς ανεβάσει. Δεν ήταν πυρηνική φυσική, ήταν μια απλή και αυτονόητη κίνηση που όμως δεν έκανε κανείς.

Ακόμα και από αυτή τη μπόρα όμως ο πρωθυπουργός κατάφερε να βγει στεγνός. Κανείς δεν τον κατηγόρησε επειδή φέρθηκε επιπόλαια, χωρίς να κάνει το στοιχειώδες, αντίθετα αποθεώθηκε για τα γρήγορα αντανακλαστικά του, όταν ζήτησε την αποπομπή του δεύτερου Καμμένου από τον πρώτο Καμμένο.

Όπως γίνεται αντιληπτό ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένα μοναδικό φαινόμενο στα παγκόσμια χρονικά και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Μιλάμε για τον μοναδικό πολιτικό, ο οποίος παραμένει πρώτος στον πίνακα των σκόρερ της πολιτικής, έχοντας σημειώσει μόνο αυτογκόλ. Ούτε ο Βύντρα τέτοιο κατόρθωμα.

koolnews