Ενώ, σήμερα το πρωί με όλο το τυπικό τελετουργικό, στο κέντρο των Τρικάλων, τιμήθηκε η μνήμη των ευεργετών της πόλης – καθώς η 30η Σεπτεμβρίου είναι «Ημέρα Μνήμης των Εθνικών Ευεργετών – και κατατέθηκαν στεφάνια στην προτομή του Αριστοτέλη Αντωνίου… στο νεκροταφείο της πόλης των Τρικάλων, τα μνήματα, τόσο του ευεργέτη Ιωάννη Ματσόπουλου, όσο και του Αριστοτέλη Αντωνίου, βρίσκονταν όπως ακριβώς είναι εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Αφημένα στη φθορά του χρόνου, χωρίς καμία πρόβλεψη από όλες τις δημοτικές αρχές που έχουν περάσει, για την ελάχιστη τιμή σε όσα προσέφεραν εν ζωή, αλλά και μετά θάνατο με τις δωρεές τους, οι άνθρωποι αυτοί, για την πρόοδο των Τρικάλων. Και σαν να μην έφτανε αυτό… ακόμα και σήμερα, Ημέρα Μνήμης των Ευεργετών, τα καντηλάκια στα μνήματά τους… ήταν σβηστά.
Και να ήταν μόνο τα σβηστά καντήλια! Όπως δείχνουν και οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν σήμερα το πρωί, το μνήμα του Αριστοτέλη Αντωνίου, «πνίγεται» εδώ και χρόνια… κάτω από ένα κατάξερο κυπαρίσσι… όσο για το μνήμα του μεγάλου ευεργέτη της πόλης των Τρικάλων, Ιωάννη Ματσόπουλου, έχει εμφανή επάνω του τα σημάδια της καθίζησης του εδάφους!
Αναπόφευκτα, τίθεται το ερώτημα: Την ώρα που τιμούμαι τους ευεργέτες μας στο κέντρο της πόλης… με εμφανείς δόξες και τιμές… οι δόξες και τιμές που μας ορίζει η πολιτισμική μας κληρονομιά, οι παραδόσεις και η θρησκεία μας… ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ;
Λέλα Κατεχάκη
